Οι ελληνικές αρχές δεσμεύτηκαν να παρουσιάσουν μια πρώτη λίστα μεταρρυθμίσεων ως τις 23 Φεβρουαρίου
«Τι είδους Ευρώπη είναι αυτή που θεωρεί μονομερή ενέργεια το νομοσχέδιο για την ανθρωπιστική κρίση;», διερωτήθηκε ο Αλέξης Τσίπρας από το βήμα της Βουλής κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης. Την προηγούμενη ημέρα ο εκπρόσωπος της Κομισιόν Ντέκλαν Κοστέλο είχε στείλει επιστολή στην κυβέρνηση με την οποία χαρακτήριζε μονομερή ενέργεια την κατάθεση του συγκεκριμένου νομοσχεδίου και του μονοσχεδίου για τις 100 δόσεις.
Η ερώτηση του Πρωθυπουργού έχει απαντηθεί και μάλιστα από τον ίδιο: Η Ευρώπη με την οποία διαπραγματεύτηκε τη συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου. Η συμφωνία τότε είχε ικανοποιήσει το Μέγαρο Μαξίμου και παρουσιάστηκε ως δεσμευτική βάση για τη διαπραγμάτευση της κυβέρνησης με τους εταίρους.
Να θυμίσουμε τι έλεγε η συμφωνία:
*«Το Eurogroup σημειώνει, στο πλαίσιο του υφιστάμενου προγράμματος, το αίτημα των ελληνικών αρχών για παράταση της Κύριας Σύμβασης Χρηματοπιστωτικής Διευκόλυνσης (Master Financial Assistance Facility Agreement – MFFA) που συνοδεύεται από μια σειρά δεσμεύσεων. Στόχος της παράτασης είναι η επιτυχημένη ολοκλήρωση της αξιολόγησης στη βάση των προϋποθέσεων της τρέχουσας διευθέτησης, κάνοντας την καλύτερη δυνατή χρήση της δεδομένης ευελιξίας που θα μελετηθεί από κοινού από τις ελληνικές αρχές και τους θεσμούς».
Οι ελληνικές αρχές δεσμεύτηκαν να παρουσιάσουν μια πρώτη λίστα μεταρρυθμίσεων ως τις 23 Φεβρουαρίου.
Στο κείμενο που έστειλε η Αθήνα παρουσίασε μια σειρά μεταρρυθμιστικών προτάσεων. Στην ενότητα «Ανθρωπιστική κρίση» η ελληνική κυβέρνηση επιβεβαιώνει το πλάνο για να αντιμετωπίσει ανάγκες που προκύπτουν από την πρόσφατη αύξηση της απόλυτης φτώχειας, να το πράξει με τρόπο βοηθητικό για τη μεταρρύθμιση της δημόσιας διοίκησης και τη μάχη κατά της διαφθοράς και της γραφειοκρατίας (π.χ έκδοση της έξυπνης κάρτας του πολίτη), να αξιολογήσει το πιλοτικό πρόγραμμα για το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα με στόχο την επέκταση του πανελλαδικά. Και τέλος να εξασφαλίσει ότι η μάχη κατά της ανθρωπιστικής κρίσης δεν έχει αρνητικό δημοσιονομικό αντίκτυπο.
Ακριβώς αυτό τόνισε ο Επίτροπος Πιέρ Μοσκοβισί, επισημαίνοντας ότι δεν τίθεται θέμα βέτο από την Κομισόν για το νομοσχέδιο περί ανθρωπιστικής κρίσης το οποίο όπως είπε είναι αναγκαίο και συζητήθηκε μεταξύ του Ζαν – Κλοντ Γιούνκερ και του Αλέξη Τσίπρα. Αλλά, πρόσθεσε, αυτό που υπογράμμισε ο Ντέκλαν Κοστέλο είναι ότι στο πλαίσιο της συμφωνίας της 20ης Φεβρουαρίου, οι ελληνικές αρχές έχουν δεσμευτεί να έχουν από κοινού διαβουλεύσεις με τους εταίρους, ώστε να υπάρχει εκτίμηση του δημοσιονομικού αντικτύπου αυτών των μέτρων.
Η ίδια ένσταση ενδεχομένως προκύψει για το νομοσχέδιο για τις 100 δόσεις. Στην ενότητα
«Χρηματοοικονομική σταθερότητα – Ρυθμίσεις» (της συμφωνίας της 20ης Φεβρουαρίου) αναφέρεται ότι: «η Ελλάδα δεσμεύεται: Να βελτιώσει άμεσα, σε συμφωνία με τους θεσμούς, τη νομοθεσία για την αποπληρωμή των οφειλών σε εφορίες και κοινωνική ασφάλιση».
Ολη η ουσία συμπυκνώνεται σε δύο φράσεις «συμφωνία με τους θεσμούς» και αποφυγή «ανάκλησης μέτρων ή μονομερείς αλλαγές πολιτικών και δομικών μεταρρυθμίσεων που θα μπορούσαν να επηρεάσουν αρνητικά τους δημοσιονομικούς στόχους ή τη δημοσιονομική σταθερότητα, όπως αποτιμάται από τους θεσμούς».
Αυτά τα δέχτηκε και τα υπέγραψε η ελληνική κυβέρνηση. Και αν όπως υπογραμμίζει η Αθήνα τα δύο νομοσχέδια δεν επηρεάζουν αρνητικά τους δημοσιονομικούς στόχους ή ακόμα καλύτερα το νομοσχέδιο για τις 100 δόσεις τους επηρεάζει θετικά τότε γιατί δεν τα συζήτησαν και δεν τα συμφώνησαν με τα τεχνικά κλιμάκια των θεσμών αλλά επέλεξαν τον αιφνιδιασμό, τη διαδικασία του κατεπείγοντος, τον ανταρτοπόλεμο πριν από τις κρίσιμες συναντήσεις του κ. Τσίπρα σε Βρυξέλλες και Βερολίνο; Αν η κυβέρνηση επιθυμούσε να υψώσει τείχος κυριαρχίας και υπερηφάνιας, να ασκήσει αδέσμευτη εθνική πολιτική γιατί στις 20 Φεβρουαρίου εκχώρησε στους θεσμούς το δικαίωμα να αξιολογήσουν την επάρκεια των προτεινόμενων μεταρρυθμίσεων και αναλόγως να αποφασίσουν ως τα τέλη Απριλίου αν θα επιτρέψουν την καταβολή των δόσεων που έχουν απομείνει; Η κυβέρνηση ανέλαβε δεσμεύσεις γραμμένες στο χαρτί, που δεν είναι καθόλου ασαφείς όσο δημιουργικό κι αν είναι το μυαλό του Γιάνη Βαρουφάκη, τις οποίες οι εταίροι θεωρούν δεσμευτικές αλλά η Αθήνα όχι επειδή δεν ψηφίστηκαν από τη Βουλή και προσπαθεί να τις ξεπεράσει με λεκτικές ντρίπλες. Εκεί χάνεται η μπάλα.
