Κ.Υπουργέ, Σπεύδουμε, άμα τη αναθέσει σε εσάς του Υπουργείου Παιδείας, μαζί με μεγάλο αριθμό ομοφρονούντων εκπαιδευτικών, να σας συγχαρούμε και να σας ευχηθούμε να έχετε μαζί με το υπουργικό σας συμβούλιο καλή φώτιση.   Το καλεί και η μέρα κιόλας σήμερα για τέτοια ευχή.   Είναι του Αγίου Πνεύματος.    Δεν ξέρουμε για ποια ειδικά προσόντα ή πεποιθήσεις σας σάς επέλεξε γι΄αυτό το Υπουργείο ο κ.Πρωθυπουργός.  Έχοντας εμπιστοσύνη ωστόσο και στις επιλογές του και στις δικές σας δεξιότητες, που σας τις προσέξαμε σε άλλο Υπουργείο,πιστεύουμε στο πρόσωπό σας.         Προσωπικά σας παρακολούθησα να κάνετε αγώνα και να διεκδικείτε με δυναμισμό ό,τι διεκδικούσατε μέσα στο χώρο του ΠΑΣΟΚ.     Μας δώσατε την εντύπωση ότι αξίζετε ως στέλεχος του κόμματός σας.   Δεν ξέρουμε όμως τα φρονήματά σας όσον αφορά το χώρο της Παιδείας.     Ήμουν νεαρή ακόμη καθηγήτρια, όταν πρωτοβγήκε το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία.   Το πρώτο που έκανε — μ΄ένα τουπέ αλαζονικό — ήταν να απαγορεύσει τα χριστιανικά έντυπα στα σχολεία, τον καθιερωμένο μέχρι τότε εκκλησιασμό των μαθητών και να κάνει καλά μεθοδευμένο ψυχολογικό πόλεμο εναντίον συναδέλφων, που πίστευαν στο Θεό.    Έδινε όμως όλη την άνεση σε εκπαιδευτικούς που ήταν προσκείμενοι στο κόμμα σας να αναπτύσσουν ιδεολογίες — ας τις ονομάσω νεωτερίζουσες — που όμως κλόνιζαν αιώνων αξίες στην ψυχή των μαθητών.    Κι εκεί στόχευαν.    Γι΄αυτό βέβαια τους κλαίμε σήμερα.    Νιώσαμε όλοι τότε την εισβολή μιας αρχόμενης τρομοκρατίας στα σχολεία.      Έδωσε συνάμα το Υπουργείο του ΠΑΣΟΚ τότε βαρύτητα στην οργάνωση των μαθητικών κοινοτήτων.      Και καλά έκανε.      Έλα όμως που προπαγάνδιζε έτσι πίσω απ΄αυτές και κατηύθυνε τη νεολαία μοναδικά στο ΠΑΣΟΚ…      Ισοπέδωνε τα πάντα και εγκαθιστούσε μ΄αυτόν τον τρόπο ένα είδος απολυταρχίας.        Το κόμμα αυτό που κοβόταν για τη δημοκρατία ενεργούσε τόσο αντιδημοκρατικά!           Ζωηρούς μαθητές τους χρησιμοποιούσε και τους φανάτιζε στα μετόπισθεν θανάσιμα κατά της Πίστης στο Θεό.    Ετοίμαζε δε και προόριζε για το τρελάδικο όσους τολμούσαμε να αντισταθούμε.             Σήμερα βλέπουμε την κατάντια μιας τέτοιας παιδείας…     Αρχίζοντας από την εποχή αυτή του ΠΑΣΟΚ.     Ναι, από τότε.          Παιδείας αποδιοργανωμένης.        Παραλυμένης.     Απογυμνωμένης από ιδανικά και αξίες.     Αποχριστιανοποιημένης.   Αφελληνισμένης.     Με τους μαθητές ανερμάτιστους.   Μαστουρωμένους.    Να βιοπραγούν ο ένας στον άλλο.      Ξενυχτισμένους στα κλάμπ.   Και γι΄αυτό αποχαυνωμένους την άλλη μέρα στο σχολείο..   Με φορτωμένη τη μελέτη και τη διάθεση για μελέτη στον κόκορα.        Γι΄αυτό, κ.Υπουργέ, πριν ακόμα κοινοποιήσετε στα σχολεία διατάγματα και προγράμματά σας,την πρώτη κιόλας μέρα της υπουργικής σας θητείας σας στέλνουμε αιτήματά μας.  Είμαι συνταξιούχος.   Δεν διεκδικώ αναγνώριση.   Καταθέτω όμως κι εγώ —  ως απόμαχος μεν, αλλά και ως Ελληνίδα δια βίου εκπαιδευτικός —  την αγωνία μου για το μέλλον της πατρίδας μου, που προδιαγράφεται στα θρανία της νυν μαθητιώσας νεολαίας ζοφερό.       Αιτήματα  και δικά μου και όλων των εκπαιδευτικών συναδέλφων, που αγανακτούν για την κατάντια της παιδείας σήμερα, είναι:  ΠΡΩΤΟΝ. Να σκύψετε, με συνείδηση Έλληνα και χριστιανού Υπουργού, στη λειτουργία του εκπαιδευτικού συστήματος της χώρας μας, για να εντοπίσετε τα προβλήματά της. Θα ήταν κρίμα να εφησυχάσετε και να προσπαθήσετε να μας ησυχάσετε με εξωραϊσμό της.  Και μετά δημοσιεύστε τους στόχους — οραματισμούς σας, για να σας παρακολουθήσουμε όλοι οι Έλληνες, που πεισθήκαμε πια πως η στραβωμάρα στον τόπο μας άρχισε από την Παιδεία.     ΔΕΥΤΕΡΟΝ. Ζητείστε και από ενεργούς και από απερχόμενους εκπαιδευτικούς την εμπειρία τους.     Θα έχουν σίγουρα πολλά να καταθέσουν.   ΤΡΙΤΟΝ. Μελετήστε σε βάθος τις αιτίες που συν τω χρόνω αύξησαν τις πληγές και τα κενά στους ελληνόπαιδες, ώστε σήμερα να ακούν τη λέξη σχολείο και να μη θέλουν καν να το σκέφτονται, γιατί το συνδέουν μ΄έναν όγκο γνώσεων, συμπυκνωμένων και νεκρών, ανιαρών και αναφομοίωτων εν πολλοίς.  Με βεβαρημένα ωρολόγια προγράμματα που δεν τους αφήνουν να ανασάνουν. Κι ούτε να κάνουν την απαιτούμενη επανάληψη για εμπέδωση.   Με τους μεγάλους βαθμούς πληθωρικούς, τους μικρούς διογκωμένους, και γι΄αυτό να μην εκφράζουν την πραγματική αξία και την επίδοσή τους. Με αποτέλεσμα να καταργείται η άμιλλα, να στρέφεται αλλού το ενδιαφέρον τους και σε τελική ανάλυση το σχολείο να καταντάει αφιλόξενο.   Και αυτοί να έχουν μεν απολυτήρια στα χέρια, αλλά χωρίς και τις στοιχειώδεις γνώσεις και τις συμπεριφορές.      Επειδή η εμπειρία μου ως εκπαιδευτικού και συνάμα η πίστη μου στο Θεό συνηγορούν ότι ένας πολύ βασικός λόγος που νοσεί φοβερά σήμερα το σχολείο είναι, γιατί έφυγε η διδασκαλία της Ορθοδοξίας και φυγαδεύτηκε ο Χριστός απ΄αυτό,  μαζί με απειράριθμους άλλους εκπαιδευτικούς που δεν πρόδωσαν τη συνείδησή τους, απαιτούμε να δώσετε πρωτεύουσα θέση στη χριστιανική διαπαιδαγώγηση των ελληνοπαίδων.   Και να προωθήσετε για το σκοπό αυτό, στο Γυμνάσιο βασικά — όπου προϋπήρχαν και ξυλώθηκαν — αποσπάσματα από αριστουργηματικά κείμενα των Πατέρων της Εκκλησίας.  Και τελευταία παρακαλούμε να μην κάνετε λάθη προηγούμενων συναδέλφων σας.  Αυτοί, ή γιατί οι ίδιοι κουβαλούσαν τέτοιες ιδέες από κακώς εννοούμενο φιλοπροοδευτισμό ή γιατί ήταν κατευθυνόμενοι από το εξωτερικό, εισήγαγαν στην κυριολεξία καινά δαιμόνια στην παιδεία μας, που μαζί με πολλούς άλλους παράγοντες ξεβάφτισαν τη νεολαία της πατρίδας μας.    Στη διάρκεια του χρόνου σίγουρα η ανοιχτή μας απόψε επιστολή θα έχει συνέχεια.   Ευχηθείτε κι εσείς κι εμείς να είναι καλή.

Ζιώγα Κατερίνα
Εκπαιδευτικός