Λίγοι είναι αυτοί που γνωρίζουν ότι ο Πύργος του ‘Αιφελ,

διαθέτει ένα κρυφό διαμέρισμα. Πρόκειται για το στέκι του δημιουργού του στο οποίο καλούσε εκλεκτούς φίλους.

Όταν ο  Γκούσταβ Άιφελ ολοκλήρωσε το αριστούργημά του το 1889, αποφάσισε να συγχαρεί τον εαυτό του διαμορφώνοντας ένα πολυτελές μικρό διαμέρισμα πολύ ψηλά στο τρίτο επίπεδο του πύργου.

Σε πλήρη αντίθεση με τη διάσημη σκελετική δομή από σίδηρο, το διαμέρισμα είχε κλασσική μορφή «επιπλωμένο σε απλό ύφος και αγαπητό στους επιστήμονες», σύμφωνα με τον συγγραφέα Ανρί Ζιράρ, συγγραφέα του βιβλίου «Πύργος του Άιφελ. Ο Πύργος των 300 μέτρων»  (1891).Το διαμέρισμα είχε μέσα ξύλινα ράφια και βιβλιοθήε, πίνακες και ακόμη και πιάνο με ουρά.

Σκαρφαλωμένο στα 1.000 πόδια, το διαμέρισμα ήταν εξαιρετικά «παρακμιακό» και προνομιακό ταυτόχρονα αφού από αυτό μπορούσε κανείς να θαυμάσει τη θέα της πόλης του φωτός όντως απόλυτα απομονωμένος από αυτή. Ταυτόχρονα όμως ήταν κατάλληλο και για μετεωρολογικές παρατηρήσεις με τη χρήση ειδικού εξοπλισμού και όπως φαίνεται και ο ίδιος ο Άιφελ το χρησιμοποίησε για αυτό το σκοπό, αυτό τουλάχιστον μαρτυρά ο εξοπλισμός που βρέθηκε σε παρακείμενο μικρό δωμάτιο.

Ο Άιφελ δεχόταν πολλές και ακριβές προσφορές από την παρισινή ελίτ για να νοικιάζει το διαμέρισμα, ακόμη και για μία μόνο νύχτα, αλλά όλα αυτά το αρνιόταν, προτιμώντας να το κρατήσει ως προσωπικό χώρο εστιάσεων ή προσωπικού διαλογισμού. Είχε αποφασίσει να δέχεται φίλους οι οποίοι ήταν σημαντικές προσωπικότητες της παρισινής κοινωνίας. Ο Τόμας Έντισον τον είχε επισκεφθεί στο διαμέρισμα και του είχε χαρίσει τη διάσημη ανακάλυψή του, τη μηχανή φωνογράφο

Το διαμέρισμα Eiffel, παραμένει κλειστό στο κοινό αν και τα αυθεντικά έπιπλα παραμένουν μέσα στο χώρο μαζί με δύο ομοιώματα του Άιφελ και του Έντισον και το καθιστούν έναν υπέροχο μουσειακό χώρο.

thetoc