Ένα αυτοάνοσο νόσημα εκδηλώνεται όταν το ίδιο το ανοσοποιητικό σύστημα, το οποίο υπό φυσιολογικές συνθήκες μας προστατεύει από τις ασθένειες, αναγνωρίζει τα υγιή κύτταρα ως «ξένα», με αποτέλεσμα να αρχίζει να τους επιτίθεται.

Ένα αυτοάνοσο νόσημα μπορεί να επηρεάσει έναν ή περισσότερους τύπους ιστών. Μπορεί επίσης να προκαλέσει μη φυσιολογική ανάπτυξη των οργάνων και μεταβολές στη λειτουργία τους.

Υπάρχουν περίπου 80 διαφορετικοί τύποι αυτοάνοσων νοσημάτων. Αρκετά από αυτά μοιράζονται κοινά συμπτώματα κι έτσι η διάγνωσή τους καθίσταται αρκετά δύσκολη. Μπορεί επίσης να εκδηλώνονται ταυτόχρονα περισσότερα από ένα αυτοάνοσα νοσήματα.

Συνήθως ο ασθενής περνά περιόδους ύφεσης, χωρίς να παρουσιάζει συμπτώματα ή με τα συμπτώματα να είναι εξαιρετικά ήπια, και περιόδους κρίσεις, με τα συμπτώματα να εκδηλώνονται έντονα. Δεν υπάρχει οριστική θεραπεία για τα αυτοάνοσα νοσήματα και οι μέθοδοι αντιμετώπισης εστιάζουν στην καταστολή των συμπτωμάτων.

Τα αίτια εκδήλωσης των αυτοάνοσων νοσημάτων παραμένουν άγνωστα. Είναι συχνά κληρονομικά και εκδηλώνονται κυρίως σε γυναίκες, συγκεκριμένα σε ποσοστό 75%. Αρκετές είναι οι επιστημονικές θεωρίες σχετικά με τους παράγοντες που πυροδοτούν την εκδήλωση του νοσήματος. Οι βασικότεροι εξ αυτών είναι:

– βακτήρια και ιοί

– φαρμακευτικές ουσίες

– χημικά

– περιβαλλοντικά ερεθίσματα

Τα συμπτώματα ποικίλλουν ανάλογα με το νόσημα. Στις περισσότερες περιπτώσεις όμως εκδηλώνεται έντονη κόπωση και πυρετός λόγω της δυσλειτουργίας του ανοσοποιητικού.

Τα όργανα και οι ιστοί που πάσχουν συχνότερα είναι:

– οι αρθρώσεις

– οι μύες

– το δέρμα

– τα ερυθρά αιμοσφαίρια και τα αιμοφόρα αγγεία

– οι συνδετικοί ιστοί

– οι ενδοκρινείς αδένες