Αρχές Ιουλίου, λίγες ημέρες μετά τη λήξη της Ελληνικής Προεδρίας πιστεύω θα γίνει ο ουσιαστικότερος ανασχηματισμός της τελευταίας δεκαετίας, αφού θα κρίνει αν η χώρα μπορέσει και βγει δυναμικά από το αδιέξοδο, ή θα συνεχίσει να περιπλανιέται στο λαβύρινθο της αβεβαιότητας και της μίζερης κατάστασης που επικρατεί. Εδώ θα φανεί αν ο κ. Αντώνης Σαμαράς και ο
κ. Ευάγγελος Βενιζέλος τολμήσουν να κάνουν τομές και να ανατρέψουν τα κακώς κείμενα της κυβέρνησης τους και των στελεχών τους.
Πολλά λέγονται τις τελευταίες ημέρες για την οικονομική πολιτική που ασκήθηκε τα δύο τελευταία χρόνια. Η κυβέρνηση θεωρεί επιτυχημένη σε επίπεδο επίτευξης στόχων, όμως το μεγάλο στοίχημα που διακυβεύεται είναι η επιστροφή στην ανάπτυξη και η άνοδος του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων. Παρά λοιπόν τα θετικά που επικαλείται η κυβέρνηση είναι καιρός να γίνει ριζική αλλαγή στα επιτελεία των Υπουργείων Ανάπτυξης και Οικονομικών, ώστε να υπάρξει ανανέωση στην φορολογική και αναπτυξιακή πολιτική της χώρας, επιτυγχάνοντας πιο γρήγορους ρυθμούς σε ότι αφορά το παρελθόν.
Αλλαγή πρέπει να υπάρξει και στον τομέα των Υποδομών, αφού η Ελλάδα έχει μείνει πίσω στην κινητικότητα των μεγάλων έργων, κάτι το οποίο θα μπορούσε να βγάλει τη χώρα από τον φαύλο κύκλο της οικονομικής κρίσης. Τα έργα δεν έτρεξαν όσο θα έπρεπε και αυτό είναι μια κοινή διαπίστωση. Αλλαγές πρέπει να υπάρξουν και στο Υπουργείο Αγροτικής ανάπτυξης, αφού οι στόχοι που θα μπορούσαν να επιτευχθούν, τελικώς δεν είναι ικανοποιητικοί με αποτέλεσμα, ένας κλάδος που θα μπορούσε τα τελευταία χρόνια να παίζει πρωταρχικό ρόλο να έχει μείνει πίσω.
Αλλαγή χρειάζεται και στην ηγεσία των Υπουργείων Παιδείας και Υγείας, αφού οι δύο αρμόδιοι Υπουργοί δεν έχουν πλέον την καλύτερη εικόνα όχι μόνο στους κλάδους που είναι αρμόδιοι, αλλά και γενικότερα μέσα στην κοινωνία. Οι επιλογές τους και οι αποφάσεις που έλαβαν δημιούργησαν προβλήματα στον εκπαιδευτικό και ιατρικό χώρο, κάτι το οποίο δημιούργησε σοβαρότατα προβλήματα στην εικόνα της κυβέρνησης. Χρειάζεται να τοποθετηθούν άνθρωποι που τουλάχιστον να είναι ικανοί να πραγματοποιήσουν διάλογο με τους συγκεκριμένους κλάδους.
Τα παραπάνω είναι τα βασικά σημεία που πρέπει να επικεντρωθεί ο αναμενόμενος σαρωτικός ανασχηματισμός. Από εκεί και πέρα, ένα μεγάλο κομμάτι που πρέπει να επανεξεταστεί είναι η αποκρατικοποίηση της ΔΕΗ και γενικότερα οι αποκρατικοποιήσεις, τα δημόσια νοσοκομεία και τα ασφαλιστικά ταμεία, ενώ μέτρα όπως η φορολόγηση του Πετρελαίου θέρμανσης, τα χαράτσια και οι εισφορές πρέπει να συζητηθούν επί μηδενικής βάσης, γιατί είναι πεντακάθαρο ότι εμπεριέχουν κοινωνικές αδικίες και δεν μπορούν να συνεχίζουν να υφίστανται. Άλλως η κυβέρνηση μην περιμένει πολλά μετά τον ανασχηματισμό, εκτός από το να συνεχίσει την καθοδική της πορεία.
