Κλείνοντας τη σειρά μας για τις σύγχρονες θρησκείες παρουσιάζουμε πολύ συνοπτικά το Χριστιανισμό και τον Ιουδαϊσμό. Είναι μαζί και με το Ισλάμ (το Μωαμεθανισμό) οι τρεις κυριότερες μονοθεϊστικές θρησκείες. Στο Χριστιανισμό ο πιστός ομολογεί ότι πιστεύει στον αληθινό Θεό, ο οποίος είναι τρισυπόστατος. Είναι δηλαδή τρία τα πρόσωπα της θεότητας, ο Πατέρας, ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα. Η αγία αυτή Τριάδα είναι ”ομοούσια και αχώριστη”, όπως το ακούμε συχνά στη λατρεία της Εκκλησίας. Ο Πατέρας, όπως ομολογούμε και με το σύμβολο της πίστεώς μας, είναι ο δημιουργός του σύμπαντος. Της ορατής και αόρατης κτίσης. Της υλικής και πνευματικής. Όλα φτιαγμένα με θαυμαστή σοφία Του, που φαίνεται στους φυσικούς και ηθικούς νόμους που θέσπισε και που η παραβίασή τους διασαλεύει τη λειτουργία του σύμπαντος. Κι όλα με το λόγο Του μόνο. ”Είπε και εγεννήθησαν”.Με τον άνθρωπο ασχολήθηκε ιδιαίτερα. Τον έπλασε με πνευματικά χαρίσματα, που τον έκαναν να συγγενεύει μαζί Του. Τον προίκισε με το ”κατ΄εικόνα”δηλαδή. Δεν τον έκανε τέλειο, αλλά τον προόρισε για την τελειότητα. Του έδωσε γι΄αυτό το ”καθ΄ομοίωσιν”. Να μπορεί να Του μοιάσει. Σε δοκιμασία που του έθεσε μέσα στον κήπο της Εδέμ — όπου απολάμβανε και την ομορφιά του φυσικού περιβάλλοντος και την ψυχική μακαριότητα συναναστρεφόμενος με το Θεό — ξεγελάστηκε από τον πειραστή διάβολο και παράκουσε στην εντολή Του. Απέκρυψε στη συνέχεια και δεν ομολόγησε την παρακοή του, παρόλο που ο Δημιουργός του τον προκάλεσε. Διακόπηκε έτσι η κοινωνία της ψυχής του μαζί Του κι άρχισε μ΄αυτό η κατάπτωση η ηθική και πνευματική των πρωτοπλάστων και μαζί όλου του ανθρώπινου γένους.Πιστεύουμε ακόμα οι χριστιανοί και στον ”Υιό”, το Λόγο του Θεού, που είναι η Σοφία του Θεού και η εικόνα του Θεού. Πανομοιότυπος με τον Πατέρα. Η σχέση τους είναι όποια του ήλιου με τις ακτίνες του. ”Φως εκ φωτός”. Είναι μοναχογιός του Πατέρα και δεν υπήρξε χρόνος που να υπάρχει ο Πατέρας χωρίς το Γιο. Και γεννήθηκε από τον Πατέρα, δεν φτιάχτηκε, όπως φτιάχτηκε ο άνθρωπος. Είναι ομοούσιος με τον Πατέρα, όπως το φως της ηλεκτρογεννήτριας που είναι ηλεκτρικό και του ήλιου που είναι ηλιακό κι όχι άλλου είδους. Είναι ο μόνος που είδε το Θεό και Τον γνώρισε και σ΄εμάς.Με τη σάρκωσή Του, που έγινε στη μήτρα της Παρθένου Μαρίας με την επενέργεια του Αγίου Πνεύματος, απέκτησε δύο φύσεις. Η Παναγία ήταν η μόνη που του έδωσε κάτι που ποτέ δεν είχε. Είναι από τότε Θεάνθρωπος. Ο Θεάνθρωπος. Την ανθρώπινη φύση Του την πήρε μαζί Του και στους ουρανούς με την Ανάληψή Του.Αυτός ο Θεάνθρωπος Κύριος από απέραντη αγάπη για τον άνθρωπο, και του Πατέρα και δική Του, έφτασε, ύστερα από φρικτά παθήματα, μέχρι το Σταυρό, επί της εποχής του Πόντιου Πιλάτου, πέθανε ως άνθρωπος κι αναστήθηκε ύστερα από τριήμερη παραμονή Του στον τάφο. Σε ανυποψίαστο χρόνο για μας θα ξανάρθει στη γη όχι πια ως φιλάνθρωπος και ταπεινός, αλλ΄ως δίκαιος Κριτής και σ΄όλη Του τη μεγαλοσύνη, για να αποδώσει τη δικαιοσύνη και την αντιμισθία στον κάθε άνθρωπο ανάλογα με το πώς πολιτεύθηκε στη ζωή. Ύστερα από κει και πέρα αρχίζει ”η ζωή του μέλλοντος αιώνος”. Της αιώνιας Κόλασης για τους μακράν του Θεού, που Τον αγνόησαν στη γη, και της απόλυτης ευτυχίας και μακαριότητας για όσους Του έμειναν πιστοί και αφοσιωμένοι.Χριστιανισμός και χωρίς το τρίτο πρόσωπο της θεότητας, τον Παράκλητο, δεν μπορεί να εννοηθεί. Είναι το Πνεύμα το Άγιο (το οποίο αδικεί νομίζω ως υποδεέστερο πρόσωπο το ουδέτερο γένος με το οποίο το αποδίδει η ελληνική γλώσσα). Είναι αυτό που το παίρνουμε μέσα μας με τα μυστήρια της Εκκλησίας και με πρώτο το Βάπτισμα. Είναι αυτό που γεμίζει την ψυχή που αγωνίζεται να αποκαθαρθεί από τα πάθη με τους καρπούς του, που είναι ”αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, καλοσύνη, αγαθότητα, πίστη, πραότητα, εγκράτεια. Αν σήμερα όλοι πάσχουμε από ψυχικά νοσήματα και κατάθλιψη, είναι γιατί μας λείπει ο Παράκλητος. Και δε νοείται χριστιανός να μην έχει τη σφραγίδα Του. Μόνο που δεν αποκτιέται εύκολα από την αρχή της πνευματικής πορείας. Χρειάζεται χρόνος και αγώνας. Εξαρτάται βέβαια ο χρόνος και από το ποιόν της κάθε ψυχής.Στην πίστη του χριστιανισμού ανήκει και το πρόσωπο της μητέρας του Κυρίου μας,της Μαρίας, η οποία θεωρείται Θεοτόκος. Γέννησε όχι έναν απλό άνθρωπο, αλλά το Θεό Λόγο. Την προετοίμαζε πριν από αιώνες γι΄αυτό το ρόλο η πρόνοια του Θεού. Για να είναι πάναγνη και υπεράγια. Είναι αυτή που γνώρισε πολύ καλά την ανθρώπινη ζωή και μετά τη μετάστασή της στους ουρανούς κοντά στο Γιο της Του μιλάει αδιάλειπτα για το ανθρώπινο γένος. Και είναι και αυτή που βοηθάει τον αγωνιζόμενο άνθρωπο να αποκτήσει απάθεια από τη φλόγα και την κόλαση των σαρκικών παθών.Οι άγιοι επίσης, άνθρωποι σαν κι εμάς κι αυτοί, είναι κατά την πίστη μας οι φωτεινοί οδοδείκτες για τη ζωή μας και τα λαμπερά αστέρια στο στερέωμα της Εκκλησίας. Είναι το σύννεφο που μας παρακολουθεί και δέεται για μας στο Θεό.Εκείνο που επίσης δεν πρέπει να ξεχάσουμε να αναφέρουμε απ΄τη θεολογία του χριστιανισμού είναι η πίστη στην ύπαρξη του Σατανά, του κατ΄αρχήν αγγέλου του καλού, που από την έπαρση και την ανταρσία του στο Θεό έπεσε από την υψηλότερη θέση που τον είχε τοποθετήσει και από φωτοφόρος άγγελος (εωσφόρος) κατάντησε σκοτεινό πνεύμα. Είναι από τότε η πηγή του κακού και της αντίστασης κατά του Θεού. Και σ΄αυτό υποκινεί και τους ανθρώπους. Όπως και σε κάθε ασέλγεια και βρωμερή πράξη. Είναι κοσμοκράτορας στη ζωή της γης, όπως λέει ο απόστολος Παύλος, και αυτόκλητος μπορεί να χώνεται στην τύχη των ανθρώπων και των λαών. Πόσο μάλλον αν είναι και ετερόκλητος από τις ανομίες μας. ………………………………………………………… Για την επαλήθευση αυτών των λόγων — κάνουμε μια παρέκβαση εδώ και για την επικαιρότητα — παραθέτουμε και τα εξής: Όταν ο Ιησούς δοκιμαζόταν απ΄το διάβολο, πριν αρχίσει τη δημόσια δράση Του, σε κάποια φάση αυτής της δοκιμασίας, κατά τη Γραφή (Ματθ.4, 8-9) ” …ο διάβολος τον οδήγησε σ΄ένα πολύ ψηλό βουνό και του έδειξε όλα του κόσμου τα βασίλεια και τη λαμπρότητα. Ύστερα του είπε: Όλα αυτά θα σου τα δώσω, αν πέσεις να με προσκυνήσεις…”. Κι ο Λουκάς (4, 5-6) επίσης το αναφέρει: ”Θα σου δώσω όλη αυτή την εξουσία και όλη τη λαμπρότητα αυτών των βασιλείων, γιατί έχει παραδοθεί σ΄εμένα και τη δίνω σ΄όποιον εγώ θέλω. Αν λοιπόν με προσκυνήσεις, θα είναι όλη δική σου…”. Βέβαια αυτά λέει ο Σατανάς κι ο Χριστός τον έβαλε στη θέση του, όπως κοινά λέμε.Αυτό σημαίνει ότι μια κακή διακυβέρνηση ενός ηγέτη είναι σύμπραξη με το Σατανά κι ότι ο καλός και έντιμος κυβερνήτης δεν έχει πολύ χρόνο ζωής στην εξουσία. Θα τον πολεμήσουν θεοί και δαίμονες. Δε μπορείς να σταθείς στην εξουσία, αν δουλεύεις κατά συνείδηση και κατά το θέλημα του Θεού.Ο απόστολος Παύλος όμως (Ρωμ. 13, 1-7) δίνει μια διαφορετική ερμηνεία: ”Κάθε άνθρωπος οφείλει να υποτάσσεται στις ανώτερες εξουσίες, γιατί δεν υπάρχουν εξουσίες παρά από το Θεό. Έτσι λοιπόν όποιος αντιτάσσεται στην εξουσία αντιστέκεται στην τάξη που έβαλε ο Θεός…”. Αυτά όλα θέλουν την ερμηνεία τους, αλλά ας είναι μια άλλη φορά.Με αφορμή τα παραπάνω και με την ευκαιρία της νέας κυβέρνησης, ευχόμαστε και στον κ.Πρωθυπουργό γι΄αυτή την πρωτιά του στις εκλογές να ευχαριστήσει πρώτα το Θεό (έστω και δια του συνεργάτη του του κ.Καμμένου — Χαρήκαμε πολύ την εγκαρδιότητά τους. Νιώσαμε κι εμείς να ασπάζεται ο κ.Πρωθυπουργός στο πρόσωπο του κ.Καμμένου κάτι από το σβησμένο Θεό του ). Και εφόσον ορκίστηκε στην εντιμότητά του, έντιμος να σταθεί, όσο καιρό θα του επιτρέψει αυτή, στο κυβερνητικό αξίωμα.Ευχόμαστε επί πλέον, κ.Πρωθυπουργέ, να σας επιβραβεύει στο καθετί και η συνείδησή σας, την οποία επικαλεστήκατε στον όρκο σας, σ΄ό,τι από εδώ και πέρα σας αφήνει περιθώριο το μνημόνιο. Και για να δικαιολογήσουμε και τη συμπάθεια που σας έχουμε, αναφέρουμε ότι θεωρητικά δεν ομολογείτε το Θεό, αλλά πρακτικά Τον ομολογείτε, γιατί αγωνίζεστε φιλόθεα. Έστω κι αν τελικά κάνετε και καμιά — πιθανόν και μεγάλη — παρασπονδία. Είναι κι αυτή λαβωματιά πάνω στη μάχη. ……………………………………. Για να ολοκληρώσουμε τώρα το κείμενο για το Χριστιανισμό, καταθέτουμε και την πίστη του στην Εκκλησία, η οποία είναι το σώμα του Χριστού και η συνέχεια της παρουσίας Του στη γη. Θα μας απασχολήσει όμως αυτή διεξοδικότερα σε επόμενα άρθρα.Για τον Ιουδαϊσμό δεν αφιερώνουμε ιδιαίτερο κείμενο, για το λόγο ότι μας είναι γνωστός λίγο πολύ και από το σχολείο στους περισσότερους και από την Καινή Διαθήκη και από τους ύμνους της Μ.Εβδομάδας. Σημειώνουμε μόνο ότι ξεκινάει από την αποκάλυψη του Θεού στον προπάτορά των Εβραίων Αβραάμ,ο οποίος την κληροδότησε και στους απογόνους του και η οποία ολοκληρώθηκε με το Νόμο του Μωυσή και τους Προφήτες. Ο Ιουδαϊσμός ήταν πρόδρομος του Χριστιανισμού, ο οποίος βέβαια έχει την πλήρη αποκάλυψη του Θεού, ενώ το βιβλίο της Π.Δ εξακολουθεί για μας να είναι ”παιδαγωγός εις Χριστόν”. Η προσκόλληση όμως στο γράμμα του Νόμου κι όχι στην ουσία τύφλωσε τη διάνοια των Ιουδαίων και σταύρωσαν το Μεσσία, το Χριστό, του οποίου τα βήματα ακούγονταν μέσα στις προφητείες τους. Όσοι Ιουδαίοι ήταν καλοπροαίρετοι μεταπήδησαν στο χριστιανισμό. Οι υπόλοιποι μέχρι σήμερα εξακολουθούν να περιμένουν το Μεσσία. Πολλοί είναι πεπεισμένοι ότι ήρθε κι ότι αυτός ήταν ο Χριστός, αλλά δε βρίσκουν το σθένος να το ομολογήσουν δημόσια. Μακάρι να το αποτολμήσουν, για να ξανάρθει η εύνοια του Θεού πάνω τους.Και μακάρι και οι χριστιανοί να κρατήσουμε την πίστη στον Εσταυρωμένο και Αναστάντα Κύριό μας μέσα στην Ορθόδοξη Εκκλησία μας, η οποία είναι η κιβωτός της Αλήθειας και η οποία Αλήθεια μπορεί να σώσει τον κόσμο μας σήμερα από τον κατακλυσμό της αμαρτίας και τη σύγχυση και τον καταιγισμό των ιδεών και των πνευμάτων, που δέχεται. Έτσι για να μη μας εγκαταλείψει ποτέ κι εμάς που γνωρίσαμε παιδιόθεν το χριστιανισμό, για την περιφρόνηση ενός τέτοιου θησαυρού, η εύνοια του Θεού και η χάρη Του, όπως στο παρελθόν συνέβη με τους Ιουδαίους. ΑμήνΖιώγα Κατερίνα Εκπαιδευτικός
