Τα αρνούνται για να αποφύγουν την ταλαιπωρία στα δικαστήρια
Πολίτες αρνούνται ότι έπεσαν θύματα κλοπών και ληστειών για να μην μπλέξουν με τη γραφειοκρατία… Δεν παίρνουν πίσω τα χρήματα και τα χρυσαφικά που τους έχουν αρπάξει επειδή θέλουν να αποφύγουν τις «διατυπώσεις» και τη δικαστική ταλαιπωρία.
Αυτή είναι η εικόνα μιας ιδιόμορφης κατάστασης μπροστά στην οποία βρίσκονται το τελευταίο χρονικό αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ., κυρίως σε τμήματα της Αττικής και περιφερειακές αστυνομικές υπηρεσίες που ασχολούνται με τις συλλήψεις ελλήνων και αλλοδαπών διαρρηκτών και ληστών.
Όπως συνηθίζεται μετά τις εξαρθρώσεις των συμμοριών, οι διωκτικές αρχές συγκεντρώνουν και επιδεικνύουν τα κλοπιμαία που εντοπίζουν στα κρησφύγετα τους. Ζητούν από τα θύματα κλοπών και διαρρήξεων που έχουν κάνει σχετικές αναφορές στα αστυνομικά τμήματα και οι μαρτυρίες τους ταιριάζουν με τη δράση των συλληφθέντων κακοποιών να προσέλθουν στις αστυνομικές υπηρεσίες και να αναγνωρίσουν τα πολύτιμα αντικείμενα που έχουν βρεθεί.
Όπως θα πίστευε κανείς, σε αυτήν τη διαδικασία οι… ευτυχείς πολίτες-θύματα της κλοπής θα έσπευδαν στα τμήματα και θα έπαιρναν πίσω τα αντικείμενα που τους είχαν αφαιρεθεί. Μερικές φορές όμως αυτή η διαδικασία δεν εξελίσσεται κατ’ αυτό τον τρόπο. Το πρόβλημα των πολιτών δεν είναι μόνο η επιφύλαξη να δηλώσουν τις κλοπές με τον φόβο ότι «η Αστυνομία δεν θα κάνει τίποτα».
Υπάρχει στη συνέχεια και άλλο ζήτημα.
Όπως εξηγούν αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ., «στα τμήματα έχουν έλθει πολίτες-θύματα κλοπών που βρίσκουν ένα μικρό μέρος των χρυσαφικών ή των αντικειμένων που έχουν κλαπεί και αρνούνται να τα πάρουν πίσω. Αυτή η αντίδραση συμβαίνει επειδή οι ίδιοι έχουν βρεθεί και άλλη φορά στην ίδια θέση και έχουν -όπως λένε- πικρή εμπειρία. Τους επιστρέφονται, για παράδειγμα, αντικείμενα αξίας 200-1.500 ευρώ. Όμως αυτό τους καθιστά αμέσως μάρτυρες για τη δράσης της συμμορίας. Ετσι πρέπει όποτε και να εκδικάζεται αυτή η υπόθεση να δίνουν το “παρών” στα δικαστήρια, να ταλαιπωρούνται από τις αναβληθείσες διαδικασίες, να είναι δέσμιοι εν ολίγοις για πολλά χρόνια αυτών των υποθέσεων. Και αυτό το ξέρουν όσοι έχουν πέσει και άλλη φορά θύματα κλοπών και προσπαθούν να το αποφύγουν…»
Σύμφωνα με μαρτυρίες άλλων αστυνομικών, «αυτοί που αρνούνται συνήθως να πάρουν πίσω κλοπιμαία μικρής σχετικά αξίας είναι κυρίως ελεύθεροι επαγγελματίες. Μας είχε τύχει ένας ιδιώτης που του είχαν κλέψει ένα ρολόι αξίας 1.000 ευρω και αρνιόταν να το παραλάβει. Όπως μας έλεγε, μπορεί να έπαιρνε πίσω κάτι που κόστιζε τόσα αλλά θα έχανε πολλαπλάσια χρήματα από τη στιγμή που δεν βρισκόταν στη δουλειά του επειδή θα έπρεπε να τρέχει στα δικαστήρια…»
το βήμα
