H άτυπη κατάθλιψη δεν είναι κάποια σπάνια μορφή κατάθλιψης. Το 1/3 των πασχόντων μάλιστα, με κατάθλιψη διαγιγνώσκονται με αυτή την “άτυπη” μορφή.
Τι είναι η άτυπη κατάθλιψη;
Όπως και με άλλους τύπους της νόσου, η άτυπη κατάθλιψη εμφανίζεται συχνότερα σε γυναίκες (ιδιαίτερα σε όσες πάσχουν από άγχος και προβλήματα με κατάχρηση ουσιών) και σε ανύπαντρα άτομα. Στα συμπτώματα περιλαμβάνεται η κακοδιάθεση τις βραδυνές ώρες και η ικανότητα να ευθυμήσει κανείς ή νιώσει καλύτερα ακούγοντας καλά σχόλια και φιλοφρονήσεις.
Οι πάσχοντες τείνουν να μην ανταποκρίνονται καλά με στα αντικαταθλιπτικά, αλλά μερικά άλλα φάρμακα όπως οι αναστολείς της μονοαμινοξειδάσης και οι εκλεκτικοί αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης έχουν αποδειχθεί αποτελεσματικές ως θεραπείες. Πολλοί ασθενείς είναι επίσης ευαίσθητοι σε ορισμένες φοβίες ή κρίσεις πανικού και μπορεί μερικές φορές η κατάστασή τους να είναι πιο σοβαρή από ό, τι άλλα είδη κατάθλιψης. Ένα από τα βασικά κριτήρια που διαφοροποιεί την άτυπη κατάθλιψη από άλλες μορφές είναι η«υπερευαισθησία στην κριτική και την απόρριψη» του ασθενούς σε συνδυασμό με άλλα συμπτώματα της.
Σημάδια και συμπτώματα
Εκτός από τη διάθεση της αντιδραστικότητας και την ευαισθησία στην απόρριψη, τα συμπτώματα της άτυπης κατάθλιψης μπορεί να περιλαμβάνουν:
1. Προβλήματα ύπνου (ειδικά πολλές ώρες ύπνου)
2. Υπερφαγία και αύξηση του σωματικού βάρους
3. Κόπωση (μερικές φορές αναφέρεται ως «μολυβένια παράλυση»)
4. Εσφαλμένη διάγνωση.
Η άτυπη κατάθλιψη εμφανίζεται συνήθως νωρίτερα στη ζωή από ό,τι άλλες μορφές κατάθλιψης, διαρκεί περισσότερο και συχνά διαγιγνώσκεται εσφαλμένα. Δηλαδή, λόγω της παρουσίας της κούρασης, πολλοί από αυτούς που πάσχουν από άτυπη κατάθλιψη αρχικά διαγιγνώσκονται με άλλους όρους, όπως το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης, διαταραχή προσωπικότητας ή νεύρωση. Επιπλέον, τα άτομα με διπολική διαταραχή μπορεί αρχικά να διαγνωστούν με άτυπη κατάθλιψη.
Σε μια πρόσφατη έρευνα, που διεξήχθη από την Αμερικανική Εθνική Ένωση Κατάθλιψης και Μανιοκατάθλιψης, διαπιστώθηκε ότι το 69% των ασθενών με διπολική διαταραχή είχαν αρχικά διαγνωσθεί εσφαλμένα. Το 1/3 των περιπτώσεων αυτών παρέμειναν με την εσφαλμένη διάγνωση για περισσότερο από μια δεκαετία, οδηγώντας σε παρατεταμένη ταλαιπωρία.
Επειδή όμως, οι ειδικοί δε μπορούν ακόμα να συμφωνήσουν σχετικά με τον ορισμό της άτυπης κατάθλιψης, η διάγνωση δε θεωρείται ότι είναι “αξιόπιστη και έγκυρη”, γεγονός που μπορεί να καταστήσει δύσκολο για τους πάσχοντες να λάβουν τη βοήθεια, που χρειάζονται.
