“Η Οδύσσεια και η Ιλιάδα ήταν συλλογικά έργα που εξελίχθηκαν μέσα στους αιώνες”
Η Οδύσσεια και η Ιλιάδα αποτελούν συλλογικά έργα που μορφοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια αιώνων απαγγελίας από πολλούς και διαφορετικούς ανθρώπους και ο Όμηρος ήταν ένα φανταστικό πρόσωπο που δεν υπήρξε ποτέ αλλά ακόμα και αν ήταν υπαρκτό πρόσωπο δε μπορεί να πιστώνεται ως ο μοναδικός συγγραφέας των δύο επών. Αυτό υποστήριξε με το νέο του βιβλίο, αλλά και με συνέντευξή του στο National Geographic ο αναγνωρισμένος Βρετανός ιστορικός και συγγραφέας Άνταμ Νίκολσον.
Σύμφωνα με τον ίδιο, η πρώτη μορφή της Ιλιάδας και της Οδύσσειας εμφανίστηκε το 2000 π.Χ., δηλαδή 1000 και πλέον χρόνια νωρίτερα από τη γενικά αποδεκτή θεωρία που θέλει τα δύο έπη να εμφανίζονται στην προφορική παράδοση ανάμεσα στο 1100 και το 850 π.Χ.
Όσο και αν ακούγεται “αιρετική ” η άποψη του Νίκολσον, δεν είναι ο πρώτος που υποστηρίζει πως πρόκειται για δημιουργήματα πολλών και διαφορετικών ανθρώπων, οι οποίοι μάλιστα ανέπτυσσαν διαφορετικές εκδοχές των περιπετειών των Αχαιών στην Τροία, αλλά και της Οδύσσειας.
Ο Νίκολσον ισχυρίζεται ότι έχει εντοπίσει αρκετές κοινές αναφορές, παρόμοιες με εκείνες της Ιλιάδας και της Οδύσσειας σε αντίστοιχα “ηρωικά” αφηγήματα στην Ινδία και άλλες μυθολογικές αναφορές που συντείνουν στην άποψη ότι τα έπη των αρχαίων λαών λειτουργούσαν ως “διαπαιδαγώγηση στις πανανθρώπινες αξίες, αλλά και τα πάθη που βασανίζουν τον άνθρωπο”.
