Αικατερίνα το όνομά της. Έζησε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου ( 287 – 305 μ.Χ ) και ήταν κόρη του ηγεμόνα της πόλης Κώνστα. Ήταν προικισμένη με εξαιρετικά σωματικά, διανοητικά και ψυχικά χαρίσματα.Μαζί με τη βασιλική της καταγωγή αυτά όλα ήταν οι καλύτερες προ’υ’ποθέσεις για μια εξέχουσα θέση στη σύγχρονή της κοινωνία. Ήταν δε, εκτός από ευφυέστατη, και φιλομαθής. Είχε μελετήσει σε βάθος τα έργα των αρχαίων ελλήνων ποιητών, ρητόρων και σοφών, όπως επίσης — αφού με θαυμαστό τρόπο διδάχθηκε το χριστιανισμό με τη βοήθεια και της μητέρας της που ήταν κρυφή χριστιανή — και την Αγία Γραφή και τα κείμενα των εκκλησιαστικών συγγραφέων.Έτσι είχε άρτια κατάρτιση στη θύραθεν και στη χριστιανική παιδεία. Κατείχε όλη τη σοφία της εποχής της.Αυτό δεν της δημιούργησε έπαρση. Αντίθετα δίνοντας τροφή στο φιλέρευνο πνεύμα και τη στοχαστική διάνοιά της τη βοήθησε να επιλέξει συνειδητά το Χριστό και την καινούρια θρησκεία.Το σωματικό της κάλλος, η ομορφιά της ψυχής της, η μόρφωσή της, η καταγωγή της προκάλεσαν εξαίρετους νέους, που ήταν εξίσου κοινωνικά καταξιωμένοι, πλούσιοι και μορφωμένοι να τη ζητήσουν για γυναίκα τους. Η Αικατερίνα δεν συγκινήθηκε από κανένα τους. Η καρδιά της φλεγόταν από έρωτα για τον καθ’ όλα αξιέραστο Κύριο. Τον λάτρευε και Του είχε παραδώσει τον εαυτό της. Ζούσε μοναδικά βιώματα και ένιωθε κάθε πληρότητα στην ψυχή της. Δεν άλλαζε την ευτυχία της μ΄όλα τα βασίλεια και τη δόξα αυτού του κόσμου. Κι ήταν πεπεισμένη ότι όποιος δε γνωρίσει και δεν αγαπήσει το Χριστό στερείται ουράνιες και ανεκλάλητες ομορφιές. Το περιεχόμενο της αληθινής ζωής.Λυπόταν βαθιά, όταν έβλεπε τους ανθρώπους να λατρεύουν ξόανα και να κάνουν θυσίες στα είδωλα — τότε επικρατούσε η θρησκεία των ειδώλων, που ήταν και επίσημη θρησκεία του κράτους –.Πονούσε, γιατί, ενώ ο ίδιος ο Θεός είχε κατέβει στη γη, να αποκαλύψει στους ανθρώπους που ήταν βυθισμένοι στην άγνοια, στην πλάνη και την ακολασία, τη ζωή που οδηγεί στη σωτηρία, οι άνθρωποι εξακολουθούσαν να παραμένουν στην αμαρτία και την ειδωλολατρεία. Γι΄αυτό προσευχόταν πολύ θερμά να την αξιώσει ο Θεός να γίνει μάρτυρας της αγάπης Του και του ονόματός Του στους ανθρώπους αυτούς.Έτσι φωτισμένη κάποια μέρα, που ο αυτοκράτορας Μαξιμίνος, όντας στην Αλεξάνδρεια, θυσίαζε σε ναό των ειδώλων, πήρε μαζί της μερικούς υπηρέτες και κατευθύνθηκε προς τα εκεί. Σημειώνουμε ότι είχε προηγηθεί διάταγμα του Μαξιμίνου, που επέβαλλε σ΄όλους τους υπηκόους να θυσιάσουν στα είδωλα.Στο ναό η Αικατερίνα τόλμησε να ζητήσει τον αυτοκράτορα και να του μιλήσει για την αληθινή θρησκεία και το ψεύδος των ειδώλων.Ο Μαξιμίνος ένιωσε να εκπλήσσεται από την παρρησία της, τη μόρφωσή της και τη διαλεκτική της δεινότητα και την κάλεσε μια μέρα στα ανάκτορα για να την ακούσει με άνεση.Εκεί αισθανόμενος μειονεκτικά μπρος στη σοφία της, προφασίστηκε ότι είναι ανάξιο να συνδιαλέγεται με μια γυναίκα και την υποχρέωσε, να περιμένει με κράτηση στη φυλακή, να αντιμετωπίσει τους σοφότερους ρήτορες της επικράτειας, που θα τους καλούσε στην αυλή του γι΄αυτό το λόγο.Και πράγματι ύστερα από εντολή του συγκεντρώθηκαν οι δεινότεροι ρήτορες και σοφοί, πενήντα τον αριθμό, να αντικρούσουν την Αικατερίνα. Πριν βέβαια της γνωστοποιηθεί η άφιξη των σοφών, η Αικατερίνα ενισχύθηκε από άγγελο Κυρίου στη φυλακή, ο οποίος την ενθάρρυνε και τη διαβεβαίωσε ότι θα νικήσει όλους αυτούς.Πράγματι, όταν κλήθηκε η Αικατερίνα ενώπιόν τους, με φωτισμένη διάνοια και σύνεση, με σεμνότητα, αλλά και με αξιοθαύμαστη επιχειρηματολογία κατέρριψε όλα τους τα επιχειρήματα. Κι όχι μόνο αυτό. Κατάφερε να τους κερδίσει όλους στην καινούργια πίστη.Ο βασιλιάς απογοητευμένος και εξοργισμένος τους παρέδωσε στην πυρά, αφού η Αγία τούς είχε σφραγίσει με το σημείο του σταυρού, όταν της ζήτησαν να τους βαπτίσει. Έτσι μεταπήδησαν στους αγίους της Εκκλησίας μας.Αυτούς ακολούθησαν και πολλοί άλλοι ειδωλολάτρες.Αφού τελείωσε αυτή η δοκιμασία της αγίας με τους ρήτορες σοφούς, ο Μαξιμίνος θαυμάζοντάς την πάρα πολύ, προσπάθησε να την κλονίσει με κολακευτικά λόγια και υποσχέσεις. Όταν την είδε αμετάπειστη, την παρέδωσε σε σωματικά βασανιστήρια. Διέταξε να της βγάλουν την πορφύρα και να της καταξεσχίσουν ολόκληρο το σώμα χτυπώντας την ανηλεώς με βούνευρα ( μαστίγια με λουριά και νεύρα βοδιού ).Αιμόφυρτη και καταπληγιασμένη την κλείνει στη φυλακή για δώδεκα μέρες. Η καρτερία της, η γενναιότητά της και η ηρεμία της θαυμαστά. Με τη λογική βέβαια αυτά δεν ερμηνεύονται. Μόνο με τη χάρη με την οποία προικίζει ο Θεός τους μάρτυρές Του.Με όλα αυτά η Αυγούστα Φαυστίνα, η σύζυγος του βασιλιά, συγκινείται, επισκέπτεται κρυφά στη φυλακή την Αικατερίνα και συγκλονισμένη ομολογεί ότι θέλει να βαπτισθεί χριστιανή. Ζητάει όμως τη βοήθειά της, γιατί τα βασανιστήρια την τρομάζουν. Η αγία την ενθαρρύνει και η Αυγούστα επιστρέφει στα ανάκτορα.Παραμονή της δωδέκατης μέρας ο Χριστός εμφανίζεται στην Αικατερίνα στη φυλακή και την ενισχύει. Της ζητάει να δείξει υπομονή στα βασανιστήρια και να μη δειλιάσει και της λέει ότι Αυτός θα είναι δίπλα της και θα την οπλίσει με δύναμη. Της είπε ακόμη ότι θα πιστέψουν πολλοί βλέποντας την καρτερία της.Την άλλη μέρα η αγία παρουσιάστηκε με προσταγή του βασιλιά ενώπιόν του, με πρόσωπο που ακτινοβολούσε μια υπερκόσμια χάρη, γλυκύτητα και αγγελική ομορφιά.Αυτά ώθησαν το Μαξιμίνο να προσπαθήσει ακόμα μια φορά να μεταπείσει την Αικατερίνα και με την υπόσχεση να συγκυβερνήσουν στο βασίλειό του, πράγμα που όχι μόνο άφησε αδιάφορη την αγία, αλλά και του αντέστρεψε το δέλεαρ :να γίνει κι αυτός χριστιανός, για να συμβασιλέψει με το Χριστό.Τότε εξοργισμένος ο αυτοκράτορας την παραδίνει και πάλι στους δεσμοφύλακες να την οδηγήσουν στη φυλακή, μέχρις ότου ετοιμαστεί ένα κολαστήριο μηχάνημα.Ύστερα από την καθορισμένη προθεσμία, η Αικατερίνα παραμένοντας ήρεμη και ακλόνητη στην πίστη της οδηγείται μπροστά στο βασιλιά. Με διαταγή του δένουν το σώμα της στη μέση τεσσάρων τροχών, που γύρω τους είχαν καρφώσει πριόνια και μυτερά καρφιά. Οι δύο θα γύριζαν αριστερά και οι άλλοι δύο δεξιά. Έτσι θα καταξέσχιζαν τις σάρκες της.Με επέμβαση αγγέλου οι τροχοί λύθηκαν και, ενώ η αγία δεν έπαθε τίποτε, βρήκαν το θάνατο αντίθετα πολλοί ειδωλολάτρες. Όπως και πολλοί θεατές προσχώρησαν στη νέα πίστη.Έξαλλος ο βασιλιάς αποσύρεται και η αγία οδηγείται ξανά στη φυλακή, ώσπου να βρει άλλον τρόπο να την αντιπαλέψει.Σ΄αυτό το διάστημα η Αυγούστα Φαυστίνα ομολογεί πίστη στο Χριστό και μαζί της ο στρατοπεδάρχης Πορφυρίωνας με τους διακόσιους στρατιώτες του. Η Αυγούστα βασανίζεται πρώτα κι ύστερα όλοι αποκεφαλίζονται.Έτσι γράφτηκαν στα μαρτυρολόγια της Εκκλησίας μας και στη Βίβλο ζωής των Ουρανών.Στο τέλος αποκεφαλίστηκε και η Αικατερίνα. Μ΄αυτόν τον τρόπο τελείωσε το μαρτύριο και η μαρτυρία της. Τη γιορτάζουμε στις 25 Νοεμβρίου.—————————————————————————————————————————————————————————————-Το να αξιωθεί να μαρτυρήσει κανείς για το Χριστό είναι χάρισμα. Δίνεται σε ψυχές με ευγενή καρδιά και πνεύμα. Με ανυποχώρητη πίστη και βαθιά πνευματικότητα. Με ενάρετη ζωή και ευάρεστη θεοσέβεια. Με αγάπη στο Θεό, που μπορεί να αψηφήσει τιμές και δόξες εφήμερες.Δίνεται σε ψυχές με θε’ι’κή τρέλα, που τις βγάζει έξω από την πεζή πραγματικότητα, τη σχετικότητα, τη ρηχή και μίζερη ζωή. Που υπηρετούν με αυταπάρνηση και αφοσίωση ό,τι ωραίο και υψηλό αγαπούν. Που στην ψυχή τους χωράει όλος ο Θεός και όλη η ανθρωπότητα. Που δεν συμβιβάζονται με την αμαρτία.Κι όταν κουράζονται, ξεκουράζονται στη σκιά του Σταυρού του Αγαπημένου τους. Κι όταν πέφτουν, δεν απελπίζονται. Πάλι σηκώνονται και συνεχίζουν.Που έχουν ρίξει την άγκυρά τους στον ουρανό, όπου και ξαποστένουν οριστικά.Έτσι κατατάσσονται στη χορεία των αγίων, όπως και η Αικατερίνα, η οποία ονομάζεται για τα πολλά της βασανιστήρια μεγαλομάρτυς. Το σκήνωμά της παραμένει άθικτο στη Μονή του όρους Σινά.Θεωρείται για τη σοφία και την παιδεία της προστάτιδα των μαθητών.Ας έχουμε την ευχή και τις πρεσβείες της όλοι εμείς, που μελετώντας το μαρτύριό της νιώθουμε μικροί και μηδαμινοί. Νάνοι στην πίστη. Κι όμως και για μας τους ελάχιστους έχει ετοιμάσει τόπο στον ουρανό ο Κύριός μας, όπως μας είπε ο ίδιος. Αρκεί να σηκώσουμε τον προσωπικό μας σταυρό αγόγγυστα και με καλή συνείδηση. Κι ας γίνουμε μικρά αστράκια. Όχι του μεγέθους της αγίας μας. Ελάχιστοι, αλλά σεσωσμένοι.Αμήν(Αναδημοσίευση)

Ζιώγα Κατερίνα
Εκπαιδευτικός