Πώς ο ελβετός τενίστας κατάφερε να σκαρφαλώσει στην τρίτη θέση της παγκόσμιας κατάταξης με τη νίκη του στη Μελβούρνη
Στον επαγγελματικό αθλητισμό η υπέρβαση και η αποτυχία χωρίζονται από μια λεπτή γραμμή. Και υπάρχει μια στιγμή κατά την οποία το παρελθόν δημιουργεί τέτοια συναισθηματική φόρτιση ώστε το κορμί γίνεται βαρύ, σχεδόν δεν υπακούει στις εντολές του εγκεφάλου, όσο ταλέντο και ποιότητα και αν διαθέτει ένας αθλητής, όσο άρτια προετοιμασία και αν έχει κάνει για να εκπληρώσει τον μεγάλο στόχο.
Ο Στάνισλας Βαβρίνκα αισθάνθηκε να αιχμαλωτίζεται από μια τέτοια κατάσταση κατά τη διάρκεια του τελικού του Australian Open με αντίπαλο τον Ράφαελ Ναδάλ στη Μελβούρνη. «Αρχισα να είμαι πραγματικά νευρικός όταν συνειδητοποίησα ότι θα μπορούσα να κατακτήσω το πρώτο Grand Slam της καριέρας μου» εξομολογήθηκε εκ των υστέρων ο 29χρονος πρωταθλητής, ο οποίος αφού κέρδισε τον Ισπανό με 3-1 σετ (6-3, 6-2, 3-6, 6-3), κατέκτησε το πρώτο μεγάλο τουρνουά («Major», όπως ονομάζεται) στην καριέρα του σκαρφαλώνοντας στο Νο 3 της παγκόσμιας κατάταξης.
Δεν θέλει και πολύ να σε… αποσυντονίσει η σκέψη ότι από το 2005 και εντεύθεν μόνο ο Χουάν Μαρτίν ντελ Πότρο κατάφερε να «σπάσει» την κυριαρχία των «Big Four» Ράφα Ναδάλ, Ρότζερ Φέντερερ, Νόβακ Τζόκοβιτς και Αντι Μάρεϊ, οι οποίοι έχουν μοιραστεί τα 34 (!) από τα 35 τρόπαια. Αν συνυπολογίσει κανείς και τον τραυματισμό – «που επικαλέστηκε», συμπληρώνουν οι «κακές γλώσσες» – του Ναδάλ, ο οποίος έδειξε να υποφέρει στη μέση από την προθέρμανση κιόλας, μπορεί να αντιληφθεί ότι ο Βαβρίνκα ήταν πολύ σκληρό καρύδι και άξιζε το πρώτο του «Grand Slam».
Ποιος ξέρει; Ισως να έπαιξε τον ρόλο του ένα… τατουάζ που «χτύπησε» στο αριστερό χέρι του μετά τον χαμένο ημιτελικό στα πέντε σετ από τον Τζόκοβιτς στο US Open το 2013 ο Ελβετός με το περίπλοκο γενεαλογικό δέντρο: έχει γερμανό πατέρα τσεχικής καταγωγής, ελβετίδα μητέρα και προπάππο, που είχε γεννηθεί κοντά στα σύνορα Πολωνίας (εξ ου και το επώνυμο Βαβρίνκα) και ενωμένης Τσεχοσλοβακίας. Τι ακριβώς γράφει το τατουάζ, που αποτυπώνει το απόφθεγμα του βραβευμένου με το Νομπέλ λογοτεχνίας ιρλανδού συγγραφέα και ποιητή Σάμιουελ Μπέκετ; «Ever tried. Ever failed. No matter. Try again. Fail again. Fail better», το οποίο σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει: «Προσπάθησες. Απέτυχες. Δεν πειράζει. Προσπάθησε ξανά. Απότυχε ξανά. Απότυχε με καλύτερο τρόπο».
«Οι λέξεις του Μπέκετ στριφογυρίζουν στο μυαλό μου εδώ και αρκετό καιρό. Είναι κομμάτι της ζωής μου, αφορά το πώς βλέπω τη ζωή μου, το πώς βλέπω το τένις. Σε γενικές γραμμές έτσι βλέπω την καριέρα μου. Πάντα επιστρέφω στο κορτ. Πάντα επιστρέφω στην προπόνηση, πάντα προσπαθώ να βελτιώνομαι και να δημιουργώ στον εαυτό μου τις προϋποθέσεις ώστε να μπορέσω να κερδίσω τους κορυφαίους παίκτες του κόσμου» ήταν τα λόγια που έβγαιναν μέσα από την καρδιά του Ελβετού, ο οποίος κατέκτησε το πρώτο «Grand Slam» στην καριέρα του έπειτα από 36 απόπειρες! Μόνο ο Γκόραν Ιβανίσεβιτς, ο οποίος είχε κερδίσει το Γουίμπλεντον το 2001, είχε παίξει σε περισσότερα τουρνουά, 48 τον αριθμό.
Ρεκόρ και συγχαρητήρια
Τα ρεκόρ του Ελβετού όμως δεν σταματούν εδώ. Ο Βαβρίνκα έγινε ο πρώτος τενίστας που κατάφερε να αποκλείσει και τον Ναδάλ και τον Τζόκοβιτς στο ίδιο «Grand Slam» και ο πρώτος που νίκησε το Νο1 και το Νο2 στο ίδιο τουρνουά μετά τον Σέρχι Μπρουγκέρα, ο οποίος το είχε πετύχει απέναντι στον Πιτ Σάμπρας και τον Τζιμ Κούριερ στο Γαλλικό Οπεν το 1993. Επιπροσθέτως, για πρώτη φορά στην καριέρα του προσπερνά τον μεγάλο Φέντερερ και έγινε το Νο 1 για το ελβετικό τένις. Ο Φέντερερ, βέβαια, είναι φίλος του και ένας από τους πρώτους που τηλεφώνησαν στον θριαμβευτή για να τον συγχαρούν.
Οσο για τον Ναδάλ; Αφού μπόρεσε να συμβιβαστεί με την ιδέα ότι ένας τραυματισμός στη μέση δεν του επέτρεψε να διεκδικήσει με αξιώσεις το 14ο «Grand Slam» στην καριέρα του, απέδωσε τα εύσημα στον νικητή, ο οποίος βρέθηκε σε τόσο «δαιμονιώδη» κατάσταση ώστε δύσκολα θα μπορούσε να χάσει ακόμη και από τον υγιή Ισπανό.
«Το τελευταίο πράγμα που θα ήθελα να κάνω ήταν να αποχωρήσω. Ειδικά σε έναν τελικό. Μερικές φορές είναι δύσκολο για το κοινό να καταλάβει. Πλήρωσαν για να δουν το καλύτερο δυνατό ματς και εγώ δεν ήμουν σε θέση να το προσφέρω αυτό. Είναι η μέρα του Σταν, όχι η δική μου. Επαιζε εκπληκτικά και όταν παίζει έτσι, είναι πολύ δύσκολο να τον σταματήσεις. Του δίνω λοιπόν συγχαρητήρια γιατί παίζει συνεχώς καλύτερα, με εκπληκτική αυτοπεποίθηση, χτυπώντας κάθε μπάλα πολύ πολύ δυνατά και κινείται εξαιρετικά στον αγωνιστικό χώρο» δήλωσε ο Ναδάλ. Ηταν η πρώτη ήττα στην καριέρα του (έπειτα από 12 σερί νίκες) από τον Βαβρίνκα…
