«Ρέπει προς το έγκλημα»

Τέσσερα χρόνια με ποινή εξαγοράσιμη προς 50 ευρώ την ημέρα (για την πλαστογραφία) και 3.000 ευρώ πρόστιμο για τη δεύτερη πράξη (της παραβίασης του ΚΟΚ) είναι η ετυμηγορία του δικαστηρίου για την υπόθεση του πρώην υπουργού Μεταφορών, Μιχάλη Λιάπη.

Ακόμη, η απόφαση προβλέπει την κατάσχεση των πινακίδων του τζιπ του πρώην υπουργού. Οι συνήγοροί του έχουν δικαίωμα να ασκήσουν έφεση εντός δέκα ημερών.

Νωρίτερα, άτομο που ρέπει προς το έγκλημα χαρακτήρισε τον Μιχάλη Λιάπη ο εισαγγελέας, ο οποίος πρότεινε την ενοχή του χωρίς ελαφρυντικά.

Ο εισαγγελέας είπε ότι ο κ. Λιάπης παραβίασε τον νόμο που ο ίδιος έφτιαξε καθώς και ότι διέσυρε τη χώρα σε διεθνές επίπεδο.

Μάλιστα, όταν ρώτησε τους πληρεξούσιους δικηγόρους του Μιχάλη Λιάπη γιατί ο πρώην υπουργός δεν βρισκόταν δικαστήριο, εκείνοι απάντησαν ότι δεν πήγε γιατί του το επιτρέπει ο νόμος καθώς και επειδή έξω από τα δικαστήρια της Σχολής Ευελπίδων, βρίσκονται περισσότεροι από 30 δημοσιογράφοι.

Οι δικηγόροι του κ. Λιάπη έκαναν επίσης λόγο για απερισκεψία και ανοησία από πλευράς του πρώην υπουργού.

Πάντως, αν και δεν εμφανίστηκε σήμερα στο δικαστήριο, επιστρέφοντας την περασμένη Πέμπτη από το ταξίδι του στη Μαλαισία, ο πρώην υπουργός, κάνοντας σχετικό νεύμα στους δημοσιογράφους στο αεροδρόμιο, είχε αφήσει να εννοηθεί ότι «θα τα πούμε τη Δευτέρα».

«Δεν ήταν ταξίδι αναψυχής. Ήταν ταξίδι ψυχικής εκτόνωσης. Ήθελα να ησυχάσω από το δράμα μου και να ηρεμήσω από τα φώτα της δημοσιότητας», είχε αναφέρει ο Μ. Λιάπης, προσθέτοντας ότι: «Πρέπει να σας πω ότι ήταν ένα πολύ κουραστικό ταξίδι για μένα. Πήγα να ησυχάσω και εσείς δεν με αφήσατε».

Ο  άνθρωπος που ήθελε να γίνει  Εθνάρχης

Michel de Liapis Quelle decadence!*

Παρφουμαρισμένος, με μεταξωτό μαντίλι και γαλλικό αξάν, ο Μιχάλης Λιάπης ήταν πάντα η προσωποποίηση του μπον βιβάν. Ο πρώην υπουργός, που κατά τη θητεία του στο ΥΠΠΟ διακρίθηκε για τη γαλλική αβρότητα, τα χειροφιλήματα και τα σόκιν ανέκδοτα, αντιμετωπίζει σήμερα την κατακραυγή ολόκληρης της κοινωνίας για τα άνομα καμώματά του,  που ουδόλως συμπάσχει με το «δράμα» του.

Αν κάποιος σκηνοθέτης ανέβαζε σήμερα σε θεατρική εκδοχή το «δράμα» του Μισέλ, δεν θα χρειαζόταν να προσθέσει τίποτε περισσότερο απ’ όσα διαδραματίστηκαν το βράδυ της περασμένης Παρασκευής στο αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος»: ένας άνθρωπος που είχε μάθει να περιβάλλεται αποκλειστικά από κόλακες -άντε και από διάφορους «κηπουρούς»- βρέθηκε τώρα να αντιμετωπίζει την ασφυκτική μέγκενη των δημοσιογράφων και όλων όσοι δεν συνέπασχαν με την προσωπική του decadence.

Γι’ αυτό και παρερμήνευσαν τα όσα είπε για το «δράμα» που βίωσε ακόμη και στους γυαλιστερούς τοίχους του πεντάστερου στην Κουάλα Λουμπούρ, την ώρα που έπινε την ατιθάσευτη σαμπάνια του, την ώρα που αντίκριζε με τρόμο τον εσωτερικό του γκρεμό – ως άλλος ήρωας του Σορεντίνο από την «Τέλεια ομορφιά». Κανείς, όμως, δεν κατάλαβε ποτέ τον Μισέλ. Δεν ασπάστηκε τα ιδανικά του περί κοσμοπολιτισμού που δεν υπακούν σε κρατικούς κανόνες και δεν δεσμεύονται από νόμους και εξουσίες. Ανέκαθεν άλλωστε, από τότε που έγραφε βιβλία με τίτλο «Για ένα νέο ήθος», διακήρυττε ότι οραματίζεται μια άλλη πολιτεία, διαφορετική από αυτήν που επικαλούνται αναγκαστικά οι υπόλοιποι πολιτικοί.

Ο κοινοβουλευτικός βίος δεν ήταν ικανός να χωρέσει τις σπουδαίες φιλοδοξίες που τράφηκαν ήδη από τα χρόνια του Κολλεγίου και από τον ελευθεριακό αέρα των Παρισίων όπου βρέθηκε να διαμένει μαζί με τον θείο του Κωνσταντίνο Καραμανλή στα χρόνια της εξορίας. Μια ματιά στα έργα και τις ημέρες του Μιχάλη Λιάπη αρκεί για να καταλάβει κανείς ότι ο γόνος της περιώνυμης πολιτικής οικογένειας δεν αντιλαμβανόταν όπως οι προκάτοχοί του την εικόνα ενός υπουργού: έσπαγε τα βαρετά πρωτόκολλα χαιρετώντας με τρόπο ελληνικό τον ομόλογό του υπουργό Μεταφορών της Κίνας, υποδεχόταν με χειροφίλημα τις διαπιστευμένες δημοσιογράφους και δεν αρνιόταν να διηγηθεί ενσταντανέ από τα περίφημα ποδοσφαιρικά του κατορθώματα, σε μια προσπάθεια να κατέλθει, όσο μπορεί εγγύτερα, στο επίπεδο του απλού λαού – ήτοι, του δημοσιογράφου.

Δεν ξεχνούσε ποτέ το παρφουμάρισμα, που σε συνδυασμό με το αψεγάδιαστο μεταξωτό μαντίλι του και το γαλλικό αξάν -πάντα τόνιζε με περισσότερη ένταση το ου- έφερναν στον νου νοσταλγικές εικόνες από κλασικές ελληνικές ταινίες – λέγε με Δημήτρη Καλλιβωκά.

Το ταξίδι στην Κίνα και ο Μπάουι

Το κακό είναι ότι όταν ο άτυχος μπον βιβάν αναγκάστηκε να μεταβεί από το υπουργείο Μεταφορών στο φυσικό του περιβάλλον, το πιο ελιτίστικο και σνομπ υπουργείο Πολιτισμού, αντιμετώπισε δυσκολίες προσαρμογής. Τα κάπως πιο σόκιν ανέκδοτα που επικαλούνταν στους άρρενες δημοσιογράφους του υπουργείου Μεταφορών δεν γίνονταν με τον ίδιο τρόπο αντιληπτά στις διαπιστευμένες γυναίκες δημοσιογράφους. Η δεύτερη προσπάθεια του υπουργού να φανεί πιο προσηνής, ωστόσο, έγινε καλύτερα αντιληπτή: εμμένοντας στα τρένα, όπως κάποτε η Αϊν Ραντ στο ιστορικό της νεοφιλελεύθερο μανιφέστο που άλλαξε τον πολιτικό βίο της Αμερικής, ο Μιχάλης Λιάπης υποσχέθηκε στις δημοσιογράφους ένα ταξίδι στη μακρινή Κίνα με τρένο. «Ο υπουργός Μεταφορών είναι φίλος μου», έλεγε τότε στις ελάχιστες παριστάμενες στην Μπουμπουλίνας μασώντας την αγαπημένη του μέντα.

«Θα μας κάνετε δηλαδή το ταξίδι που έκανε ο Ντέιβιντ Μπάουι;» τον ρώτησε σχετικά δημοσιογράφος, με κάπως πιο έντονη την αίσθηση του δηκτικού χιούμορ. «Βεβαίως μπορούμε να καλέσουμε κι αυτόν μαζί!» ανταπάντησε ο αισιόδοξος υπουργός. Φυσικά, κανείς δεν τον πληροφόρησε ότι ενδεχομένως ο Ντέιβιντ να ήταν κάπως πιο απασχολημένος εκείνο τον καιρό, οπότε προτίμησε αντ’ αυτού να καλέσει τον Σταμάτη Σπανουδάκη. Το ταξίδι στην Κίνα έγινε τελικά, αλλά δυστυχώς όχι με τρένο. Ο Μιχάλης Λιάπης προτίμησε τον γνωστό μουσικοσυνθέτη, ο οποίος, ωστόσο, στη συναυλία του προτίμησε να ευχαριστήσει τον μακαριστό Χριστόδουλο αντί τον μεγάλο προασπιστή της εκκοσμίκευσης κύριο υπουργό.

Η μακρινή Κίνα, πάντως, αποδείχτηκε πιο πρόσφορο πεδίο δράσης για τον τότε υπουργό Πολιτισμού, καθώς δεν διέθετε συμβασιούχους οι οποίοι μαζεύονταν τότε σχεδόν καθημερινά έξω από το υπουργείο φωνάζοντας: «Λιάπη, άκου το καλά, ο ξάδελφος σε στέλνει να βρεις αλλού δουλειά»! Η αχαριστία ήταν κάτι που δεν άντεξε ποτέ ο εκλεκτός της οικογένειας Καραμανλή, ο οποίος είδε τον ίδιο τον ξάδελφό του να τον αποπέμπει από τη Μεσογείων στον ανήλιαγο χώρο της Μπουμπουλίνας. Γι’ αυτό και φρόντισε να τον κατηγορήσει ότι κακώς προσφεύγει σε πρόωρες κάλπες αποφασίζοντας να μην κατέβει τότε ως υποψήφιος, στέλνοντας μάλιστα και σχετική επιστολή.

Εκεί τόνιζε πως η σχετική απουσία του από τον πολιτικό στίβο σημαίνει μια ιδιότυπη μορφή διαμαρτυρίας και όχι ότι παύει να είναι «πολιτικώς ενεργός»!

Αλλά ο προφητικός Μιχάλης Λιάπης ήξερε γιατί ήταν προτιμότερο να απόσχει από τις εκλογές που έφεραν ένα συντριπτικά θετικό αποτέλεσμα τότε για το ΠΑΣΟΚ, γεγονός που ο πρώην υπουργός εξέλαβε ως μήνυμα του λαού εναντίον της κυβέρνησης, ως έμμεση τιμωρία. Εσπευσε μάλιστα να διανθίσει την ομιλία που έβγαλε αμέσως μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων με τις προσφιλείς θεωρητικές του αναφορές, κάνοντας λόγο για «Ηρακλειδείς του στέμματος» (sic), μπερδεύοντάς τους μάλλον με τους «Ηρακλείς του στέμματος» (οι δύο Ηρακλείς με τη δορά στον ώμο και το ρόπαλο στο χέρι που πλαισιώνουν τον σταυρό παραπέμποντας στους υποτελείς της εξουσίας).

Αλλά για έναν συγγραφέα που έχει ήδη καταθέσει μια τριλογία αντίστοιχη με του φιλοσόφου Εμάνουελ Καντ, αυτά είναι ελαφρά ατοπήματα: όποιος έχει διαβάσει το συγγραφικό τρίπτυχο του Μιχάλη Λιάπη «Για μια ριζοσπαστική ανανέωση», «Για ένα νέο ήθος» και «Για μια δημιουργική ανατροπή» ξέρει ότι το φόρτε του δεν είναι τα αποφθέγματα αλλά οι μεγάλες ιδέες. Σαν αυτές που διδάχτηκε όταν σπούδαζε Θεωρίες Δικαιοσύνης και Νομικές Επιστήμες στο Παρίσι ή αυτές που του εμφύσησε ο ίδιος ο θείος του Κωνσταντίνος Καραμανλής στα κατ’ ιδίαν μαθήματα στην Μπουλβάρ Μορμορανσί όπου διέμενε στα χρόνια της εξορίας.

Ωστόσο, οι κακές γλώσσες σήμερα αναφέρουν ότι ο θείος του έτρεφε ιδιαίτερη αδυναμία σε εκείνον όχι τόσο για τα σπάνια πνευματικά του προσόντα, αλλά για την ικανότητά του να εκπληρώνει τις πιο μύχιες επιθυμίες του. Καθώς λένε, ήξερε να οργανώνει ταξίδια καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον, με το προσωνύμιο «travel agent» ή «Φιλέας Φογκ» να του αποδίδεται σχεδόν δικαιωματικά από τις εποχές του Παρισιού. Οταν μάλιστα ανέλαβε τον θώκο στο υπουργείο Μεταφορών έλεγε χαρακτηριστικά ότι βρέθηκε σε έναν πολύ οικείο χώρο καθώς εξακολουθεί να διαθέτει memorabilia από τις περισσότερες πρωτεύουσες στον κόσμο. Χαρακτηριστικό είναι το περιστατικό με τον τότε υπουργό Μεταφορών να βγαίνει από το βαγόνι του μετρό που μόλις είχε εγκαινιάσει και να φωνάζει εκστασιασμένος μπροστά στις κάμερες: «Εχω ταξιδέψει σε κόκπιτ αεροπλάνου, έχω ταξιδέψει σε γέφυρα πλοίου! Παντού έχω ταξιδέψει! Αλλά τέτοιο ταξίδι δεν έχω ξανακάνει!».

Το ταξίδι με το γαϊδουράκι

Υπάρχουν ωστόσο κι άλλα ταξίδια που είχε κάνει ο υπουργός, όπως αυτό με το γαϊδουράκι που επιχείρησε μαζί με τη βασίλισσα Σοφία της Ισπανίας στο Νησί των Ιπποτών, τη Ρόδο. Μπερδεύοντας προφανώς τα σύμβολα του κάθε νησιού, ο τότε υπουργός Πολιτισμού επέμενε στη βασίλισσα να πάνε βόλτα με τα γαϊδουράκια νομίζοντας ότι βρίσκεται στη Σαντορίνη ή ότι η Αυτής Μεγαλειότητα μπορεί να έχει περισσότερα κοινά με την Αλίκη Βουγιουκλάκη στη γνωστή ταινία που είχε γυριστεί κάποτε στο νησί.

Και όταν του ζήτησαν να κάνει μια δήλωση καταφτάνοντας στην αυτοκρατορική Ρόδο, ο υπουργός είχε σπεύσει τότε να τονίσει στις κάμερες ότι «οι Κασσάνδρες διαψεύστηκαν», σε μια λακωνική δήλωση που θα καταφέρουν να αποκρυπτογραφήσουν -όπως πολλές άλλες δηλώσεις του άλλοτε κραταιού πολιτικού άνδρα- στο μέλλον. Διατρανώνοντας διαρκώς το πολιτικό τζάκι απ’ όπου κατάγεται, είναι ο ίδιος που κάποτε επαιρόταν στους δημοσιογράφους ότι τα παιδιά του τα στέλνει στο κολέγιο όπου είχε φοιτήσει και ο ίδιος μαζί με τον Αντώνη Σαμαρά.

Δεν είχε διστάσει μάλιστα -στο πλαίσιο της ευχάριστης ατμόσφαιρας και ομήγυρης που προσπαθούσε να καλλιεργήσει στο υπουργείο Πολιτισμού- να εκμυστηρευτεί στις διαπιστευμένες δημοσιογράφους ότι στο Κολλέγιο φοιτούσε επίσης και ο αγαπημένος γιος του Κωνσταντίνος, αφού είναι «παράδοση της οικογένειας», ο οποίος μάλιστα «έκανε παρέα με την κόρη του Γιώργου Παπανδρέου, Μαργαρίτα». «Ο γιος μοιάζει στον πατέρα», επέμενε τότε με νόημα ο υπουργός, εννοώντας ότι το αγαπημένο του τέκνο ακολουθεί τα βήματά του ως κοσμοπολίτης και γυναικοκατακτητής.

Η δε τριτοπρόσωπη περιγραφή του υπαγόταν στην προσφιλή συνήθειά του να μιλάει ενίοτε για τον εαυτό του σε τρίτο ενικό, όπως έκαναν παλιά οι αυτοκράτορες ή οι ήρωες του Αστερίξ. «Παρακαλώ, μη διακόπτετε τον υπουργό», είχε πει κάποτε σε έναν αυθάδη δημοσιογράφο που είχε τολμήσει να αναχαιτίσει τους καταιγιστικούς συνειρμούς του ή, τέλος πάντων, να διακόψει κάποιο από τα γνωστά του λογύδρια. Ο τρόπος που απηύθυνε ο πρώην υπουργός τους λόγους, δε, φαινόταν να υπάγεται στους κανόνες του Αριστοτέλη περί ρητορικής, καθώς μιλούσε πάντοτε αργά, κοφτά, με τονισμό στη λήγουσα και με την αρχαιοπινή συμπέρασμα/ατάκα να περιμένει πάντοτε για το τέλος.

Οι κακές γλώσσες έλεγαν ότι έτσι μπορούσε να εξασφαλίσει τον απαραίτητο χρόνο για να σκεφτεί, ενώ άλλοι μιλούσαν για απλή μίμηση «πράξεως σπουδαίας και τελείας» – δηλαδή για θεατρικού τύπου ομιλίες που παρέπεμπαν στις προσφιλείς μπουλβάρ κωμωδίες στον πρώην υπουργό Πολιτισμού. Αλλωστε ο Μιχάλης Λιάπης δεν απαρνήθηκε ποτέ τη γαλλική του ανατροφή, ενώ επέμενε να γυρνάει κάθε φορά που κάποιος τον αποκαλούσε «Μισέλ» χωρίς να θίγεται. Με γαλλικά τερτίπια κατάφερε, επίσης, να γοητεύσει την πρώην σύζυγό του Αμαλία σε ένα χριστουγεννιάτικο ρεβεγιόν που έλαβε χώρα στην οικία Μπογδάνου προς τιμήν του Εθνάρχη, στη γνωστή κρυστάλλινη βεράντα, κάτω από αστραφτερές γιρλάντες και παρουσία της κρεμ ντε λα κρεμ της κοσμικής και καλλιτεχνικής Αθήνας, όπως του Δημήτρη Χορν.

Τα γαλλικά φαίνεται να εξακολουθούν να χρησιμεύουν στον Μιχάλη Λιάπη κάθε φορά που επισκέπτεται τη Ρουμανία, καθώς οι κυρίες της αστικής τάξης γνωρίζουν απταίστως τη γλώσσα – καλύτερα από τα αγγλικά. Κι αν το Βουκουρέστι, αγαπημένος πλέον προορισμός του Μιχάλη Λιάπη, είναι το Παρίσι των Βαλκανίων, το ίδιο μπορεί να εικάσει κανείς για έναν γαλλοθρεμμένο που δεν κατάλαβε ποτέ τα βάρβαρα Βαλκάνια. Ο Μπίθουλας ήταν πάντα εχθρικός στη μαντάμ Σουσού με τον ίδιο τρόπο που αποδεικνύεται σήμερα να είναι η κατώτερη τάξη της πόλης για τον Μισέλ. «Quelle decadence!» όπως θα έλεγαν στην αγαπημένη του γλώσσα.

Αριστες οι σχέσεις Σαμαρά – Καραμανλή παρά τον «εξάδελφο»

Οι σχέσεις Αντώνη Σαμαρά και Κώστα Καραμανλή δεν διαταράχθηκαν ούτε από την πρόσφατη «περιπέτεια» του εξαδέλφου Μιχάλη Λιάπη, ο οποίος αποδοκιμάστηκε πρώτα με τις διαρροές του κυβερνητικού επιτελείου και ακολούθως από τον ίδιο τον πρωθυπουργό στη συνέντευξη που έδωσε μετά τη Σύνοδο Κορυφής στις Βρυξέλλες. Από το επιτελείο του κ. Αντώνη Σαμαρά εξηγούν ότι «φυσικά και δεν υπάρχει πρόβλημα με τον κ. Καραμανλή ή τον καραμανλισμό.

Ο πρωθυπουργός είπε το αυτονόητο: οι πολίτες μπορούν να είναι βέβαιοι ότι τέτοιες συμπεριφορές από όποιον κι αν προέρχονται δεν θα γίνονται στο εξής ανεκτές».
O κ. Τάκης Μπαλτάκος, που είναι ο βασικός σύνδεσμος μεταξύ των δύο ανδρών, φροντίζει ώστε τίποτα να μη διαταράξει τη σχέση τους. Καραμανλής και Σαμαράς έχουν ανοιχτή και αδιαμεσολάβητη γραμμή επικοινωνίας και συνομιλούν τηλεφωνικά όταν κρίνουν ότι χρειάζεται – «άλλωστε γνωρίζονται καλά από παλιά, από την εποχή ακόμη που ήταν στην ΟΝΝΕΔ», σχολιάζουν.

Από τις δύο πλευρές αφήνεται να διαρρεύσει επίσης ότι «ο κ. Καραμανλής στηρίζει τον πρωθυπουργό και θεωρεί ότι η επιτυχία του είναι η μόνη θετική προοπτική για τη χώρα και το κόμμα». Αυτό βέβαια, λένε, δεν σημαίνει ότι ταυτίζεται με όλους τους επιμέρους χειρισμούς του κ. Σαμαρά, ωστόσο προσθέτουν με κατηγορηματικότητα ότι ουδέποτε άφησε βουλευτές του περιβάλλοντός του να εκφράσουν δική του διαφωνία. Αντίθετα, φέρεται να έχει πει ότι κανείς δεν νομιμοποιείται να μιλά εκ μέρους του («δεν μπορώ να ξέρω τι δηλώνει ο καθένας, ούτε να κάνω λογοκρισία») ακόμη και για ανθρώπους που έχουν σχέση μαζί του, όπως ο κ. Βαγγέλης Αντώναρος, ο οποίος έχει απασχολήσει το Μέγαρο Μαξίμου με θέσεις του στα social media.

Ενίοτε, δε, εκνευρίζεται με αυτά που του αποδίδουν, όπως, για παράδειγμα, ότι δεν θα είναι υποψήφιος στις επόμενες εκλογές αν ο κ. Γιάννης Στουρνάρας συμπεριληφθεί στα ψηφοδέλτια της Ν.Δ. Ο κ. Καραμανλής θεωρεί ότι ο κ. Στουρνάρας δεν είναι και ο πιο δημοφιλής υπουργός, αλλά από εκεί και πέρα λέει «δεν θα εξαρτήσω τη στάση μου από τον κάθε Στουρνάρα». Στο ίδιο πλαίσιο, δεν θέλει να έχει σχέση με συγκεκριμένες ενέργειες της νεότερης γενιάς βουλευτών που θεωρούνται καραμανλικοί όπως ο κ. Ευριπίδης Στυλιανίδης, ο οποίος υπέγραψε πρώτος την πρόταση για τη μείωση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης, γεγονός που θεωρήθηκε μομφή κατά του υπουργού Οικονομικών.

Ταξίδι «ψυχικής εκτόνωσης» ή για μπίζνες στη Μαλαισία;

Οι διακοπές στο «Sheraton» της Κουάλα Λουμπούρ με τη συνοδό του ενδεχομένως να μην είχαν μόνο ως αφορμή την «ψυχική εκτόνωση» – Πιθανολογείται ότι ο πρώην υπουργός είχε και άλλα πράγματα να τακτοποιήσει στις τράπεζες της χώρας

Το ταξίδι του Μιχάλη Λιάπη μπορεί να κατάφερε να χαρίσει την «ψυχική εκτόνωση» στον άλλοτε ισχυρό πολιτικό άνδρα, αλλά ενδεχομένως να είχε και άλλο κίνητρο: οι φήμες θέλουν τον πρώην υπουργό να πήγε στη Μαλαισία για να τακτοποιήσει ανοιχτούς λογαριασμούς και άλλα εκκρεμή θέματα. Πάντως στην Κουάλα Λουμπούρ ο Μιχάλης Λιάπης πλήρωνε με μετρητά.

Πέμπτη 19 Δεκεμβρίου, ώρα 8 το βράδυ, στο βραβευμένο (έχει ψηφιστεί ως το καλύτερο κινέζικο εστιατόριο της Μαλαισίας για το 2012) «Celestial Court» του «Sheraton» στην Κουάλα Λουμπούρ. Ο Χο Μπον, o φημισμένος Κινέζος σεφ, εξηγεί στον ψηλό με το μπλαζέ ύφος κύριο από την Ελλάδα και στη μυστηριώδη μελαχρινή συνοδό του το μυστικό του νόστιμου τηγανητού μπακαλιάρου που μόλις έχουν απολαύσει – μαζί με τηγανητό ρύζι και λαχανικά, κοτόπουλο με φασόλια και μια μερίδα spring rolls. Θα φωνάξει διακριτικά και σε άπταιστα γαλλικά στον σερβιτόρο που παραμονεύει σε κάθε του βλέμμα και θα του πει «encore une biere» δίνοντας παραγγελία για μία ακόμα μπίρα Anchor, την τρίτη στη σειρά.

Στη συνοδό του θα εξηγήσει ότι προτιμά τη συγκεκριμένη μπίρα για τον παχύ κρεμώδη αφρό της και το πλούσιο άρωμά της. Εκείνη θα δείξει ότι συμφωνεί, αν και δεν είναι τόσο φαν της μπίρας. Ολα φαντάζουν υπέροχα μακριά από τη μίζερη Ελλάδα και οι μικρές απολαύσεις αποκτούν άλλο νόημα στην εξωτική Μαλαισία. Η συνοδός του πρώην υπουργού δείχνει να περνάει τόσο ευχάριστα που ακόμα και η πολύ πρόσφατη και άσχημη εμπειρία που είχε εκείνος φαίνεται να αποτελεί ήδη μακρινή ανάμνηση.

Επειτα από δύο ώρες παραμονής στο «Celestial Court» θα ζητήσει τον λογαριασμό. Προτού τον χρεώσει στο δωμάτιό του, θα βγάλει από το πορτοφόλι του την κάρτα SPG (Starwood Preferred Guest), με την οποία δικαιούται έκπτωση επί του συνολικού ποσού. Ετσι θα γλιτώσει περίπου 15 ευρώ, ενώ θα δώσει και 4,5 ευρώ πουρμπουάρ στον σερβιτόρο, κίνηση σημαντική για τον όχι και τόσο γενναιόδωρο Μιχάλη Λιάπη. Νωρίς το απόγευμα της ίδιας μέρας το ζευγάρι εθεάθη στο μπαρ «Villa». «Ενα ποτήρι Carlsberg για μένα και μια Coca-Cola Light για την κυρία», ήταν η πρώτη παραγγελία του Μιχάλη Λιάπη στις 16.37, για να επαναλάβει ακριβώς την ίδια στον σερβιτόρο μία ώρα αργότερα, καθώς η υγρασία σε συνδυασμό με τη ζέστη δημιουργούσαν επιτακτική ανάγκη για κάτι δροσιστικό. Το επόμενο πρωινό θα ξεκινήσουν μαζί για τα αξιοθέατα της πόλης.

Ωστόσο η υπερβολική ζέστη και η υγρασία θα αναγκάσουν το ζευγάρι να γυρίσει άρον άρον στους κλιματιζόμενους χώρους του ξενοδοχείου. Την επόμενη μέρα θα αποφύγουν τις πολλές μετακινήσεις και θα επιστρέψουν στις δυτικές συνήθειες όσον αφορά στις γαστριμαργικές επιλογές. Μπέργκερ, κλαμπ σάντουιτς, τηγανητές πατάτες και άφθονη μπίρα στο «Villa» γέμισαν το ταλαιπωρημένο από την κακοπέραση στομάχι τους. Ηταν το protothema.gr που αποκάλυψε πρώτο το απόγευμα της Πέμπτης 19 Δεκεμβρίου ότι ο πρώην υπουργός βρισκόταν ήδη στην Κουάλα Λουμπούρ, την πρωτεύουσα της Μαλαισίας, έχοντας ταξιδέψει από την Αθήνα με πτήση της Qatar Airways και ενδιάμεσο σταθμό την Ντόχα. Ο ίδιος είχε αποκαλύψει το ταξίδι του στην Ασία σε μια προσπάθεια να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα.

Η άγνωστη συνοδός

Ο κ. Λιάπης έμεινε στο «Sheraton» από τις 19-12-2013 μέχρι τις 23-12-2013 και πλήρωσε για τη διαμονή του στο ξενοδοχείο (χωρίς να υπολογίζονται τα όσα ξόδεψε για τη διασκέδασή του και τα ψώνια του στην Κουάλα Λουμπούρ) κάτι παραπάνω από 500 ευρώ σε μετρητά. Σύμφωνα με πληροφορίες, ταξίδεψε business class, πληρώνοντας 2.150 ευρώ για το εισιτήριο, ενώ άγνωστο παραμένει το αν ταξίδεψε μόνος ή μαζί με τη γυναίκα που εμφανίστηκε σε φωτογραφίες να τον συνοδεύει σε κεντρικό εστιατόριο της πόλης. Ο πρώην υπουργός με σπορ ντύσιμο, ένα λευκό καλοκαιρινό μπλουζάκι και ένα πράσινο φούτερ ριγμένο στους ώμους γευμάτισε μαζί με τη συνοδό του και δοκίμασε τις τοπικές σπεσιαλιτέ.

Τη γυναικεία παρουσία στο δωμάτιο του πρώην υπουργού πρόδωσε κι ένα τηλεφώνημα που δέχθηκε ο ίδιος από δημοσιογράφο τηλεοπτικού σταθμού, ο οποίος και ζήτησε να μιλήσει μαζί του. Η υπάλληλος στη ρεσεψιόν τον σύνδεσε απευθείας με το δωμάτιο του κ. Λιάπη, όμως στην άλλη γραμμή δεν εμφανίστηκε ο πρώην υπουργός αλλά μια γυναίκα. «Αυτή τη στιγμή ο κ. Λιάπης κάνει ντους και δεν μπορεί να σας μιλήσει», απάντησε εκείνη προς τον δημοσιογράφο. «Δεν θέλει να τον ενοχλήσει κανείς διότι είναι αργά», είπε άλλη υπάλληλος του ξενοδοχείου στον δημοσιογράφο όταν εκείνος επανέλαβε το τηλεφώνημα ζητώντας να μιλήσει με τον κ. Λιάπη.

Ο πρώην υπουργός επέστρεψε στην Αθήνα το απόγευμα της Παρασκευής με πτήση της ίδιας εταιρείας, δηλώνοντας στους δημοσιογράφους που τον περίμεναν ότι ταξίδεψε στη Μαλαισία για να αποφύγει την ταλαιπωρία και το κυνήγι των μέσων ενημέρωσης. Τώρα μένει να διαπιστωθεί αν θα παραστεί αύριο στη δίκη του, όπως τον συμβούλευσαν οι νομικοί του σύμβουλοι, ή αν θα στείλει για ακόμα μία φορά τον δικηγόρο του προκειμένου να αποφύγει τις άβολες για τον ίδιο καταστάσεις…

πρώτο θέμα