ΕΝΑΣ ΑΔΙΚΟΧΑΜΕΝΟΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ

Φανατικός δύτης, αψεγάδιαστος αστυνομικός, ένας άνθρωπος «της παρέας», που έφυγε άδικα.

Συνάδελφοι και φίλοι του 28χρονου ειδικού φρουρού και εκπαιδευτή δύτη Θοδωρή Πρεβεζάνου αδυνατούν να συνειδητοποιήσουν την απώλειά του.

Το κακό παραμόνευε την περασμένη Κυριακή στο Χαλάνδρι. Ο Θοδωρής παρέσυρε με τη μηχανή του μια ηλικιωμένη γυναίκα σε σημείο που δεν υπήρχε διάβαση. Μόλις αντίκρισε το άψυχο κορμί της, αποτραβήχτηκε, έβγαλε το περίστροφό του και έδωσε τέλος στη ζωή του, αφήνοντας πίσω του δεκάδες αναπάντητα «γιατί».

«Αδυνατούμε να πιστέψουμε ότι ο Θοδωρής έφυγε με τόσο τραγικό τρόπο», λέει στο «Εθνος της Κυριακής» ένας από τους πιο στενούς φίλους του, ο εκπαιδευτής δύτης Βασίλης Τράκος. Οι δυο τους ήταν σχεδόν πάντα μαζί στις καταδύσεις και οι αναμνήσεις πλημμυρίζουν τη σκέψη του Βασίλη. «Ο Θοδωρής πέρασε το πρώτο επαγγελματικό σχολείο, το “ντάιβ μάστερ”.

Τον τελευταίο καιρό εργαζόταν μαζί μας ως βοηθός εκπαιδευτής, όποτε οι υποχρεώσεις του στην Αστυνομία το επέτρεπαν. Μαζί είχαμε την ευθύνη για την ασφάλεια των δυτών, στα εκπαιδευτικά γκρουπ.

Καταδυόμασταν συνήθως στο Σούνιο, το Θωρικό, την ευρύτερη Λαυρεωτική και πολύ συχνά στη Μακρόνησο, σε επιλεγμένες περιοχές με πεντακάθαρο βυθό. Πέρα όμως, από την επαγγελματική σχέση μας, συχνά πηγαίναμε οι δυο μας για κατάδυση και υποβρύχια φωτογράφιση. Προσωπικά τον έχω φωτογραφίσει πολλές φορές στον βυθό. Ο Θοδωρής είχε πάθος με την κατάδυση. Σε βάθος αρκετών μέτρων έβρισκε γαλήνη και γινόταν παιδί. Του άρεσε να παίζει με τα μεγάλα ψάρια!», θυμάται ο Βασίλης Τράκος.

«Τη μέρα που συνέβη αυτή η τραγωδία ήμουν στη Σκύρο. Μόλις άκουσα την είδηση, ο νους πήγε στον Θοδωρή, αλλά καθώς τα πρώτα στοιχεία ήταν συγκεχυμένα, μιλούσαν για 33χρονο αστυνομικό, το απέκλεισα να είναι αυτός. Οταν αργότερα επικοινώνησα με κοινούς φίλους, επιβεβαιώθηκε ο αρχικός εφιάλτης. Συγκλονιστήκαμε όλοι μας…».

Οπως λέει, τόσο ο Βασίλης, όσο και άλλοι φίλοι του, ο Θοδωρής ήταν ευγενικός, «έξω καρδιά. Παθιασμένος με τη θάλασσα, όπως και με τη μηχανή του, γυμναζόταν συστηματικά. Στον στρατό ήταν αλεξιπτωτιστής. Σκληραγωγημένος και πειθαρχημένος. Το ίδιο και στις καταδύσεις, ήταν πολύ προσεκτικός και σχολαστικός με τους κανόνες ασφαλούς κατάδυσης.

Ηταν υπεύθυνος
Αλλά και πολύ φιλικός με τους εκπαιδευόμενους, με τους οποίους συχνά αστειευόταν. ”Εϊ μπόι” και ”έλα… μαν” ήταν οι προσφιλείς του προσφωνήσεις, που έκαναν τους συνομιλητές του να νιώθουν αμέσως άνετα μαζί του. Είχε δικούς του «κώδικες» για να δημιουργεί ζεστό κλίμα συνεργασίας».

«Βουτούσαμε συνήθως με ολιγομελή γκρουπ. Από τη μια πλευρά ήταν ο Θοδωρής και από την άλλη εγώ» λέει ο Β. Τράκος. «Σ’ όλη τη διάρκεια της εκπαίδευσης στον βυθό, περίπου 40 με 50 λεπτά, είχαμε το νου μας στην ασφάλεια των ανθρώπων που εκπαιδεύαμε.

Ο Θοδωρής είχε υπευθυνότητα, ήταν συγκεντρωμένος, γνώριζε ακριβώς τι έπρεπε να κάνει και τηρούσε κατά γράμμα τους αυστηρούς κανόνες ασφάλειας των καταδύσεων. Δεν υπήρχε περίπτωση να κινδυνέψει εκπαιδευόμενος. Αλλά και στη δουλειά του, ως αστυνομικού, η έννοια του ήταν να μην κινδυνέψει άνθρωπος.

Ο Θοδωρής ήταν φτιαγμένος για να σώζει ζωές και δεν άντεξε, βλέποντας έντρομος, πως, άθελά του, στέρησε μια ζωή! Κανένας δεν συμφωνεί με το τέλος που έδωσε. Ηταν μέγα λάθος… Και μακάρι να ήταν κάποιος δίπλα του εκείνα τα κρίσιμα δευτερόλεπτα, που σήκωνε το όπλο, να τον σταματήσει», λέει ο Βασίλης Τράκος.

ΟΙ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ
Ξεπέρασε τα όρια της λογικής

Τα καλύτερα λόγια για τον αδικοχαμένο συνάδελφό τους έχουν να πουν και οι αστυνομικοί που πρόλαβαν να τον γνωρίσουν, είτε στην Ομάδα ΔΙΑΣ που υπηρέτησε για μεγάλο διάστημα, είτε στην Υποδιεύθυνση Ασφάλειας Αθηνών, όπου ως ειδικός φρουρός υπηρετούσε πρόσφατα. Οπως λένε, στον αντίποδα αστυνομικών όπως ο Επαμεινώνδας Κορκονέας, ο Θοδωρής Πρεβεζάνος έδειξε ότι οι αστυνομικοί κρύβουν ευαισθησία και ευθιξία…

«Δυστυχώς ο συνάδελφος μπροστά στο αποτρόπαιο θέαμα της διαμελισμένης γυναίκας, πνιγμένος από το αίσθημα ευθύνης ξεπέρασε τα όρια της λογικής και προέβη στο απονενοημένο διάβημα. Αξίες σαν και αυτές του συναδέλφου μας, υψηλού αισθήματος δικαίου και αγάπης προς τον συνάνθρωπο, είναι χρήσιμες σε αυτήν την εποχή του ατομικού συμφέροντος, της αδιαφορίας, του ωχαδερφισμού, αλλά απαραίτητες να υπάρχουν “ζωντανές” ανάμεσά μας», δηλώνει στο «Εθνος της Κυριακής» ο Γιάννης Φαναριώτης, γενικός γραμματέας του Σωματείου Ειδικών Φρουρών Αττικής.

Στην οικογένεια της ΕΛ.ΑΣ η είδηση του θανάτου του Θοδωρή προκάλεσε μεγάλη θλίψη. Το γεγονός ότι ο αδελφός του υπηρετεί ως υψηλόβαθμος αξιωματικός σε Α.Τ. της βόρειας Αττικής, έκανε τους επικεφαλής του Σώματος να χειριστούν την υπόθεση με μεγάλη προσοχή και λεπτότητα. Μάλιστα, πληροφορίες του «Εθνους της Κυριακής» αναφέρουν ότι η «ανάμειξη» της Αστυνομίας ήταν απαραίτητη προκειμένου να ταφεί με θρησκευτική τελετή ο 28χρονος…

Χαστούκι σε όλους
«Η πράξη του Θοδωρή αποτελεί και χαστούκι σε όλους αυτούς τους ανευθυνο-υπεύθυνους που ενώ έχουν προκαλέσει με τις πράξεις τους τον θάνατο εκατοντάδων ανθρώπων αδυνατούν να αντιληφθούν την τραγικότητα της πράξης του Θοδωρή, ο οποίος με την ποιότητα του χαρακτήρα του μας αφήνει μια σημαντική παρακαταθήκη για το μέλλον, αλλά η πράξη του θανάτου του μας έχει παγώσει όλους και αδυνατούμε να την αποδεχτούμε και να τη δικαιολογήσουμε», καταλήγει ο Γιάννης Φαναριώτης.

Είχε τραυματιστεί στη Λ. Μαραθώνος

«Η μεγάλη του αγάπη και για τη μηχανή στάθηκε μοιραία για τον Θοδωρή», λέει ο Β. Τράκος, εξιστορώντας ένα περιστατικό που μαρτυρά πόσο άδικη στάθηκε η μοίρα για τον 28χρονο ειδικό φρουρό. «Πριν από μερικά χρόνια, προσπαθώντας να αποφύγει και τότε μια ηλικιωμένη γυναίκα, στη Λ. Μαραθώνος, έκανε έναν ελιγμό, μ’ αποτέλεσμα να ανατραπεί η μηχανή και ο ίδιος να τραυματιστεί με πολλαπλά κατάγματα. Χρειάστηκε πολύμηνη θεραπεία αποκατάστασης και φυσικοθεραπεία για να συνέλθει. Είχε περάσει μια μαρτυρική περίοδο, το ‘βαλε πείσμα να ξεπεράσει το πρόβλημα και ανυπομονούσε να ξανανεβεί στη μηχανή του, αλλά κυρίως, να επιστρέψει στις καταδύσεις, στα μαγευτικά τοπία του βυθού».

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΡΗΤΙΚΟΣ – ΜΑΡΙΑ ΨΑΡΑ