H oμιλία του Τιμολέοντα Κοψαχείλη στην ολομέλεια της Βουλής για τις διαπραγματεύσεις, το Σχέδιο Νόμου για την απονομή Ιθαγένειας και για την αντιμετώπιση της υπογεννητικότητας και της δημογραφικής συρρίκνωσης του ελληνικού λαού.
Κείμενο της ομιλίας του Βουλευτή Γρεβενών:
‘’ Προτού αναφερθώ στα κατά άρθρο σημεία, τα οποία δεν εξυπηρετούν, κατά την άποψη μας, την ένταξη και αφομοίωση των μεταναστών στην ελληνική κοινωνία,
Θα μου επιτρέψετε να αναφερθώ στην αγωνία όλων μας, που είναι η διάσωση της οικονομίας και της χώρας και η παραμονή της στο ευρώ.
Το εκλογικό σώμα απεφάνθη κατηγορηματικά και ισχυρά υπέρ του ΟΧΙ σε ένα ερώτημα, το οποίο ήταν ανούσιο και διχαστικό μιας και η κυβέρνηση απέρριψε εν γένει μία πρόταση, την οποία επανέφερε εχθές, προκειμένου να συμφωνήσει, και όπως φαίνεται, οι όροι και τα μέτρα θα είναι πολύ πιο επώδυνα από όσο αναμέναμε.
Θεωρώ ότι, παρά την έκταση της μεγάλης πλειοψηφίας υπέρ του ΟΧΙ, η κυβέρνηση επανέρχεται στις θέσεις μας, και παρά το γεγονός ότι ζήτησε καθυστερημένα τη στήριξη του εκλογικού σώματος και των πολιτικών αρχηγών, κατόρθωσε να αποκτήσει δύο ισχυρά όπλα για τις διαπραγματεύσεις, τα οποία παραγράφουν τις αποτυχίες του προηγούμενου πενταμήνου και της δίνουν μία μεγάλη και ιστορική ευκαιρία να εγγυηθεί της οικονομικής ασφάλειας της χώρας, παρά τα μέχρι τώρα λάθη της.
Περιμένουμε η αντιπροσωπεία να τα καταφέρει έως την Κυριακή και να εξασφαλίσει επιτέλους μία βιώσιμη συμφωνία, γιατί φτάσαμε στο τέλος! Η έξοδος από την Ευρωζώνη είναι προ των πυλών! Το κατέστησαν σαφές οι εταίροι, ότι υπάρχει και Σχέδιο Β’!
Εμείς ως παράταξη σηκώσαμε και σηκώνουμε το βάρος αυτής της κρίσης δίχως να υπολογίζουμε το πολιτικό κόστος. Εύχομαι το ίδιο να κάνει και η κυβέρνηση
Όσον αφορά το Σχέδιο Νόμου:
Πρόκειται επίσης για ένα θέμα εθνικής σημασίας, που θα έπρεπε να συζητηθεί σε ανώτατο επίπεδο μεταξύ των πολιτικών ηγετών και να χαραχθεί ένα μακρόπνοο εθνικό σχέδιο σε συνεργασία με την ΕΕ.
Εν προκειμένω, χρησιμοποιείται η απόδοση της ελληνικής ιθαγένειας ως μέσο ένταξης των μεταναστών στον κοινωνικό ιστό της χώρας μας, γεγονός το οποίο δεν λειτουργεί αποτελεσματικά για τη μεταναστευτική μας πολιτική. Διαπιστώνεται η αστοχία των διατάξεων ως μέσων προς την επίτευξη του αποδεκτού και κοινού μας σκοπού, που είναι η ενσωμάτωση μιας νέας γενιάς στον Ελληνικό Λαό.
Με το άρθρο 1 α) θεμελιώνεται μία διάταξη, η οποία αντιβαίνει στην απόφαση 460/2013 του Συμβουλίου της Επικρατείας, όπου ορίζεται ρητώς, στο σημείο 10, ότι, το κριτήριο της διαμονής των γονέων επί πενταετία δεν τεκμηριώνει την ουσιαστική ένταξή τους στην ελληνική κοινωνία, αφού δεν συνδυάζεται και με άλλα στοιχεία, που θα προσέδιδαν στην διαμονή ουσιαστικά χαρακτηριστικά εντάξεως.
Υπάρχει εστίαση στον γονέα και δεν λαμβάνεται υπόψη η ενσωμάτωση του παιδιού, το οποίο θα πρέπει να λάβει την ελληνική παιδεία, πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, ώστε να είναι σε θέση, με ολοκληρωμένη συνείδηση, να αποφασίσει μόνο του και αυτόβουλα την ένταξή του στην ελληνική κοινωνία, κορυφώνοντας τη διαδικασία της ενσωμάτωσής του.
Επιπλέον, η αστοχία διευρύνεται με την διάταξη του δευτέρου εδαφίου της παραγράφου 1β), όπου ο νομοθέτης περιπλέκει τις συνθήκες κάνοντας πραγματικά διάκριση μεταξύ του συνόλου, το οποίο υποτίθεται ότι θα ωφελήσει.
Σε ότι αφορά την μεταναστευτική πολιτική, στην παράγραφο 5 του άρθρου 8, η διάταξη είναι άκαιρη σύμφωνα με το διεθνές περιβάλλον και τα όσα εκτυλίσσονται στην διαπεριφέρειά μας, διότι στέλνονται λάθος μηνύματα προς πολλαπλές κατευθύνσεις, τη στιγμή που η αύξηση των παρανόμως εισελθόντων στη χώρα, για το 2015, είναι κατά 600% αυξημένη σε σχέση με το 2014.
Δευτερευόντως, η παραβίαση της Οδηγίας 2003/86/ΕΚ για την οικογενειακή επανένωση, δημιουργεί ένα εν δυνάμει νομικό κενό, αφού δεν προβλέπονται σημαντικά προαπαιτούμενα, όπως εστία, εισόδημα και ασφαλιστική κάλυψη για τις κατηγορίες αυτές.
Ορισμένα σημεία, που επίσης προβληματίζουν είναι:
Πρώτον, οι υπερεξουσίες που απονέμονται στον υπουργό εσωτερικών, με βάση το τελευταίο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 1α, καθώς μπορεί κατά βούληση να αντικαθιστά, να καταργεί ή να τροποποιεί τους τίτλους άδειας διαμονής και να προσθέτει νέους
Δεύτερον, η τροπολογία 172/65 και η τροποποίηση της παραγράφου 6 του άρθρου 30 του ν. 4251/2014, όπου πέραν των περιπτώσεων διάσωσης και μεταφοράς, βάσει του διεθνούς δικαίου, δεν επιβάλλονται κυρώσεις για την προώθηση στο εσωτερικό της χώρας ή για την διευκόλυνση μεταφοράς.
Κατά την άποψή μου, υφίσταται ένα ακόμα νομικό κενό, που μπορεί να ευνοήσει την χρηματική εκμετάλλευση των μεταναστών και να περιθάλψει παράνομες δραστηριότητες.
Τρίτον, θα πρέπει να σημειωθεί ότι το παρόν σχέδιο νόμου ενσωματώνει στο ελληνικό δίκαιο τις διατάξεις, που υπαγορεύονται μέσω των κοινοτικών οδηγιών και ρυθμίζει το εργασιακό καθεστώς των αλλοδαπών. Όμως θεωρώ ότι δεν λαμβάνεται μέριμνα και για τους ντόπιους εργοδότες, στους οποίους έχουν επιβληθεί υψηλά πρόστιμα, έως σήμερα, για την εποχική εργασία των αλλοδαπών. Νομίζω ότι με την τωρινή νομοθετική ρύθμιση, θα έπρεπε να συμπεριληφθεί και σχετική διάταξη για την ρύθμιση των προστίμων, αφού είναι πολλά τα παραδείγματα των εργοδοτών που βρίσκονται σε οριακή οικονομική κατάσταση και αδυνατούν να πληρώσουν.
Σε σχέση με το άρθρο 13, το οποίο ιδρύει την Δημόσια Επιχείρηση Ενεργειακών Επενδύσεων Α.Ε., που θα λειτουργεί με όρους ιδιωτικής οικονομίας, εκτός του πλαισίου των δημοσίων οργανισμών και επιχειρήσεων, πιστεύω πως είναι ένα πολύ σημαντικό βήμα και μία καλή βάση, που θα μπορούσε να αποτελέσει πρότυπο και για άλλες κρατικές πρωτοβουλίες σε τομείς, όπου το δημόσιο συμφέρον επιβάλλει την οικονομία, την ευελιξία και την αποτελεσματικότητα.
Τέλος, σχετικά με την τροπολογία 226/73 για τις μετεγγραφές των φοιτητών σε ΑΕΙ και ΤΕΙ, την οποία κατέθεσαν 4 συνάδελφοι του ΣΥΡΙΖΑ εχθές το βράδυ: Δυστυχώς, στα κοινωνικά κριτήρια, τα οποία λαμβάνετε υπόψη σας, δίνετε πολύ μικρή βαρύτητα στις πολύτεκνες και τρίτεκνες οικογένειες, δίνοντάς τους 2 και 1 μόριο αντίστοιχα. Είναι μεγάλο λάθος.
Και με αφορμή αυτό το λάθος και το παρόν σχέδιο νόμου, θέλω κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κλείνοντας, να σταθώ σε ένα ζήτημα, το οποίο πιστεύω ότι αποτελεί ύψιστο καθήκον για όλους μας: Πρέπει να καταπολεμήσουμε την υπογεννητικότητα και την δημογραφική μας συρρίκνωση.
Ο ελληνικός λαός παρουσιάζει, κατά τα τελευταία χρόνια, μία σημαντική τάση γήρανσης και οι νέες και οι νέοι, τα νέα ζευγάρια δεν έχουν τα εφόδια για να δημιουργήσουν οικογένειες και να κάνουν παιδιά, που είναι το μέλλον του Λαού μας.
Εκτιμώ ότι η σημερινή σύμπνοια που προέκυψε με το συμβούλιο αρχηγών να μας ενώσει προς την αντιμετώπιση αυτού του ζητήματος. Μπορούμε όλοι μαζί να εργαστούμε για την παραχώρηση κινήτρων στις νέες οικογένειες, γιατί αυτό είναι στην πραγματικότητα το πιο κρίσιμο θέμα εθνικής ασφάλειας, το οποίο θα καθορίσει την πορεία του Έθνους μας στον 21ο αιώνα.’’
