Κυριακή 10 Νοεμβρίου 2013 , «Συζήτηση για δυο βιβλία» με τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη… Ο Δήμος Γρεβενών
και η Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Γρεβενών, την Κυριακή 10 Νοεμβρίου 2013, όρισαν ως «Πνύκα» την αίθουσα συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου και διαμόρφωσαν τις προϋποθέσεις για επανασύσταση «της Εκκλησίας του δήμου», δίνοντας βάθρο για να αρθρωθεί και να ξαναδιατυπωθεί ο ορθός πολιτικός λόγος.
Τα δύο τελευταία βιβλία του πολυγραφότατου πολιτικού αναλυτή και καινοτόμου διανοητή Μιχάλη Χαραλαμπίδη: 1.«Ελληνική Πολιτική Παιδεία» με υπότιτλο « Η Πολιτική ως Ανώτερη Τέχνη», 2. «Ελληνική Ποιότητα και Ανάπτυξη» με υπότιτλο «Η Νέα Συμμαχία» και η εγνωσμένη πολιτική του δράση, έξω και πέρα, από τις, χωρίς ενόραση, κομματικές φατρίες, σε επίπεδο παραγωγής και αναβάθμισης του πολιτικού λόγου, λειτούργησαν ως καταλύτες για την πρόσκληση του.
Στις 11:30 το πρωί της Κυριακής άρχισε η δημόσια συζήτηση.
Ο δήμαρχος Γρεβενών Δημοσθένης Κουπτσίδης, μετά από την διεκπεραίωση μιας ανελαστικής υποχρέωσης, καλωσόρισε θερμά τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη και παρακολούθησε με μεγάλη προσοχή όλη την δημόσια κατάθεση του λόγου του.
Τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη προσφώνησε ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου, ο κύριος Βασίλειος Λάτσος ο οποίος τόνισε : «Ο Δήμος Γρεβενών πιστός στην προσπάθεια να προάγει τον λόγο και την πολιτική, στέκεται αρωγός σε κάθε τέτοια προσπάθεια. Σήμερα, μαζί με την Βιβλιοθήκη έχουμε την χαρά και την τιμή να έχουμε κοντά μας τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη. Ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης είναι συγγραφέας 27 βιβλίων που προάγουν την πολιτική και τον κοινωνικό προβληματισμό. Πρωτοστάτησε στην αναγνώριση της Ποντιακής Γενοκτονίας και στην ίδρυση της πόλης Ρωμανία».
Αμέσως μετά, τον λόγο πήρε ο Διευθυντής της Βιβλιοθήκης, Σίμος Ζαγκανίκας, ο οποίος αναφέρθηκε στους λόγους της πρόσκλησης του Μιχάλη Χαραλαμπίδη και επισήμανε: «Ο προγραμματισμός της σημερινής εκδήλωσης είχε ακριβώς αυτόν τον στόχο, ήτοι να πυροδοτήσει τον διάλογο και να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις συνειδητοποίησης της κοινότητας των περισσοτέρων προβλημάτων. Προβλήματα που έχουν συσσωρευτεί, από τον τρόπο άσκησης της εξουσίας. Αυτοί που άσκησαν την εξουσία ευθύνονται για την σημερινή «κρίση». Η «κρίση» δεν είναι μόνο οικονομική, όπως θέλουν να την αποκαλούν οι αργυρώνητοι οικονομολόγοι, αλλά είναι ταυτόχρονα πολιτιστική, πολιτισμική, μορφωτική, κοινωνική, και θεσμική. Αν θα ψάξουμε στο σύγχρονο πολιτικό, κοινωνικό «γίγνεσθαι», δεν θα βρούμε κατατεθειμένο τρόπο ερμηνείας για τα συσσωρευμένα ιστορικά αδιέξοδα της Ελληνικής Κοινωνίας, όπως και πειστικό λόγο για την διέξοδο, πέρα από τα βιβλία του Μιχάλη Χαραλαμπίδη. Θα σας θυμίσω τις προπορεύουσες, κατά μία τουλάχιστον δεκαετία, πολιτικές του καταθέσεις, όπως ο λόγος του για την περιφερειακή ανάπτυξη και την ενσωμάτωση των Περιφερειών. Λόγος στρατηγικός για την ισομερή ανάπτυξη όλου του Ελλαδικού χώρου. Ποιος δεν θυμάται το βιβλίο του « Μουχτάρηδες της Αθήνας» και τον αγώνα του για την Εγνατία οδό όπως και για τους άλλους στρατηγικούς δρόμους: την Ιονία Οδό, την Θεσσαλική Οδό που μαζί με τις προτάσεις του για την ίδρυση πέντε (5) νέων πόλεων, όπως αυτή της Ρωμανίας, του Αγιόκαμπου Λαρίσης, κτλ, χτίζοντας με σεβασμό στο περιβάλλον και την ιστορία του τόπου μας, θα έβγαζαν την Πατρίδα μας από την απομόνωση, θα διαμόρφωναν άλλες κεντρικότητες, αποδυναμώνοντας το Αθηνοκεντρικό μόρφωμα, που είναι συνώνυμο με την παρακμή και την τριτοκοσμική υπανάπτυξη της. Ήταν όλες οι καταθέσεις του ένα όραμα, για μια άλλη αρχιτεκτονική, για το τοπίο και τον Τόπο. Αν θα επικρατούσαν οι ιδέες του δεν θα φτάναμε στην σημερινή χρεοκοπία. Ο λόγος λοιπόν της πρόσκλησής του είναι πασιφανής…
Ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης με την μεστότητα που τον χαρακτηρίζει, την διαλεκτική του δεινότητα, την πολιτική του πρόβλεψη και την ενορατική του κατάθεση κράτησε αμείωτο το ενδιαφέρον των συμπολιτών μας καθ’ όλη τη δίωρη συνέλευση.
Στην περιεκτικότητα ενός δελτίου τύπου δεν μπορούμε παρά να σταθούμε σε κάποια απανθίσματα της ομιλίας του:
* Είναι η έκτη φορά που επισκέπτομαι την πόλη των Γρεβενών και θυμάμαι τότε μιλήσαμε για μια άλλη ανάπτυξη στον αγροτικό χώρο. Χθες είδα ένα κατάστημα με τυπικά προϊόντα της περιοχής, η Ιστορία προχωρά έστω και με πολλά εμπόδια και με πολλές υπονομεύσεις.
* Για τα ζητήματα της υπαίθρου το περιβάλλον ήταν τότε πολύ αρνητικό, πολύ εχθρικό.
* Ανάγκη έχουμε από Δήμους, Πόλεις, Βιβλιοθήκες, Ακαδημίες, γιατί μετά από έναν ιστορικού τύπου ακρωτηριασμό που έχει δεχθεί ο λαός μας η ανάκτηση της φωνής του απαιτεί αυτούς τους θεσμούς.
* Όλοι γνωρίζετε την ομιλία μου το 1996, ότι «το 2010, με τις πολιτικές σας, θα μετατρέψετε την Ελλάδα σ’ ένα φτωχικό γερμανικό land».
* η πρόβλεψη δεν παραπέμπει σε προφήτη αλλά σε πολιτικό.
* To κύριο χαρακτηριστικό της πολιτικής είναι η πρόβλεψη, η πρόγνωση.
* Θα πρέπει να συναντηθούμε με κάποιες λέξεις – συμβολισμούς όπως αυτές που έχουμε καταθέσει όπως «Ενσωμάτωση των περιφερειών», «Αγροφιλία», «Ελευθερία στους λαούς της Μικράς Ασίας», «Επανασχεδιασμός του τοπίου και του συστήματος Ελλάδα», «ίδρυση 5 νέων Πόλεων», κτλ.
* Οι λέξεις μας δίνουν παράθυρα- ορίζοντες για να σχεδιάσουμε το μέλλον μας.
* Οι πολιτικοί πρέπει να δίνουν το παράδειγμα, όπως και οι πνευματικοί άνθρωποι και οι διανοούμενοι.
* Γνωρίζετε εσείς πολλούς νέους, που στα τριάντα (30) τους χρόνια, να τους πρότειναν, όπως το 1981, την θέση του πρεσβευτή και να το αρνήθηκε?
* Με την πράξη μου αυτή ήθελα να σας δώσω ένα άλλο παράδειγμα. Άλλοι σας έδωσαν το αντιπαράδειγμα με το « ελάτε να τα φάμε».
* Δεν μπορεί να υπάρξει πολιτική χωρίς το στοιχείο της ηθικής, χωρίς την ηθική της διάσταση.
* Πριν το 81 είχα επισημάνει ότι όταν τα ανώτερα στελέχη γίνονται υπουργοί, τότε και τα κατώτερα θα ήθελαν να γίνουν δημόσιοι υπάλληλοι. Έτσι είχαμε σαν αποτέλεσμα την κρατικοποίηση του κόμματος
* Αυτό που έκανα όλα αυτά τα χρόνια, μέσα από συγκρούσεις, που όλοι γνωρίζετε, μέσα σ’ ένα πολύ εχθρικό περιβάλλον, ήταν η διαμόρφωση και η ολοκλήρωση μιας αυτόχθονης θεωρίας και πολιτικής σκέψης. Αυτό ήταν το αίτημα της μεταπολίτευσης.
* Η μεταπολίτευση απέτυχε γιατί οι Αριστερές και Δεξιές ιδεολογίες ήταν ξένες με το γίγνεσθαι του Τόπου.
* Ο Τόπος χρειαζόταν μια άλλη στρατηγική, μια άλλη θεωρία κι αυτό αγωνιζόμουν να καταθέσω, αλλά αυτή μου η στάση είχε πολλούς πολέμιους που οδηγούσαν τις ιδέες και τον εκφραστή τους στην εξορία.
* Δεν είχε εξόριστους μόνο η Δικτατορία, εξόριστους είχε και μεταπολιτευτική Δημοκρατία, η οποία δεν ήταν Δημοκρατία.
* Ο Τόπος χρειαζόταν μια αυτόχθονη πολιτική σκέψη
* Συνέχισα τη δουλειά ελλήνων διανοητών και πολιτικών που προσέγγισαν το ζήτημα της παραγωγής της αυτόχθονης πολιτικής σκέψης, όπως τον Καραβίδα, τον Πικιώνη τον Αλέξανδρο Παπαναστασίου, τον Καστοριάδη και προσπάθησα να συνδέσω τις επιμέρους προσεγγίσεις τους και έτσι θεμελίωσα μια άλλη πολιτική στρατηγική που δίνει προτάσεις σε τοπικό, σε εθνικό αλλά και σε οικουμενικό επίπεδο.
* Οι προτάσεις αυτές και η στρατηγική αυτή οδηγεί στον επανασχεδιασμό και την επαναθεμελίωση της Χώρας.
* Η χώρα μπορεί να είναι παγκόσμιο παράδειγμα. Η Ελλάδα θα μπορούσε να δανείζει και να μην δανείζεται. Θα έπρεπε να είναι ένας φάρος, ένα πρυτανείο της οικουμένης και να δείχνει έναν άλλο δρόμο για την παγκοσμιοποίηση.
* Το κύριο χαρακτηριστικό σήμερα στην Χώρα είναι τα άλλοθι. Φταίει ο ένας, φταίει ο άλλος, φταίνε οι ξένοι, φταίνε οι πολιτικοί, φταίει ο λαός.
* Όμως και ο λαός δεν αποδείχθηκε σοφός, δωροδοκήθηκε, έλεγε ο Διόδωρος ο Σικελιώτης.
* Η Χώρα βρέθηκε με το χειρότερο πολιτικό προσωπικό, που είχε ποτέ!..
* Γίναμε όλοι τζογαδόροι. Το φαντασιακό του Έλληνα ήταν η Καζινολατρεία και η Κρατικολατρεία
* Χρειάζεται δομική πολιτική παιδεία και ορθός λόγος.
Όλη η κατάθεση του ομιλητή είχε τις αναφορές της και την ισχυρή της βάση στην πολιτική ιστορία του Τόπου μας. Η διαλεκτική προσέγγισή της παρακαταθήκης αυτής αποσύρει τις ομίχλες των συγχύσεων και τις νεφώσεις των επίπλαστων αιτιάσεων, των κυβερνητικών αξιωματούχων, για την παρακμιακή κρίση που έχει επικαθήσει στην πατρίδα μας. Και αρθρώνει έναν απλό και καθαρό, προσκλητήριο λόγο για την επιστροφή στην πολιτική ζωή όχι ως παθητικοί δέκτες, όχι ως πελάτες, αλλά ως πρωταγωνιστές με απόφαση, με λόγο, με πρόταση, με στρατηγική για το κοινωνικό και εθνικό γίγνεσθαι.
Ήταν πράγματι μια δημόσια κατάθεση. Μια κατάθεση που παρόμοιες δεν μας έχουν συνηθίσει ούτε οι αντιπρόσωποι του Έθνους στο Κοινοβούλιο.
Ο Δήμος Γρεβενών και η Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη έστησαν την «Πνύκα», γιατί πιστεύουν « Εν αρχή ην ο λόγος …» για την επίλυση των προβλημάτων της χειμαζόμενης Πολιτείας.
Σίμος Ζαγκανίκας