Οι μέρες των εξετάσεων είναι πάντα δύσκολες…
Κάθε οικογένεια με μαθητές, αλλά ειδικά οι οικογένειες με μαθητές στην 3η Λυκείου περνούν τώρα μια από τις πιο έντονες και αγχώδεις περιόδους της ζωής τους. Μετά από πολλά χρόνια οικονομικών στερήσεων των γονιών αλλά και κόπου των παιδιών, ήρθε η στιγμή όλα αυτά να αποδώσουν καρπούς.
Αν και είναι απολύτως κατανοητή η ανησυχία των γονιών, δε θα πρέπει να συμπάσχουν με το παιδί αλλά να του συμπαραστέκονται με τον τρόπο που το ίδιο το παιδί θα τους υποδείξει.
Ας δούμε μερικά πρέπει και δεν πρέπει για την περίοδο των εξετάσεων.
Οι γονείς πρέπει να αφήνουν τον/την έφηβο/η να οργανώσει μόνος-η ή με τη βοήθεια των καθηγητών του/της το πρόγραμμα του διαβάσματος. Θα πρέπει να ενθαρρύνουν τα διαλείμματα και τον χρόνο αποσυμπίεσης του παιδιού.
Θα ήταν καλό να αποφύγουν να ασχολούνται όλη μέρα με τον μαθητή/τη μαθήτρια (να τον/την ρωτούν πως είναι και πως πάει το διάβασμα συνέχεια, να ρωτούν συνέχεια αν χρειάζεται κάτι κ.τ.λ.).
Αν και οι προθέσεις τους είναι καλές, η σκέψη πως όλη η οικογένεια «κρέμεται» από πάνω του/της , είναι πολλές φορές αβάσταχτη. Θα πρέπει να έχουν προετοιμάσει το παιδί αλλά και τον εαυτό τους για την πιθανή αποτυχία. Να έχουν συζητήσει εναλλακτικές και επόμενα βήματα, ώστε το παιδί να μη νιώσει πως η καλή επίδοση είναι κάτι σαν σωτηρία, ενώ η αποτυχία είναι το τέλος του κόσμου.
Δεν πρέπει να δείχνουν (όσο γίνεται), τη δική τους αγωνία για την έκβαση των εξετάσεων. Η ψυχραιμία της οικογενείας βοηθά το παιδί να μη δημιουργεί υπερβολικές σκέψεις και φόβους για τα αποτελέσματα.
Τέλος, αν και για τους περισσότερους γονείς αυτό είναι δεδομένο, πρέπει να έχουμε καλλιεργήσει στο παιδί την αυτοεκτίμηση, ώστε να ξέρει ότι η επιτυχία και η αποτυχία είναι κάτι που το παιδί κάνει και όχι κάτι που το παιδί είναι.
