Αυτήν τη φορά τα έδωσαν όλα οι παίκτες της Εθνικής. Αν και παρουσίασε σοβαρά αμυντικά κενά, το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα έδειξε πείσμα και κατάφερε τουλάχιστον να πετύχει μια νίκη σε αυτήν την καταραμένη προκριματική φάση.
Με πολλές εμπνεύσεις και ποιότητα στην επίθεση επικράτησε 4-3 της Ουγγαρίας, που έμεινε τρίτη στον όμιλο και μάλλον θα βρεθεί στα μπαράζ, χάρη στα γκολ των Σταφυλίδη, Ταχτσίδη, Μήτρογλου και Κονέ. Γύρισε από το 2-1 και το 3-2 το παιχνίδι κι έτσι σταμάτησε ένα ντροπιαστικό αρνητικό σερί 13 αγώνων δίχως νίκη.
Κορυφαίος ο Ταχτσίδης, ντεμπούτο ο Τζανετόπουλος.
Το ματς
Λένε –και μάλλον έχουν δίκιο- πως στον αθλητισμό συνήθως εκείνος που έχει το κίνητρο διατηρεί και περισσότερες πιθανότητες για νίκη. Η Ουγγαρία είχε τέτοιο. Βαθμολογικό. Ήξερε πως μια νίκη μπορούσε να τη στείλει απευθείας στα τελικά του EURO, όμως και οι παίκτες του Τσάνα αγωνίστηκαν υπακούοντας στη δική τους κινητήρια δύναμη που σχετιζόταν με τον ποδοσφαιρικό εγωισμό τους και την ανάγκη το μαρτύριο αυτής της προκριματικής φάσης να μην ολοκληρωθεί με ακόμη μια ανορθογραφία. Αυτή του να μην σημειώσει ούτε μια επιτυχία το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα.
Εκτός από το κίνητρο, όμως, το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα έδειξε στην αρχή του ματς πως διαθέτει άλλα δύο στοιχεία που της έλειψαν πάρα πολύ τον τελευταίο χρόνο: τύχη και ποιότητα. Κάτι που εκφράστηκε από το γεγονός πως η πρώτη καλή στιγμή της στο ματς μεταφράστηκε σε γκολ χάρη στην ταυτόχρονη παρουσία των Πέλκα, Μάνταλου, Φορτούνη στην ενδεκάδα, σε συνδυασμό με την ικανοποιητική εξισορρόπηση μεταξύ αμυντικών και επιθετικών καθηκόντων των δύο ακραίων μπάκ.
Το γκολ που σημείωσε το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα φέρει την υπογραφή των Κίτσιου-Σταφυλίδη και το όνομα του δεύτερου στον πίνακα των σκόρερ, αλλά δυστυχώς κάτι αντίστοιχο συνέβη και με εκείνο της ισοφάρισης. Ο παίκτης του ΠΑΟΚ, ο οποίος αργότερα αποχώρησε με τράβηγμα και αντικαταστάθηκε από τον Χολέμπας- επέτρεψε στον προσωπικό του αντίπαλο να βγάλει σέντρα κι εκείνος της Άουγκσμπουργκ δεν είδε ποτέ τον Λόβρενσικς που πετάχτηκε στην πλάτη του και ισοφάρισε.
Η κοινή διαπίστωση πως μετά το 20λεπτο οι Μαγυάροι ήταν καλύτεροι μέσα στο γήπεδο κράτησε μέχρι το τέλος του πρώτου μέρους, αφού οι διεθνείς επέστρεψαν μετά την ανάπαυλα με λίγη από τη φρεσκάδα και το πάθος της έναρξης του αγώνα, αλλά είχαν την ατυχία –κόντρα στη ροή του αγώνα- να δεχθούν ένα γκολ από τον… παλιόφιλο Κρίστιαν Νέμεθ.
Η απάντηση και αποκατάσταση της αίσθησης δικαίου ήρθε με τη σέντρα όταν το «τριγωνάκι» Μήτρογλου-Μάνταλου-Ταχτσίδη και το δυνατό, ευθύβολο σουτ του τελευταίου έστειλε την μπάλα στα δίχτυα. Η πιο τρανταχτή αδυναμία της Εθνικής αφορούσε την ικανότητά της να έχει γρήγορες επιστροφές και να προστατεύει την εστία του Καρνέζη. Δυστυχώς, από μια φάση που θα μπορούσε να είχε αποφέρει κάτι καλό στους γηπεδούχους, η διστακτικότητα του Χολέμπας να κάνει το σουτ έφερε μαγυάρικη αντεπίθεση, το δεύτερο γκολ του Νέμεθ και τρίτο των Ούγγρων…
Είπαμε, όμως, μπροστά υπήρχε ποιότητα. Τέτοια διαθέτει μπόλικη ο Κώστας Μήτρογλου, την έδειξε στο 79’ όταν ισοφάρισε, αλλά και ο Κονέ που στο 85’ με κεφαλιά διαμόρφωσε το τελικό 4-3. Η ιαχή «Ελλάς-Ελλάς» που ακούστηκε μετά από καιρό στο μισοάδειο «Γ. Καραϊσκάκης» αποτέλεσε την καλύτερη ανταπόδοση για την προσπάθεια και αναγνώριση πως είναι δυνατόν σύντομα να αποδειχθεί πόσο αυτά τα παιδιά αδίκησαν εδώ και 14 μήνες τους εαυτούς τους. Τουλάχιστον απόψε έδωσαν ένα τέλος στο αρνητικό σερί των 13 αγώνων δίχως νίκη και την ελπίδα πως αυτή η προκριματική φάση αποδειχθεί μια εφιαλτική παρένθεση.
