Όταν μία χώρα αντιμετωπίζει πλήθος εσωτερικών προβλημάτων, οι ασκούντες την εξουσία σ’ αυτήν συνήθως στρέφουν την προσοχή του λαού της σε κάποιον εξωτερικό παράγοντα,
προκειμένου να εκτονωθεί η αγανάκτησή του. Στην Ελλάδα των μνημονίων και της ραγδαίας φτωχοποίησης του λαού οι ασκούντες την εξουσία αδυνατούν να πράξουν ακόμη και αυτό. Απεναντίας μάλιστα η εξωτερική πολιτική χαρακτηρίζεται από άκρα υποχωρητικότητα έναντι όλων όσοι επιβουλεύονται τη χώρα μας με παντοίους τρόπους.
Ο πρωθυπουργός μας πραγματοποίησε πρόσφατα επίσημη επίσκεψη στη γείτονα Τουρκία. Τίθεται αρχικά το ερώτημα: Προς τί η επίσκεψη; Ο Ρήγας Βελεστινλής στο Σύνταγμα του περιλαμβάνει άρθρο, στο οποίο αναγράφεται ότι δεν επιτρέπεται η συνομιλία με εχθρούς, που καταπατούν έστω και σπιθαμή ελληνικής γης. Κάποτε ο Ρήγας ήταν ίνδαλμα νεολαίας της Αριστεράς, σήμερα επιχειρείται από τους αποδομητές ιστορικούς αυτού του χώρου, στους οποίους οι καθαρόαιμοι αστοί παραχώρησαν σχεδόν τον πλήρη έλεγχο των θεωρητικών σπουδών στα Πανεπιστήμια, να λησμονηθεί πλήρως το όραμα του Ρήγα! Αλλά είναι εχθρική χώρα η Τουρκία, ενώ ανήκει και αυτή, όπως και η δική μας στη συμμαχία του ΝΑΤΟ; Πρέπει να κάνουμε κάποια διάκριση μεταξύ λαού και ηγεσίας, ώστε να αποφύγουμε την άδικη κρίση. Οι λαοί σε σημαντικό ποσοστό δεν τρέφουν εχθρικά αισθήματα ο ένας έναντι του άλλου. Δεν είναι όμως ασήμαντο και το ποσοστό εκείνων, που καλλιεργούν τα εχθρικά αισθήματα. Το μαρτυρούν οι στηρίζοντες την εξουσία στη γείτονα χώρα «Γκρίζοι λύκοι» και οι «φίλαθλοι», που ξέσπασαν σε αποδοκιμασίες κατά τον ποδοσφαιρικό αγώνα των εθνικών ομάδων ποδοσφαίρου των δύο χωρών στην Κωνσταντινούπολη!
Στη γείτονα ακόμη και σήμερα καλλιεργείται η εντύπωση ότι η Ελλάδα παραμένει εχθρός, όπως και τότε, που, καθ’ υπόδειξη των Γερμανών συμμάχων τους, οι Νεότουρκοι, αρχικά, και οι κεμαλικοί, στη συνέχεια, επιχείρησαν τη γενοκτονία. Μπορεί να φαίνεται ότι την κύρια ευθύνη για τη διάχυση της προπαγάνδας φέρουν οι εθνικιστές των «Γκρίζων λύκων», όμως δεν υπήρξε κυβέρνηση, η οποία αρνήθηκε τη στήριξή της απ’ αυτούς, για διεκπεραίωση θεμάτων εσωτερικής ασφάλειας, θέτοντάς τους στο περιθώριο. Σε αντίθεση στη χώρα μας οι εθνικιστές, που όντως συντελούν στην καλλιέργεια κλίματος εχθρότητας μεταξύ των λαών, χαρακτηρίζονται επίσημα δολοφόνοι και σε συγχορδία οι συνοδοιπόροι τους (ψηφοφόροι), από αγανάκτηση για τη λεηλασία της χώρας μας, φασίστες. Παραβλέποντας τη θλιβερή αυτή αντίθεση και το ότι για όλα, όσα πράττει η Τουρκία, έχει την ολόθερμη στήριξη των καταπτύστων «συμμάχων» μας, σπεύδουν πλείστοι όσοι αναλυτές και δημοσιογράφοι να υπερακοντίσουν τους ενδοτικούς πολιτικούς και να διαδραματίσουν ρόλο Χατζηαβάτη, που τρέμει μην τον κρεμάσει ο πασάς. Έτσι ο θλιβερός και υπόλογος έναντι της ιστορίας ανεπαρκής υπουργός έστρωσε, αντί της τουρκικής κυβερνήσεως, το χαλί της μεταβάσεως του πρωθυπουργού στην Άγκυρα αρνούμενος τη γενοκτονία των Ποντίων! Και ο πρωθυπουργός μας συναντήθηκε με τον ομόλογο της γείτονος. Ωραία τα χαμόγελα στην κοινή συνέντευξη τύπου, αλλά επί της ουσία τι; Σημειώθηκε κάποια πρόοδος στο κυπριακό πρόβλημα, το οποίο κάποιοι επιχείρησαν να προβάλλουν ως ελληνοτουρκική διαφορά; Είναι άραγε αμέτοχο το ΝΑΤΟ στη συμφορά και ευθύνεται αποκλειστικά η κακή Τουρκία για την εισβολή; Και για το σχέδιο Ανάν και για τόσες άλλες εχθρικές προς την Ελλάδα ενέργειες των «συμμάχων» μας η Τουρκία ευθύνεται; Ας τολμήσουν οι εθνικιστές και λοιποί «εθνικόφρονες» να πουν και κάποιον «κακό» λόγο για τους «συμμάχους» και «εταίρους» μας. Στο θέμα των προκλητικών παραβιάσεων όχι μόνο του εναερίου χώρου (ας θυμηθούμε τη φρεγάτα που παρέπλευσε την Εύβοια) ο Νταβούτογλου έκανε λόγο για αμοιβαίες προκλήσεις χωρίς να λάβει αποστομωτική απάντηση. Αλήθεια ασχολούμαστε και εμείς με το επικίνδυνο αυτό «άθλημα»; Λίγες ημέρες αργότερα και μετά την κατάρριψη του ρωσικού αεροσκάφους, το οποίο εισήλθε στον τουρκικό εναέριο χώρο για δευτερόλεπτα, ο πρωθυπουργός μας σε σύσκεψη ΕΕ-Τουρκίας επισήμανε στον Τούρκο ομόλογό του: “Ευτυχώς που οι πιλότοι μας δεν είναι τόσο νευρικοί όσο οι δικοί σας με τους Ρώσους”! Η φράση άφησε παγερά αδιάφορους τους «εταίρους» μας, οι οποίοι έπαψαν από καιρό να δίνουν σημασία στα λεγόμενά μας. Όσο για τον Νταβούτογλου απάντησε αργότερα στον Τσίπρα μέσω διαδικτύου! «Τα παιδία παίζει»! Στη σύσκεψη της ΕΕ, όπως και στην Άγκυρα, συζητήθηκε και το μεταναστευτικό. Τί να είπε ο πρωθυπουργός μας; Ότι στον στρατό των τζιχαντιστών το 20% είναι Τούρκοι πολίτες; Ότι η Τουρκία παρέχει ολόθερμη στήριξη στους δολοφόνους; Ότι οι Τούρκοι δουλέμποροι υπό την πλήρη κάλυψη όχι του παρακράτους μόνο αλλά και του τουρκικού κράτους προωθούν τις χιλιάδες των αποκλήρων στα ελληνικά νησιά; Αλλά αυτό το κοινό μυστικό γνωρίζουν οι «σύμμαχοί» μας και οι «εταίροι» μας από καιρό και όχι μόνο σιωπούν, αλλά επιβραβεύουν δίδοντας μάλιστα τα εύσημα στην Τουρκία για το ανθρωπιστικό της έργο της περίθαλψης δύο και πλέον εκατομμυρίων προσφύγων. Αυτή η στάση φαίνεται να συγκίνησε στο έπακρο τον «φιλάνθρωπο» Σόρος, που πρόσφερε 13 δις δολλάρια σε «ανθρωπιστικές» οργανώσεις της Τουρκίας! Ασφαλώς όλα αυτά, που δεν είπε ο πρωθυπουργός μας, θα τα είπε στον Ολλάντ ο Πούτιν κατά την πρόσφατη συνάντησή τους. Είναι αρκετός ο πόνος για τα θύματα και το πλήγμα της γαλλικής υπερηφάνειας, ώστε η Γαλλία να μεταβάλει την εξωτερική της πολιτική; Πολύ αμφιβάλλουμε. Η τουρκική ηγεσία στηρίζεται σε γερές «πλάτες» δυνάμεων, που επιθυμούν την παράταση του μαρτυρίου των λαών της Μέσης Ανατολής. Αυτοί ασφαλώς είχαν ζητήσει την ετοιμότητα της τουρκικής αεροπορίας, ώστε να καταρρίψουν πάραυτα το όποιο ρωσικό αεροσκάφος θα παραβίαζε τον εναέριο χώρο. Δεν είναι ήρωας ο Ερντογάν, ο οποίος, μετά την καταγγελία του πανίσχυρου σιωνιστικού Ισραήλ, τολμά να προκαλέσει και τη ρωσική αρκούδα. Βρίσκεται σε διατεταγμένη υπηρεσία από τους ισχυρούς, οι οποίοι επιβραβεύουν την αφροσύνη του.
Και ενώ είναι πλέον πασιφανής ο άθλιος ρόλος της τουρκικής ηγεσίας και η ευθύνη μέρους του τουρκικού λαού, η ισχυρή Γερμανία παραμένει αμετανόητη και αδιάφορη για το πλήγμα της γείτονος Γαλλίας. Μάλιστα δια στόματος της καγγελαρίου της Μέρκελ επιρρίπτει μομφή για κακούς χειρισμούς στο μεταναστευτικό εξ ίσου στην Τουρκία και στη χώρα μας, η οποία μετά το εκ νέου κλείσιμο των συνόρων, κατ’ εντολή των αφεντικών, αναγκάζεται να αντιμετωπίσει το θέμα της επιβίωσης σημαντικού αριθμού εγκλωβισμένων προσφύγων, οι οποίοι αντιμετωπίζουν ήδη τον επερχόμενο χειμώνα! Δεν είναι βέβαια τουρκόφιλοι οι της γερμανικής ηγεσίας. Είναι άθλιοι, όπως άθλιοι είναι όλοι οι ισχυροί του κόσμου τούτου.
«ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ»
