Η Ομάδα Εργασίας Ενάντια στα Δηλητήρια, χαιρετίζει την απόφαση κόλαφο ισπανικού δικαστηρίου σε υπαίτιο για τη δηλητηρίαση άγριων ζώων στην Κανταβρία στη Βόρεια Ισπανία. Πρόκειται για το σημαντικότερο περιστατικό μαζικής δηλητηρίασης άγριων ζώων στην πρόσφατη ιστορία της περιοχής.
O δράστης κρίθηκε ένοχος για τη δηλητηρίαση τουλάχιστον 16 προστατευόμενων αρπακτικών πουλιών (11 Ψαλιδιάρηδες, τέσσερα Όρνια, μία Γερακίνα), ενός Κορακιού, έξι αλεπούδων, πέντε σκύλων και μιας γάτας.
Το δικαστήριο καταδίκασε τον δράστη σε δύο χρόνια φυλάκισης, σε αποκλεισμό δύο χρόνων από οποιαδήποτε κτηνοτροφική και γεωργική δραστηριότητα και σε αφαίρεση για τέσσερα χρόνια της κυνηγετικής του άδειας. Επέβαλε επίσης πρόστιμο 90.270€ συν 28.500€, το οποίο θα αξιοποιηθεί αποκλειστικά για την παρακολούθηση του τοπικού πληθυσμού του Ψαλιδιάρη για τα επόμενα τρία χρόνια (9.500 €/χρόνο). Ο Ψαλιδιάρης, που τρέφεται και με νεκρά ζώα, όπως και το Όρνιο, διατρέχει υψηλό κίνδυνο από τα δηλητηριασμένα δολώματα (φόλες). Το περιστατικό ήρθε στο φως τον Δεκέμβριο του 2011, όταν οι Επιθεωρητές Περιβάλλοντος σε συνεργασία με την Ομάδα Σκύλων για την Ανίχνευση Δηλητηριασμένων Δολωμάτων της Ισπανικής Πολιτοφυλακής εντόπισαν δηλητηριασμένα ζώα κοντά στην πόλη Βαλδεολέα. Μετά από τοξικολογικές αναλύσεις στα νεκρά ζώα διαπιστώθηκε δηλητηρίαση από ένα ιδιαίτερα τοξικό εντομοκτόνο, το aldicarb, το οποίο είναι απαγορευμένο στην ΕΕ. Περαιτέρω έρευνα κατέδειξε ως ύποπτο έναν κάτοικο της περιοχής που ασχολιόταν με αγροτοκτηνοτροφικές δραστηριότητες.
Η σχολαστική έρευνα, που διεξήχθη από κοινού με την Υπηρεσία Προστασίας της Φύσης της Ισπανικής Πολιτοφυλακής, εξασφάλισε τα απαραίτητα αποδεικτικά στοιχεία για να στοιχειοθετηθεί μια ισχυρή υπόθεση στο δικαστήριο. Καταλυτικό ρόλο διαδραμάτισε και η Γενική Διεύθυνση Δασών και Προστασίας της Φύσης, αντικατοπτρίζοντας τη βούληση της Διοίκησης για την καταπολέμηση των δηλητηρίων. Πρόκειται για τη δεύτερη πετυχημένη εκδίκαση αντίστοιχης υπόθεσης στην Ισπανία σε ένα μόλις έτος. Οι καταδίκες αυτές εμπνέουν ελπίδα και αισιοδοξία για αντίστοιχα περιστατικά και σε άλλες χώρες της Ευρώπης.
Η Ελλάδα βρίσκεται, δυστυχώς, στον αντίποδα. Σε αντίστοιχο περιστατικό μαζικής δηλητηρίασης που έλαβε χώρα τον Φεβρουάριο του 2012 στα Στενά του Νέστου, όπου κατέρρευσε η μεγαλύτερη εναπομείνασα αποικία Όρνιων (15 ζευγάρια) της ηπειρωτικής Ελλάδας και ο συνολικός αναπαραγόμενος πληθυσμός των Χρυσαετών (2 ζευγάρια) των Στενών, η Πολιτεία έλαμψε δια της απουσίας της. Αυτό είναι ένα από τα περιστατικά για τα οποία η χώρα μας κινδυνεύει με παραπομπή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Λόγω σύγχυσης αρμοδιοτήτων μεταξύ των αρμόδιων υπηρεσιών και νομοθετικών κενών, τα δηλητηριασμένα ζώα και οι φόλες συχνά παραμένουν στην ύπαιθρο, δρώντας ως τοξικές «βόμβες».
Τα δηλητηριασμένα δολώματα αποτελούν την κύρια αιτία κατάρρευσης του πληθυσμού των γυπών στην Ελλάδα παρότι και τα τέσσερα είδη τους προστατεύονται αυστηρά από την ευρωπαϊκή και εθνική νομοθεσία. Οι περισσότερες αποικίες Όρνιων στην ηπειρωτική χώρα έχουν εγκαταλειφθεί, ο Γυπαετόςαπαντά πλέον μόνο στην Κρήτη και οι Μαυρόγυπες μόνο στο δάσος της Δαδιάς, ενώ ο Ασπροπάρης, ο μοναδικός αποδημητικός γύπας, βρίσκεται στο χείλος της εξαφάνισης με λιγότερα από 12 ζευγάρια.
Η Ελλάδα δεν έχει την πολυτέλεια της αδράνειας. Ήδη υπάρχουν πετυχημένα παραδείγματα τα οποία μπορούμε να αξιοποιήσουμε για την αποτελεσματική καταπολέμηση της παράνομης χρήσης δηλητηριασμένων δολωμάτων. Οι αρμόδιοι φορείς οφείλουν να δράσουν άμεσα λαμβάνοντας όλα τα απαραίτητα μέτρα για τη διαφύλαξη της σπάνιας βιοποικιλότητας της χώρας μας και την προστασία της δημόσιας υγείας από τα, συχνά απαγορευμένα, άκρως τοξικά δηλητήρια που χρησιμοποιούνται για τις φόλες.
