Τα αναρίθμητα περιστατικά βάναυσης κακοποίησης αδέσποτων και δεσποζόμενων ζώων συντροφιάς, η εξολόθρευση της άγριας πανίδας με δολώματα, δηλητήρια και κυνηγετικές καραμπίνες καθώς και η βάρβαρη συμπεριφορά απέναντι στα παραγωγικά ζώα αλλά και τα

ιπποειδή, είναι εδώ και καιρό κοινός τόπος και πλήρως ανεξέλεγκτη. Παράλληλα ο αριθμός των αδήλωτων περιστατικών παραμένει ανεξιχνίαστος, ειδικά στην ύπαιθρο όπου ο φόβος να καταγγελθεί το περιστατικό  και η αδιαφορία είναι καθεστώς με αποτέλεσμα πράξεις ιδιαίτερης βίας και σαδισμού να παραμένουν στο σκοτάδι.Τα φαινόμενα εγκατάλειψης ζώων συντροφιάς αυξάνονται με λογαριθμική πρόοδο. Σημειώνεται ότι η εγκατάλειψη αποτελεί βαριά μορφή κακοποίησης. Το πρόβλημα εδράζεται κυρίως σε έλλειμμα παιδείας και σεβασμού του νόμου. Οι φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, οι Περιφέρειες, η ΕΛΑΣ και  η Ομοσπονδιακή Θηροφυλακή παρατηρούν τα γεγονότα με αμηχανία και στις περισσότερες περιπτώσεις λειτουργούν υποκειμενικά και όχι με βάση τη θεσμική τους ιδιότητα. Το σκηνικό ολοκληρώνεται με την έλλειψη πολιτικής βούλησης να εφαρμοστεί ο υφιστάμενος νόμος. Το στερεότυπο «και τι έγινε, για ένα ζώο κάνεις έτσι ;;;» είναι σχεδόν κανόνας με κάποιες εξαιρέσεις που απλά τον επιβεβαιώνουν. Υπάρχουν Δήμοι που δεν έχουν συστήσει πενταμελή Επιτροπή Ελέγχου και Διαχείρισης των Αδέσποτων Ζώων Συντροφιάς, γεγονός που συνιστά παράβαση καθήκοντος, αλλά πάραυτα παραμένουν ατιμώρητοι και στο απυρόβλητο, αφού η Κεντρική Διοίκηση αντί να λάβει μέτρα απέναντί τους, αδιαφορεί πλήρως αποποιούμενη τις ευθύνες της. Η Ελλάδα ως μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ως πολιτισμένη χώρα θίγεται ανεπανόρθωτα αφού οι υπεύθυνοι δεν αντιλαμβάνονται τις καταστροφικές διαστάσεις του προβλήματος που στιγματίζει την εικόνα της χώρας μας. Θέτουμε αρμόδιους και «αναρμόδιους» προ των ευθυνών τους και καλούμε τους Δήμους να σκύψουν πάνω από το πρόβλημα εξαντλώντας κάθε δυνατότητα που τους παρέχει ο νόμος.Ως πρώτο βήμα ζητάμε άμεσα:

• Αυστηροποίηση των ποινών, την μετατροπή της κακοποίησης από πλημμέλημα σε κακούργημα (είναι διαπιστωμένο ότι όσοι κακοποιούν ζώα στη συνέχεια το κάνουν εν δυνάμει και στους ανθρώπους). 
• Να αναλάβουν οι Δήμοι τις ευθύνες τους απέναντι στα αδέσποτα ζώα όπως ορίζει η νομοθεσία που τους καθιστά υπεύθυνους για την περίθαλψη και την ευζωία τους με πρόγραμμα καταγραφής, στείρωσης, περίθαλψης και υιοθεσίας των ζώων σε συνεργασία πάντα με τους φιλόζωους πολίτες αλλά και με ενημέρωση των δημοτών. Να σταματήσουν να επαναπαύονται στο γεγονός οτι φιλόζωοι πολίτες έχουν αναλάβει με προσωπικό κόστος ψυχικό και οικονομικό, το τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα των αδέσποτων. Το άτομο δεν μπορεί να αντικαταστήσει την πολιτεία.
• Στην Ελλάδα υπάρχουν αρκετοί φιλοζωικοί σύλλογοι που ασκούν σημαντικό έργο κάτω από αντίξοες συνθήκες, σχεδόν σε εχθρικό περιβάλλον. Να σταλούν ενημερωτικές εγκύκλιοι και οδηγίες στις κατά τόπους αστυνομικές διευθύνσεις και να απαιτηθεί η σύμπραξη και η συνεργασία με γνώμονα το υφιστάμενο νομικό καθεστώς στη βάση της καλής πίστης και εμπιστοσύνης. Αν είναι δυνατόν, σε κάθε αστυνομικό τμήμα να οριστεί αστυνομικός ο οποίος να γνωρίζει τη σχετική νομοθεσία, να προτρέπει και ΟΧΙ να αποτρέπει τους πολίτες να προχωρήσουν σε καταγγελία, να εξηγεί ότι δεν χρειάζεται να κατατεθεί μήνυση και ότι η διαδικασία είναι αυτεπάγγελτη.
• Να διευκολυνθούν οι κατά τόπους κτηνιατρικές υπηρεσίες να εκτελούν συχνούς κτηνιατρικούς ελέγχους και να επιβάλλονται οι σχετικές κυρώσεις.
• Να απαγορευθεί η πώληση ζώων σε καταστήματα, τα οποία εμφανίζουν πολύ συχνά προβλήματα υγείας με συνέπεια να εγκαταλείπονται στο δρόμο και να παταχθεί άμεσα η παράνομη εκτροφή από τυχάρπαστους εκτροφείς οι οποίοι λειτουργούν χωρίς άδειες (ο παράνομος τζίρος αποτελεί ένα άγνωστο οικονομικό μέγεθος) και έχουν μεγάλη ευθύνη για την αύξηση του πληθυσμού των αδέσποτων ζώων συντροφιάς.

Είναι δεδομένο ότι μια κοινωνία οφείλει να σέβεται και να αντιμετωπίζει τα ζώα ως συναισθανόμενα και νοήμονα όντα όπως αυτά αναγνωρίζονται και από την Ευρωπαϊκή νομοθεσία. Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρείται φυσιολογική και δεδομένη η υπάρχουσα κατάσταση άκρατης κακοποίησης των ζώων και να γίνεται σιωπηρά ανεκτή. Ωστόσο όταν αυτό δεν συμβαίνει είναι αυτονόητο ότι πρέπει να επεμβαίνει το συντεταγμένο κράτος αξιοποιώντας τις υφιστάμενες νομικές δυνατότητες και όχι να μένει άπραγο έχοντας ψηφίσει νόμους μέσα στο ευρωπαϊκό πλαίσιο που δεν εφαρμόζονται. Η κακοποίηση των ζώων ως πρόβλημα σε κάποιους φαντάζει έλασσον αλλά είναι μείζον και αφορά στην παθογένεια της κοινωνίας και την απώλεια αξιών.

Εδώ ακριβώς καλείται η αριστερά, ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α., τα κινήματα, οι ενεργοί πολίτες να κάνουν τη διαφορά και να υπερασπιστούν  τα δικαιώματα που έχουν τα ζώα ως βιολογικοί μας εταίροι σε ένα κοινό βιώσιμο περιβάλλον και να απαιτήσουν την πλήρη εφαρμογή και βελτίωση και αυστηροποίηση των υφιστάμενων νόμων. Τα ζώα είναι και πρέπει να αντιμετωπίζονται ως συναισθανόμενα και νοήμονα όντα και εμείς στην Αριστερά θεωρούμε υποχρέωσή μας να  υπερασπιστούμε τα δικαιώματά τους όπως και κάθε καταπιεσμένου πλάσματος.  

Για μία καλύτερη και πιο δίκαιη κοινωνία για όλους μας.

Ομάδα για τα Δικαιώματα και την Προστασία των Ζώων

/Τμήμα Οικολογίας Περιβάλλοντος ΣΥΡΙΖΑ