Αμεσα συνδεδεμένο με το γιορτινό κλίμα των Χριστουγέννων, το γκι κρύβει μέσα στα μικρά του φύλλα ένα μεγάλο μύθο.

Αν ένα ζευγάρι βρεθεί κάτω από ένα γκι, τότε πρέπει να φιληθεί.

Από που προέρχεται όμως αυτή η πανάρχαια παράδοση;

Στην αρχαιότητα το γκι θεωρούταν φαρμακευτικό βότανο, ενώ μάλιστα οι Κέλτες δρυΐδες το θεωρούσαν ιερό σύμβολο της ζωής και της υγείας, καθώς στο κρύο του χειμώνα αυτό παρέμενε πράσινο, ενώ τα υπόλοιπα φυτά μαραίνονταν.

Οι Σκανδιναβοί, συνεχίζοντας την παράδοση, δημιούργησαν έναν μύθο γύρω από το γκι. Σύμφωνα με αυτόν, ο Μπάλντερ, γιος της θεάς Φρίγκ είχε σκοτωθεί από έναν αντίπαλο του, που τον πέτυχε με βέλη φτιαγμένα από γκι. Η μητέρα του, λυπημένη από τον θάνατο του Μπάλντερ έκλαψε πάνω από το σώμα του γιου της. Τα δάκρυα έβρεξαν τα βέλη, μεταμορφώνοντας τα πάλι σε γκι. Οι θεοί τότε επανέφεραν στην ζωή τον γιο της. Αυτή, από την ευτυχία της, ευλόγησε το φυτό και υποσχέθηκε ένα φιλί για οποιονδήποτε περάσει από κάτω του.

Η παράδοση πέρασε στην Βρετανία. Τον 18ο αιώνα οι Βρετανοί έφτιαχναν «μπάλες» από γκι, με τις οποίες στόλιζαν τα σπίτια τους. Αν κάποιο ζευγάρι περνούσε κάτω από τα φυτά, τότε έπρεπε να φιληθεί και να κόψει έναν από τους καρπούς του. Οταν οι καρποί του φυτού τελείωναν, τότε το φυτό δεν θεωρούταν πια τυχερό.

Κάπως έτσι, το έθιμο διατηρήθηκε στον χρόνο και πλέον αποτελεί μέρος της χριστουγεννιάτικης γιορτής. Συμβολίζοντας την καλοτυχία, την αγάπη και την ευημερία, βρίσκεται στις πόρτες των σπιτιών περιμένοντας… τα ζευγάρια.

iefimerida