«Ό,τι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό. Πέρασα τις δυσκολίες μου, συναισθηματικές, οικογενειακές, επαγγελματικές». Η Έμη Λιβανίου εξομολογείται…
Η λαμπερή εικόνα στην τηλεόραση ήρθε σε πλήρη αντίθεση με τα μαύρα σημεία της ζωής της. Η παρουσιάστρια Έμη Λιβανίου, δυο χρόνια μετά από το ξαφνικό -για τους πολλούς- διαζύγιό της και το μεγάλωμα των δυο παιδιών της στηριζόμενη στα δικά της πόδια και στη βοήθεια της οικογένειάς της, μιλάει για τις δυσκολίες, την αξιοπρέπεια, τα λάθη, τα χαστούκια και όσα έμαθε μετά από την περίοδο των δοκιμασιών στη ζωή της.
Διαβάστε απόσπασμα της συνέντευξής της:
– Υπήρξε στιγμή που είπες «έπιασα πάτο»;
«Πολλές φορές, για πράγματα που δεν ήταν και τόσο σημαντικά, θεώρησα ότι έχω πιάσει πάτο, όταν δεν ήμουν καλά επαγγελματικά, το 2008. Από τις στάχτες ξαναγεννήθηκα. Το διαζύγιο ήταν μια δύσκολη στιγμή στη ζωή μου, αλλά δεν ήταν για μια στιγμή, ήταν αρκετές στιγμές. Βλέπω στη ζωή μου το ό,τι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό. Πέρασα τις δυσκολίες μου, συναισθηματικές, οικογενειακές, επαγγελματικές. Τα θέματα υγείας που έχουμε περάσει στην οικογένεια μας είναι πάρα πολύ έντονα και δύσκολα. Είμαι πολύ καλά, στέκομαι στα πόδια μου, μεγαλώνω τα παιδιά με αξιοπρέπεια. Ζούμε μια ζωή που δεν μας λείπει τίποτα..», δήλωσε η Έμυ Λιβανίου στο Λοιπόν.
Ξεπέρασες ποτέ το μετρό;
«Σίγουρα έχω ξεπεράσει πολλές φορές το μέτρο, προς τα πάνω και προς τα κάτω. Σε υπεραισιοδοξία και σε απαισιοδοξία. Είμαι άνθρωπος που μόλις φάω το “χαστούκι” μου, το καταλαβαίνω, συνέρχομαι. Μαθαίνω εύκολα, το έχω από παιδί, σφουγγάρι. Τώρα έχω αποκτήσει κι εμπειρία, πριν φάω το “χαστούκι” το βλέπω να έρχεται. Μου πήρε λίγα “χαστούκια” παραπάνω. Έμαθα».
Έχεις ξανακάνει τα ίδια λάθη;
«Ναι, εννοείται ότι τα έχω ξανακάνει. Έχω εμπιστευτεί ανθρώπους πολλές φορές. Πιάνω εαυτό μου τα τελευταία τρία χρόνια να καταλαβαίνω τους ανθρώπους πολύ καλύτερα. “Έφαγα” τις κλοτσιές μου και συνήλθα. Δεν νιώθω προδομένη, είμαι καλοπροαίρετος άνθρωπος. Δίνω πολλές ευκαιρίες. Ανθρώπους που δεν αξίζει να τους εμπιστευτώ, δεν τους κόβω. Πολύ συχνά βρίσκομαι με ανθρώπους που ξέρω ότι δεν είναι οι πλέον αξιόπιστοι φίλοι, αλλά μαθαίνω να κλειδώνω το στόμα μου».
thetoc
