Βία, εθνικισμός και έκτροπα στο παιχνίδι Σερβίας-Αλβανίας στο γήπεδο της Παρτιζάν. Ποιοι κρύβονται πίσω από το επεισόδιο (Pics+Vid)
Η σημαία της “Μεγάλης Αλβανίας” πέταξε πάνω από το γήπεδο της Παρτιζάν. Μια σημαία που απεικονίζει την Ήπειρο, τη Δυτική Μακεδονία, ακόμα και την Κέρκυρα. Το περιστατικό προκάλεσε έξαρση επεισοδίων βίας μέσα στο γήπεδο αλλά και στις κερκίδες.
Το χρονικό
Στο 41ο λεπτό της αναμέτρησης των εθνικών ομάδων της Σερβίας και της Αλβανίας στα πλαίσια των προκριματικών αγώνων για το Euro 2016, ένα τηλεκατευθυνόμενο αεροπλανάκι τύπου drone φέροντας πάνω του σημαία της “Μεγάλης Αλβανίας” πέταξε πάνω από τον αγωνιστικό χώρο.
Ο διαιτητής Μάρτιν Άτκισον διέκοψε αμέσως τον αγώνα περιμένοντας να πέσει το ιπτάμενο αντικείμενο από το οποίο κρεμόταν το επίμαχο λάβαρο.
Ο Αλεξάντρ Μίτροβιτς της Σερβίας την κατέβασε και τότε ξεκίνησαν όλα. Οι Αλβανοί ποδοσφαιριστές έτρεξαν προς το μέρος του και προσπάθησαν να του το πάρουν.
Άρχισαν διαπληκτισμοί ενώ μία ομάδα φιλάθλων εισέβαλε στον αγωνιστικό χώρο λίγο πριν φύγουν οι δύο ομάδες για τα αποδυτήρια.
Η αλβανική ομοσπονδία ωστόσο ζήτησε να εκκενωθεί το στάδιο για να επιτρέψει την επιστροφή των ποδοσφαιριστών της.
Το αίτημα αυτό απορρίφθηκε και έτσι ο αγώνας διακόπηκε οριστικά και το θέμα παραπέμφθηκε στην ΟΥΕΦΑ.
Ο Όλσι Ράμα βρίσκεται σήμερα στα Τίρανα μαζί με τους άλλους τρεις Αλβανούς που συνελήφθησαν σαν υποκινητές και κρατήθηκαν για περίπου 40 λεπτά σε αστυνομικό τμήμα του Βελιγραδίου.
Η πληροφορία περί σύλληψης του αδερφού του Αλβανού πρωθυπουργού επιβεβαιώθηκε από τις αλβανικές πηγές, καθώς η εν λόγω ομάδα των Αλβανών εισήλθε στα VIP, και στην κατοχή τους βρέθηκε ένα τηλεχειριστήριο.
Ο Ράμα αφέθηκε ελεύθερος δείχνοντας στην αστυνομία το διαβατήριό του από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η “απελευθέρωση” του αδερφού του Αλβανού πρωθυπουργού έγινε στα πλαίσια βελτίωσης των σχέσεων μεταξύ της Σερβίας και της Αλβανίας, καθώς ο πρωθυπουργός της Αλβανίας Έντι Ράμα, έχει προγραμματίσει για τις 22 Οκτώβρη επίσκεψη στο Βελιγράδι, η οποία θα είναι η πρώτη παρουσία πρωθυπουργού της Αλβανίας στη Σερβία τα τελευταία 70 χρόνια.
Ο συγκεκριμένος αγώνας είχε χαρακτηριστεί πάντως εκ προοιμίου “υψηλού κινδύνου” και είχε αποφασιστεί να μην μεταβούν στο Βελιγράδι Αλβανοί φίλαθλοι.
Τα σερβικά ΜΜΕ εκτιμούν ότι η Σερβία θα τιμωρηθεί από την UEFA ως διοργανώτρια και αυτό που, όπως τονίζουν, απομένει είναι να δούμε τι θα γίνει με τους παίκτες από την εθνική ομάδα της Αλβανίας που ήρθαν σε σύγκρουση με τον Σέρβο παίκτη Στέφαν Μίτροβιτς.
Ο αρχηγός της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου της Σερβίας Μπράνισλαβ Ιβάνοβιτς, σε δηλώσεις του μετά τον αγώνα, απένειμε τα εύσημα στους συμπαίκτες του που λειτούργησαν υποστηρικτικά, όπως τόνισε, απέναντι στους παίκτες της αντίπαλης ομάδας, όταν οι φίλαθλοι εισέβαλαν στον αγωνιστικό χώρο, αλλά δεν έκρυψε την απογοήτευσή του για τη διακοπή της αναμέτρησης.
“Για εμάς, το πλέον σημαντικό είναι ότι ως ομάδα ήμασταν συνέχεια πλάι στην ομάδα της Αλβανίας και προσφέραμε στήριξη στους παίκτες” είπε και πρόσθεσε: “Είναι λυπηρό ότι το ποδόσφαιρο πέρασε στη δεύτερη θέση”.
Ο Σέρβος “κάπτεν” είπε ακόμη πως οι παίκτες της Αλβανίας αισθάνθηκαν πως δεν είναι σε θέση να συνεχίσουν ύστερα από τη διακοπή.
Το εθνικιστικό “όνειρο” της Μεγάλης Αλβανίας
Εδώ και ένα χρόνο περίπου, μια από τις αλβανικές οργανώσεις των Αποδήμων Αλβανών η “Πλατφόρμα για μια φυσική Αλβανία”, διατείνεται μέσω του αρχηγού της κ. Koco Danaj, πως έχει ήδη συγκεντρώσει ένα εκατομμύριο υπογραφές και θα παρουσιάσει τον σχετικό φάκελο στον ΟΗΕ, με αίτημα την ένωση των περιοχών που κατοικούνται από Αλβανούς.
Φυσικά ο ΟΗΕ δεν έχει σχετική αρμοδιότητα καθορισμού συνόρων.
Σύμφωνα με τους οπαδούς της ιδέας της Μεγάλης Αλβανίας, η χώρα αποσπώντας εδάφη από τις γειτονικές της χώρες, Μαυροβούνιο, Σερβία, Σκόπια, Ελλάδα και ενσωματώνοντας το Κόσσοβο, θα έλθει σε αυτά τα σύνορα που θεωρεί φυσικά.
Οι υποστηρικτές της ένωσης επικαλούνται τις αποφάσεις της ιδρυμένης το 1878 Λίγκας του Πρίζρεν. Τότε περίπου εκατόν Αλβανοί ηγέτες από την Αλβανία, το Κοσσυφοπέδιο, την πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας και άλλες βαλκανικές περιοχές υιοθέτησαν έκκληση προς τις μεγάλες δυνάμεις με την απαίτηση να παραχωρήσουν στους Αλβανούς ενιαίο καθεστώς αυτονομίας στη σύνθεση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και να μην επιτρέψουν τη μεταβίβαση των εδαφών τους σεγειτονικά κράτη.
Και το 1912 το Παναλβανικό Συνέδριο στον Αυλώνα ανακήρυξε την ανεξαρτησία της Αλβανίας, η οποία, ας σημειωθεί, δεν είχε αναγνωριστεί από τις μεγάλες δυνάμεις.
Η δεύτερη πιο “χαλαρή” διάσταση της εθνικιστικής ιδέας είναι η οικονομική ένωση των αλβανόφωνων περιοχών.
Η ιδέα της περιφερειακής οικονομικής ολοκλήρωσης μεταξύ της Αλβανίας, του Κοσσυφοπεδίου, των Σκοπίων και του Μαυροβουνίου, δεν προβλέπει αλλαγή των συνόρων στα Βαλκάνια.
“Η Βαλκανική Μπενελούξ δεν προβλέπει αλλαγή των συνόρων, δεν προωθεί κάτι τέτοιο. Εμείς προωθούμε μόνο τη συνεργασία. Υπάρχει μια εναλλακτική λύση στο ΝΑΤΟ, κάθε χώρα να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ, δεν υπάρχει η ιδέα της Μεγάλης Αλβανίας. Έτσι, δεν μπορούμε να μιλάμε για αλλαγή των συνόρων αλλά, απλά, για την ιδέα της συνεργασίας”, δήλωνε πριν από ακριβώς ένα χρόνο ο κ. Αρντιάν Σέχου, πρόεδρος της AGREEI (Action Group for Regional Economic and European Integration).
Αλβανοί εθνικιστές που έχουν απομείνει εντός σερβικής επικρατείας δηλώνουν ότι συντόμως η περιοχή του Πρέσεβο θα ακολουθήσει την τύχη του Κοσσόβου, δηλαδή θα αποσχισθεί από τη Σερβία.
Στα πλαίσια άμβλυνσης των εθνικιστικών αντιπαλοτήτων προγραμματίζεται άλλωστε και η επίσκεψη στη Σερβία του Αλβανού πρωθυπουργού. Μένει να δούμε αν θα ματαιωθεί μετά τα τελευταία ντροπιαστικά για τις δύο χώρες και τα Βαλκάνια, γεγονότα.
Μην ξεχνάμε πάντως πως μόλις το 2012 ο Σαλί Μπερίσα μιλούσε για τη “Μεγάλη Αλβανία” που θα εκτείνεται από την Πρέβεζα μέχρι την Ποντγκόριτσα του Μαυροβουνίου, θέτοντας ουσιαστικά θέμα Τσαμουριάς. Οι δηλώσεις του είχαν προκαλέσει την τότε συνάντηση του με τον Δημήτρη Αβραμόπουλο.
Ένα είναι το μόνο σίγουρο.
Ο εθνικισμός, τα συμφέροντα και οι ανταγωνισμοί των δυνάμεων επιρροής στα Βαλκάνια, αποτελούν ακόμη μεγάλο και κοινό κίνδυνο για όλους τους λαούς της πολύπαθης περιοχής, λίγα χρόνια μετά το εφιαλτικό παρελθόν της πολυδιάσπασης τους.
