Λίγες ώρες πριν την αυριανή εκλογική αναμέτρηση που θα κρίνει, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, το μέλλον της χώρας. Η επόμενη ημέρα της συγκυβέρνησης. Οι παραπλανητικές απαντήσεις και οι ψηφοφόροι που “ντρέπονται” να πουν τι ψηφίζουν. Τα διλήμματα, οι στόχοι, τα σενάρια.
Την ώρα που χθες το βράδυ ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ …χόρευε στο Ηράκλειο πεντοζάλη, ο Πρωθυπουργός στην Αθήνα …έσκιζε μία-μία τις σελίδες των εφαρμοστικών νόμων που μπήκαν στις ζωές όλων μας, στην Ελλάδα της κρίσης.
Οποιος όμως κι αν ήταν ο τρόπος που ο Αντώνης Σαμαράς κι ο Αλέξης Τσίπρας έκλεισαν την προεκλογική εκστρατεία των κομμάτων τους, η αυριανή διπλή εκλογική αναμέτρηση είναι και για τους δύο η «μητέρα των μαχών».
Τα διλήμματα της κάλπης
Μια μάχη που για τον Πρωθυπουργό υπακούει στο δίλημμα «σταθερότητα ή ατύχημα», για τον πρόεδρο της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης στο «ΣΥΡΙΖΑ ή Μέρκελ» και για τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης και πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελο Βενιζέλο, στο «Ελιά ή κυβερνητική αστάθεια».
Με λίγα λόγια ο διλημματικός χαρακτήρας της αυριανής αναμέτρησης όχι μόνο δεν αμφισβητείται από κανέναν, αλλά αντίθετα ενισχύεται με κάθε δυνατό τρόπο.
Τα γεγονότα που διαμόρφωσαν την προεκλογική ατζέντα
Την προεκλογική ατζέντα που θέλοντας και μη θα βαρύνει την κάλπη, διαμόρφωσαν το «άνοιγμα» στους ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής, ενόψει του δεύτερου γύρου των αυτοδιοικητικών και περιφερειακών εκλογών, οι αποκαλύψεις για τη δραματική σύνοδο των Καννών τον Νοέμβριο του 2011 και το «πυροτέχνημα» Σόιμπλε, η δημόσια στήριξη του Γιώργου Παπανδρέου στην Ελιά που αναμένεται και κινδυνεύει να χαθεί στο δρόμο και η δημόσια στήριξη του Κώστα Καραμανλή στη Ν.Δ. που δεν έγινε ποτέ.
Εντός αυτού του κλίματος οι δημοσκοπήσεις δίνουν προβάδισμα στον ΣΥΡΙΖΑ στην ευρωκάλπη από μία έως τέσσερις μονάδες. Την ίδια ώρα στην περιφέρεια Αττικής η μάχη μεταξύ του Γιάννη Σγουρού με τη Ρένα Δούρου θα κριθεί πάνω στο νήμα, ενώ και στον Δήμο Αθηναίων η μάχη μεταξύ του Γιώργου Καμίνη και του Γαβριήλ Σακελαρίδη δείχνει αμφίρροπη.
Τα σενάρια και η επόμενη μέρα της Συγκυβέρνησης
Στο Μαξίμου θεωρούν απολύτως διαχειρίσιμη μια ήττα μέχρι και τέσσερις μονάδες. Πρώτον διότι,όπως λένε, οι ευρωεκλογές δεν είναι εθνικές εκλογές και δεύτερον διότι τα αποτελέσματα της πρώτης Κυριακής έδειξαν ένα ρεύμα της Ν.Δ. στην επικράτεια όλης της χώρας.
Το σίγουρο είναι ότι από τη Δευτέρα το πρωί ο Πρωθυπουργός θα επιδιώξει να διευρύνει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία της συγκυβέρνησης. Οι συνεργάτες του εκτιμούν ότι συντρέχουν οι προϋποθέσεις για κάτι τέτοιο. Στην ομάδα των ανεξάρτητων υπάρχουν βουλευτές όπως ο Χρήστος Αηδόνης και ο Ανδρέας Λοβέρδος η επιστροφή των οποίων στον κυβερνητικό εταίρο είναι προ των πυλών. Το όνομα μάλιστα του κ. Λοβέρδου παίζει και για υπουργοποίηση σε περίπτωση ανασχηματισμού, ενδεχόμενο εξαιρετικά πιθανό και μάλιστα σύντομα.
Υπάρχει και η περίπτωση του ανεξάρτητου βουλευτή Νίκου Σταυρογιάννη, ο οποίος αν εκλεγεί αύριο στον Δήμο Λαμιέων, θα παραιτηθεί και η βουλευτική του έδρα θα επιστρέψει στη Ν.Δ.
Την ίδια ώρα πολλοί εντός της Ν.Δ. βλέπουν με ενδιαφέρον την κατάσταση στη ΔΗΜΑΡ. Οπως λένε, αν τα δημοσκοπικά ποσοστά επιβεβαιωθούν οι φυγόκεντρες τάσεις που θα επικρατήσουν στην Κ.Ο. του κόμματος μπορεί να οδηγήσουν κάποιους βουλευτές «πίσω στην αγκαλιά της συγκυβέρνησης».
Ενισχυτικά θα λειτουργήσει και ο ανασχηματισμός σε συνδυασμό με τον ειδικό χαρακτήρα που θα έχει το νέο σχήμα που θα προκύψει και δεν θα είναι άλλο από την τελική διαπραγμάτευση για την απομείωση του ελληνικού χρέους το φθινόπωρο και την τελική έξοδο από τα μνημόνια.
Στην Κουμουνδούρου το σταυρόλεξο που έχει να λύσει ο κ. Τσίπρας είναι πιο εύκολο. Μια νίκη όχι πάνω από τέσσερις ομάδες θα είναι έτσι κι αλλιώς μια νίκη. Σε αυτήν την περίπτωση θα συνεχίζει να πιέζει την κυβερνητική πλειοψηφία, από την πλευρά του οδηγού όμως αυτήν την φορά, με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό. Μια νίκη με μεγαλύτερο ποσοστό θα πυροδοτήσει ευρύτερες πολιτικές εξελίξεις. Τέλος σε περίπτωση νίκης με οριακό ποσοστό, δύσκολα θα μπορέσει να πείσει τους ψηφοφόρους να του δώσουν μια ακόμη ευκαιρία αφού δύσκολα θα βρει ευνοϊκότερη χρονική συγκυρία.
Στην Ελιά-ΠΑΣΟΚ με ένα ποσοστό από 6 έως 8% θα είναι ευχαριστημένοι. Τουλάχιστον θα έχουν κερδίσει χρόνο για να δώσουν από άλλη αφετηρία τη μάχη για την ανασύνταξη της κεντροαριστεράς και της σοσιαλδημοκρατίας.
