Το σχέδιο της νέας τάξης πραγμάτων για τον αφανισμό της ιδιοπροσωπείας των λαών της Ευρώπης βαίνει προς ολοκλήρωση.
Τα κύματα προσφύγων, στους οποίους αφιερώσαμε το προηγούμενο άρθρο, ογκώνονται, παρά την υποτιθέμενη λήψη μέτρων. Ίσως για μία ακόμη φορά η χώρα μας να έχει επιλεγεί ως το πρώτο πειραματόζωο. Πειραματόζωο αφανισμού ενός λαού και μάλιστα λαού με μακραίωνη ιστορία και παράδοση. Αφήνοντας όλες τις άλλες εκφράσεις ανησυχίας και τις διαμαρτυρίες επικεντρώνουμε την προσοχή μας στο κλείσιμο των συνόρων από τους γείτονες της FYROM. Είναι γνωστό ότι η χώρα αυτή είναι πλήρως εξηρτημένη από τις ΗΠΑ, οι οποίες τη συντηρούν εν ζωή καταστέλλοντας την επιθετικότητα των αλβανικής καταγωγής πολιτών της. Συνεπώς η όποια απόφαση στα πλαίσια της εξωτερικής της πολιτικής δεν είναι δυνατόν να λαμβάνεται ερήμην των ΗΠΑ. Και οι ΗΠΑ είναι το «ορατό» τμήμα της νέας τάξης πραγμάτων. Η επί σειράν ετών πολιτική της ΕΕ ήταν αυτή των ανοικτών συνόρων. Μάλιστα η καύχηση των εταίρων μας ήταν ότι τα ανθρωπιστικά ιδεώδη του ευρωπαϊκού πολιτισμού επιβάλλουν την αποδοχή και τη συνύπαρξη ανθρώπων, που είναι φορείς διαφορετικών πολιτισμών. Ουδείς λόγος για την ενοχή της Ευρώπης για τα μύρια όσα δράματα των λαών του πλανήτη, τα οποία προκάλεσε και εξακολουθεί να προκαλεί ο δυτικός άνθρωπος. Ακόμη και σήμερα ουδείς εκφράζει τουλάχιστο ευχολόγιο για τερματισμό των πολεμικών συρράξεων! Και ενώ πρόσφατη είναι η απόφαση της ΕΕ για την κατανομή των προσφύγων με βάση τον πληθυσμό των κρατών μελών και την οικονομική τους κατάσταση, ξαφνικά (;) ανατρέπεται άρδην η πολιτική με σκοπό να εγκλωβιστούν στη χώρα μας όχι μόνο οι ήδη έχοντες καταφθάσει αλλά και όσοι θα καταφθάνουν στο μέλλον. Είχε γραφεί ότι η υπηρεσιακή κυβέρνηση της χώρας είχε δεσμευθεί τον Σεπτέμβριο του 2015 για την κατασκευή καταυλισμών προς ημιμόνιμη εγκατάσταση εκατομμυρίων προσφύγων! Στην εποχή της εσκεμμένης παραπλάνησης (πληροφόρησης είναι ο δόκιμος για τους κρατούντες όρος) ποιος είναι σε θέση να ελέγξει την αλήθεια ή το ψεύδος της διάδοσης; Πάντως το βέβαιο είναι ότι ευρίσκονται εντός της χώρας 50.000 καταγεγραμμένοι πρόσφυγες και μετανάστες και αναμένονται προσεχώς άλλοι 70.000. Τι ακριβώς να σημαίνει το προσεχώς; Εντός μηνός εντός τριμήνου; Και μετά; Θα πάψουν να καταφθάνουν; Και πώς άραγε θα συμβεί αυτό; Αφελείς ερωτήσεις! Τώρα πλέον η κυβέρνηση, η οποία εκπροσωπεί το τμήμα εκείνο του λαού, το υπέρμαχο του ιδεολογήματος των ανοικτών συνόρων και των πολυπολιτισμικών κοινωνιών, έναγχη σπεύδει, με τα πενιχρά μέσα που έχει στη διάθεσή της να φανεί συνεπής προς τις υποχρεώσεις της (προσφιλής η χατζηαβάτεια αυτή έκφραση σε όλους τους προσκυνήσαντες τον πασά, δηλαδή τη Δύση). Θέλει κατ’ αρχήν οι πρόσφυγες να συγκεντρωθούν σε χώρους εκτός θέας, ώστε να μην αμαυρώνεται η εικόνα της χώρας εν όψει και της νέας τουριστικής περιόδου, καθώς οι «εταίροι» μας άρχισαν να μας απειλούν με ακυρώσεις κρατήσεων, καθώς αισθάνονται ότι οι πρόσφυγες θα τους είναι ενοχλητικοί! Ως χώροι φιλοξενίας έχουν επιλεγεί μη αξιοποιούμενοι χώροι όπως κατασκηνώσεις (camping επί το ελληνικότερο), γήπεδα, εργοστάσια της ρημαγμένης μετά την ένταξή μας στην ΕΟΚ βιομηχανίας μας, κατά μήκος του οδικού άξονα Αθήνα – Ειδομένη. Προγραμματίζεται 50.000 πρόσφυγες και μετανάστες να φιλοξενηθούν σε ξενοδοχεία με χορηγήσεις της φιλάνθρωπης ΕΕ! Και όλα αυτά προσωρινά! Όμως συνηθίζουμε να λέμε: Ουδέν μονιμότερο του προσωρινού. Ας εξετάσουμε τα προβλήματα που ανακύπτουν. Ο λαός μας προς το παρόν εκδηλώνει ικανοποιητική συμπάθεια προς τους ξένους, ορμώμενος από την πατροπαράδοτη αίσθηση του χρέους προς φιλοξενία. Η της μεγαλοαστικής τάξης, που δεν δείχνουν την παραμικρή συμπάθεια προς τους συμφοριασμένους, αισθάνονται ασφαλείς υπό την προστασία της Πολιτείας (ακόμη και με τη σημερινή κυβέρνηση) και αναπαύονται στη σκέψη ότι τελικά όλοι αυτοί θα απωθηθούν στο περιθώριο των γκέτο, όπως συνέβη στις μεγαλουπόλεις των χωρών της Δυτικής Ευρώπης. Βέβαια υπάρχουν και ομάδες πληθυσμού, οι οποίες αντιδρούν στην άφιξη αυτών και πολύ περισσότερο στην ημιμόνιμη (μόνιμη) παραμονή τους στη χώρα μας. Αυτοί εμφανίζονται ως υπέρμαχοι του ελληνισμού, τον οποίο όντως έχουν προδώσει όλα τα κόμματα του λεγόμενου δημοκρατικού τόξου κατά την μεταπολίτευση. Εκπροσωπώντας μικρό τμήμα του λαού δεν κρύβουν ότι ασπάζονται ολοκληρωτική ιδεολογία, θέτουν φυλετικά κριτήρια στην αποτίμηση των προσώπων κατά το Deutschaland űber alles και κάποιοι (πόσοι άραγε) εκδηλώνουν την εχθρότητά τους προς την Εκκλησία υπέρμαχοι όντες κάποιας θολής νεοειδωλολατρείας! Αυτά δεν σημαίνουν όμως ότι δεν πρέπει να δίνουμε προσοχή στα λεγόμενά τους, καθώς καταθέτουν πολλές έντεχνα αποκρυπτόμενες αλήθειες. Ίσως το σύστημα να επιδιώκει οι αλήθειες να προβάλλονται από τους οπαδούς του ολοκληρωτισμού, για να μη γίνονται πιστευτές στους πολλούς! Ας δούμε κάποιες από αυτές: Γίνεται λόγος για δέσμευση νομιμοποίησης των αλλοδαπών μετά συμπλήρωση 2 ετών διαμονής στη χώρα μας. Φαντάζει αυτό σενάριο καλπάζουσας φαντασίας; Ποιες οι συνέπειες, αν τελικά επιβληθεί η πολιτική κλειστών συνόρων από τους «εταίρους» μας; Ας αρχίσουμε από τα υλικά. Η ήδη υποβαθμισμένη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των Ελλήνων θα καταρρεύσει με την κατάρρευση των ασφαλιστικών ταμείων, καθώς η αναμενόμενη ανάκαμψη μόνο ως ανέκδοτο φαντάζει πλέον. Ήδη τα λίγα περιστατικά ανάγκης περίθαλψης προσφύγων φανέρωσαν την κραυγαλέα ανεπάρκεια του προσωπικού και των μέσων των νοσοκομείων μας. Θα ενταθούν τα προβλήματα όταν οι νομιμοποιημένοι πρόσφυγες αρχίσουν να ζητούν σχολεία και χώρους λατρείας (το τζαμί της Αθήνας έχει διχάσει την κοινή γνώμη), να ανταγωνίζονται το ελληνικό εργατικό δυναμικό, οπότε η ανεργία θα εκτιναχθεί σε δυσθεώρητα ύψη, όπως και η εκμετάλλευση. Τέλος θα παραλύσει το σωφρονιστικό σύστημα (στις φυλακές ήδη επικρατεί το αδιαχώρητο) με το να εκδηλώνουν οι αλλοδαποί παραβατικότητα εξ ανάγκης η εκ πεποιθήσεως. Διότι το καυτό ερώτημα είναι: Ποιος εγγυάται όλοι οι αφιχθέντες είναι στο σύνολό τους βασανισμένοι από τον καταστρεπτικότατο πόλεμο που προκάλεσαν οι δυτικοί και δεν υπάρχουν ανάμεσά τους φανατικοί ισλαμιστές, που εστάλησαν με σκοπό την αποσταθεροποίηση της χώρας μας; Αυτοί οι, ας δεχθούμε, λίγοι έστω είναι σε θέση να προκαλέσουν αναστάτωση απρόβλεπτη και φυσικά θα έχουν τη συμπαράσταση όλων των ανερματίστων διεθνιστών ποικίλων αποχρώσεων, εχθρών τόσο της Εκκλησίας όσο και του έθνους. Αναφέρω ενδεικτικά ότι προ ολίγων ετών ο δήμαρχος του Λονδίνου ζήτησε από τους χριστιανούς να αποφύγουν τις εκδηλώσεις κατά τον εορτασμό των Χριστουγέννων προς αποφυγή ενόχλησης των μουσουλμάνων. Τότε ο ηγέτης αυτών με δήλωσή του προέτρεψε τους χριστιανούς να εορτάσουν, όπως το κρίνουν σωστό, καθώς οι μουσουλμάνοι δεν ενοχλούνται. Είναι προφανές ότι το πρόβλημα εντοπίζεται αλλού. Οι πρόγονοί μας κατά την τουρκοκρατία αντάλλασσαν επισκέψεις φιλοφρόνησης με τους μουσουλμάνους κατά τις θρησκευτικές εορτές. Συμπέρασμα: Είναι τραγικό σφάλμα να στοχοποιούμε συλλήβδην τους μουσουλμάνους ως εν δυνάμει τρομοκράτες και δολοφόνους. Πριν καταλήξουμε στη στάση που πρέπει να κρατήσουμε εν όψει του διαφαινομένου κινδύνου, ας εξετάσουμε τις εγγενείς αδυναμίες του συγχρόνου ελληνισμού εντός της χώρας μας, για να βοηθηθούμε στην άσκηση αυτοκριτικής. Αυτό θα γίνει στο επόμενο άρθρο. «ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ»
