Σκηνή πρώτη. Συνεργείο της εφορίας έχει στήσει καρτέρι έξω από ιατρείο και περνάει από κόσκινο τους πελάτες- ασθενείς που εξέρχονται. Μετά από αναμονή τριών ωρών οι ελεγκτές διαπιστώνουν ότι κανείς από τους πελάτες του γιατρού δεν είχε πάρει απόδειξη. Μπαίνουν στο ιατρείο, ο γιατρός παραδέχεται την παράβαση αλλά οι εφοριακοί δεν μπορούν να του κόψουν πρόστιμο γιατί το νέο ποινολόγιο τους δένει τα χέρια.

Σκηνή δεύτερη. Συνεργείο της εφορίας κάνει ντου σε παραθαλάσσια ταβέρνα και διαπιστώνει ότι δεν υπάρχει απόδειξη ούτε για δείγμα. Ο κατά τα άλλα συμπαθής εστιάτωρ γελάει κάτω από τα ευμεγέθη μουστάκια του γιατί γνωρίζει ότι θα πέσει στα μαλακά, καθώς το πρόστιμο θα είναι ασήμαντο.

Αυτή είναι λίγο ως πολύ,  έστω καθ’ υπερβολή, η νέα πραγματικότητα για τις ελεγκτικές υπηρεσίες,  οι οποίες βιώνουν μια από τις πιο άστοχες αλλαγές στη φορολογική νομοθεσία: Tην κατάργηση της αυτοτελούς παράβασης και προστίμου για τη μη έκδοση αποδείξεων. Τι άλλαξε και μετατρέπει σε φιάσκο τη μάχη των αποδείξεων; Ενώ ως τώρα έπεφτε «καμπάνα» 250 ευρώ για κάθε απόδειξη που δεν κοβόταν, πλέον ο ελεγκτής πρέπει να υπολογίζει το ΦΠΑ που αναλογεί σε κάθε είδος ή υπηρεσία και να επιβάλει πρόστιμο ίσο με το 50% αυτού του ΦΠΑ.

Ας δούμε πρακτικά πώς λειτουργεί αυτό στις παραπάνω χαρακτηριστικές περιπτώσεις. Στην ταβέρνα,  αν υπάρχουν 10 τραπέζια χωρίς αποδείξεις,  το πρόστιμο με το παλιό σύστημα θα ήταν 2.500 ευρώ,  ενώ τώρα ο εφοριακός πρέπει δει τι έφαγαν και τι ήπιαν οι πελάτες, να υπολογίσει το ΦΠΑ και μετά να βάλει πρόστιμο στο 50% αυτού του ΦΠΑ. Αν όλα τα τραπέζια έκαναν λογαριασμό 1.000 ευρώ, με αναλογούντα ΦΠΑ 230 ευρώ,  το πρόστιμο θα είναι μόλις 115 ευρώ και αντιλαμβάνεται κάνεις γιατί γελάει ακόμα ο εστιάτωρ.

Στην περίπτωση του γιατρού τα πράγματα είναι ακόμα πιο τραγικά, καθώς οι ελεγκτές δεν μπορούν να επιβάλλουν καν ως πρόστιμο το 50% του ΦΠΑ, αφού οι γιατροί δεν υπάγονται σε ΦΠΑ!

Η γραμμή του υπουργείου Οικονομικών είναι ότι οι δύο παραβάτες θα μπουν στη μαύρη λίστα της εφορίας κι ότι ναι μεν δεν υπάρχει αυτοτελής παράβαση για τη μη έκδοση αποδείξεων αλλά οι περιπτώσεις αυτές παραπέμπονται για τακτικό έλεγχο για απόκρυψη εισοδήματος. Ο αντίλογος από έμπειρους ελεγκτές συνοψίζεται στη φράση «ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι», με την επισήμανση ότι είναι άλλο να μειώνεις τα πρόστιμα για να αυξάνεται η εισπραξιμότητα τους κι άλλο να αφοπλίζεις τις ελεγκτικές υπηρεσίες.

iefimerida