Η μακροχρόνια κρίση στη Χώρα μας προκάλεσε τη δικαιολογημένη πικρία και το θυμό των πολιτών, καθώς εξ αιτίας της άλλαξε δραματικά η καθημερινότητά μας και δυσκόλεψαν πάρα πολύ οι συνθήκες διαβίωσής μας.
Ταυτόχρονα, όμως, δημιούργησε και το κατάλληλο έδαφος για την έξαρση του λαϊκισμού και της δημαγωγίας.
Οι αυτόκλητοι «σωτήρες» και οι «μάγοι» με όλες τις λύσεις κρυμμένες στο μανίκι, επένδυσαν στη θεμιτή ανάγκη των ανθρώπων να πιαστούν από κάπου και εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο την προσδοκία για ένα καλύτερο μέλλον.
Στη Δυτική Μακεδονία κορυφαία φυσιογνωμία του λαϊκισμού και γνήσιος εκφραστής της δημαγωγίας, αναδείχθηκε ο σημερινός Περιφερειάρχης κ. Θεόδωρος Καρυπίδης, αξιοποιώντας και τη διαχρονική δύναμη της τηλεοπτικής οθόνης.
Κατακεραυνώνοντας επί σειρά ετών τους πάντες για τα πάντα, καλυπτόμενος πίσω απ΄ την εύκολη και άνευ σοβαρού αντίλογου κριτική, εκμεταλλεύτηκε απόλυτα τη συγκυρία και έπεισε τους πολίτες της Περιφέρειάς μας να του αναθέσουν τις τύχες της αιρετής Περιφερειακής Αρχής, δηλώνοντας έτοιμος να «ανατρέψει» και να «δημιουργήσει».
Είναι ιστορικά αποδεδειγμένο πως ο λαϊκισμός και η δημαγωγία είχαν πάντα μόνο καταστρεπτικά αποτελέσματα για τους πολλούς.
Η περίπτωση του κ. Καρυπίδη δεν αποτελεί, δυστυχώς, την εξαίρεση στον κανόνα, αλλά καταγράφεται ήδη στην ιστορία ως μια απ΄ τις περιπτώσεις των οποίων τα ολέθρια αποτελέσματα εμφανίστηκαν πολύ γρήγορα.
Μέσα στα δύο πρώτα χρόνια της θητείας του, οι μόνες που ανετράπησαν στη Δυτική Μακεδονία ήταν οι υποσχέσεις που μοίρασε στους πάντες για τα πάντα, η προσδοκία για κάτι καλύτερο και φυσικά ο σεβασμός στις Δημοκρατικές Διαδικασίες και στο Θεσμό που του ανατέθηκε να υπηρετήσει.
Όσο δε αφορά τη δημιουργία, εκεί τα πήγε… καλύτερα, δημιουργώντας ολόκληρη σειρά χαμένων ευκαιριών και δυνατοτήτων για τον τόπο μας. Απεντάξεις έτοιμων έργων, απώλεια εξασφαλισμένων πόρων και φυσικά χιλιάδες χαμένες θέσεις εργασίας.
Κέντρο Προσφύγων- ΔΕΗ- και 1,1εκτ. ευρώ για δημόσιες σχέσεις!
Από τα έργα και τις ημέρες του κ. Καρυπίδη και των συνεργατών του, αξίζει να σταθούμε σε τρία μόνο, πρόσφατα, γεγονότα.
1. Δημιουργία κέντρου προσφύγων στην περιοχή «Πατώματα» στα Γρεβενά. Το ότι θα τηρούσε απόλυτα τις… δεσμεύσεις και τα… προτάγματα του, πως το πρόγραμμα του θα το διαμόρφωνε μετεκλογικά σε ανοιχτές δημοκρατικές διαδικασίες ακούγοντας πρώτα την άποψη των πολιτών το συνειδητοποίησαν πρώτοι οι κάτοικοι των Γρεβενών όταν έμαθαν πως αποφασίστηκε γι΄ αυτούς, χωρίς αυτούς, απ΄ την Περιφέρεια μας, η ίδρυση κέντρου υποδοχής προσφύγων στο τόπο τους.
2. Στο Ενεργειακό Κέντρο Δυτικής Μακεδονίας, η μία Μονάδα της ΔΕΗ έκλεισε ελλείψει καυσίμου, άλλες ετοιμάζονται να κλείσουν και τα εφιαλτικά σενάρια για το μέλλον της Επιχείρησης ακούγονται πιο έντονα από ποτέ. Ποια θέση πήρε ο Περιφερειάρχης γι΄ αυτό; Τι έκανε μέχρι τώρα;
3. Στη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου στις 16 Μαΐου, για τον απολογισμό πεπραγμένων της Περιφερειακής Αρχής για το 2015, εκ των κορυφαίων συνεδριάσεων του οργάνου στα πλαίσια του δημοκρατικού διαλόγου, ο Περιφερειάρχης δεν καταδέχτηκε να πει κουβέντα, περιφερόμενος στο χώρο. Ίσως γιατί, μεταξύ άλλων, θα έπρεπε να εξηγήσει πώς γίνεται ενώ μειώνονται δραματικά οι χρηματοδοτήσεις έργων και επενδύσεων να αυξάνονται οι δαπάνες διοίκησης και γιατί μόνο για δημόσιες σχέσεις την περίοδο 2015-2016 η Περιφέρεια μας πληρώνει 1,1 εκ ευρώ;
Το διοικείν δια αντιπροσώπων
Τόσο στα τρία αυτά παραδείγματα, όσο και σε πάρα πολλά άλλα, εκείνο που εντυπωσιάζει αρνητικά και φυσικά προβληματίζει είναι πως ο κ. Καρυπίδης όταν δεν κρύπτεται σιωπώντας, κρύπτεται πίσω από πολιτικούς συνεργάτες του ή υπηρεσιακούς παράγοντες, έχοντας εισάγει τη δική του καινοτομία. Το διοικείν δια αντιπροσώπων.
Άριστα δέκα στην αποδοχή δωρεών
Η αποκάλυψη πως χρήματα που προορίζονταν για την Περιφέρεια (από τη γνωστή πια δωρεά της Τράπεζας Πειραιώς) μπήκαν στον προσωπικό λογαριασμό του κ. Περιφερειάρχη, ανεξάρτητα απ΄ το αν συνιστούν αδίκημα, κάτι που θα κρίνουν οι αρμόδιες αρχές, αποκαλύπτουν νοοτροπία και λογική που δε συνάδουν με τα όσα διακήρυττε ο ίδιος, όταν διαρρήγνυε τα ιμάτια του και κουνούσε το δάχτυλο απέναντι στους “παλιούς” και “φαύλους”.
Μόνο που ατυχώς για τον ίδιο και δυστυχώς για μας τους υπόλοιπους το “νέο” απεδείχθη ότι δεν ήταν τίποτα περισσότερο από ένα κάλυμμα, κάτω απ΄ το οποίο είχε φωλιάσει το “παλιό”. Ένα “παλιό” που πασχίζοντας για μια ακόμα φορά να μας ρίξει στάχτη στα μάτια, να σπιλώσει ονόματα και υπολήψεις εργαζομένων για να σωθεί το ίδιο, έφτασε και στο σημείο να επικαλεστεί πλάνη, παρότι ήταν η δεύτερη φορά που ποσό δωρεάς είχε κατατεθεί στο λογαριασμό του Περιφερειάρχη. Αλήθεια, γιατί δεν επικαλέστηκε πως ήταν και στιγμιαίο;
Όλα τα παραπάνω αποκαλύφθηκαν απ΄ το Συνδυασμό μας επειδή, πολύ απλά, σεβαστήκαμε τη θέση στην οποία μας κατέταξαν οι πολίτες στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2014 και το ρόλο που μας ανέθεσαν. Να κάνουμε υπεύθυνη αντιπολίτευση, ασκώντας πρώτα έλεγχο και μετά κριτική.
Μακάρι να μην είχε συμβεί τίποτα απ΄ όλα αυτά.
Παρότι γνωρίζαμε πως οι μεγαλόστομες δηλώσεις του κ. Καρυπίδη για τη διαμόρφωση του προγράμματος δράσης του, ως Περιφερειακή Αρχή, μετά από διαβούλευση με τους πολίτες ήταν λόγια του αέρα, ελπίζαμε πως όλο και κάτι θα αντέγραφε απ΄ το ολοκληρωμένο και τεκμηριωμένο Πρόγραμμα του Συνδυασμού ΕΛΠΙΔΑ, που είναι αναρτημένο και στην ιστοσελίδα μας. Δεν αρκεί όμως να θες. Πρέπει και να μπορείς. Και η σημερινή Περιφερειακή Αρχή το μόνο που μπόρεσε ήταν να υλοποιήσει ένα μέρος των έργων της προηγούμενης, η οποία βέβαια κρίθηκε ως ανεπαρκής απ΄ τους πολίτες γι΄ αυτό και αποδοκιμάστηκε.
Και τώρα τι κάνουμε; Εύλογο το ερώτημα και η απάντηση επίσης.
Αγρυπνούμε και ελέγχουμε για να αποφευχθούν άλλα στραβοπατήματα και παρασπονδίες, περιορίζοντας όσο γίνεται τη ζημιά.
Προτείνουμε και προτρέπουμε για να σωθεί οτιδήποτε και αν σώζεται.
Ετοιμαζόμαστε για την επόμενη μέρα.
Ποιοι; Όλοι όσοι πιστεύουμε πως εμείς, οι Δυτικομακεδόνες, αξίζουμε καλύτερης τύχης και ότι έχουμε τις δυνατότητες να πετύχουμε.
Με γνώση, εμπειρία, δουλειά, μακριά από διχαστικές λογικές και με αξιοποίηση όλων εκείνων που έχουν κάτι να προσφέρουν. Και αυτοί μπορεί να βρίσκονται παντού.
Ονομάσαμε το συνδυασμό μας ΕΛΠΙΔΑ και από την πρώτη στιγμή βάλαμε ως στόχο αυτό. Να ξαναφέρουμε την ελπίδα στον τόπο μας.
Τα πέντε χρόνια Καρυπίδη φαίνεται πως θα είναι μια χαμένη περίοδος. Μακάρι να πέσουμε έξω, αλλά τα δείγματα είναι πια επαρκή και όσο πληθαίνουν τόσο περισσότερο τεκμηριώνουν αυτό το συμπέρασμα μας.
Γι΄ αυτό ας τα δούμε ως μια παρένθεση που κανείς δεν θα θέλει να θυμάται και βάζοντας μπροστά όλα εκείνα που μας ενώνουν, οφείλουμε να ετοιμαστούμε για το μέλλον.
Στη Δυτική Μακεδονία, σε όλους μας, αξίζει καλύτερη τύχη και αυτή θα τη διαμορφώσουμε εμείς οι πολλοί.
