ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ στην ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ του ΒΙΒΛΙΟΥ«ΤΕΤΡΑΔΙΑ ΦΥΛΑΚΗΣ» του ΛΑΖΑΡΟΥ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ από τον ΜΙΧΑΛΗ ΚΑΡΑΜΠΑΤΖΙΑ, ΜΕΛΟΣ του ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΔΥΤ. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ του ΚΚΕ

ΤΕΤΑΡΗ 20 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ  2013, ΣΤΟ ΦΟΥΑΓΙΕ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ , 7:00 μμ

Ο Λάζαρος Σπυρόπουλος  γεννήθηκε στις 27-08-1921 στον Πόντο της Μικράς Ασίας. Εντάχθηκε στο ΚΚΕ από το 1941. Πολέμησε μέσα από τις γραμμές του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ.

Μετά το τέλος του εμφυλίου, μαζί με χιλιάδες αγωνιστές του ΔΣΕ, πήρε το δρόμο της αναγκαστικής προσφυγιάς και εγκαταστάθηκε στη Ρουμανία. Τον Οκτώβρη του 1954, μαζί με μια ομάδα συντρόφων, ήρθε παράνομα στην Ελλάδα. Τον Νοέμβρη του 1954, συνελήφθη στα βουνά της Ηπείρου, ύστερα από προδοσία. Τον Μάη του 1856, καταδικάστηκε σε θάνατο από το Διαρκές Στρατοδικείο Ιωαννίνων, ωστόσο δεν εκτελέστηκε. Παρέμεινε στις φυλακές επί 18 ολόκληρα χρόνια. Το 1971 αποφυλακίστηκε και το 1972 έφυγε παράνομα από την Ελλάδα, πήγε στη Βουλγαρία, όπου είδε και γνώρισε για πρώτη φορά την κόρη του Ελένη-Ρούλα.

Από το 1976 μέχρι το 1978 διετέλεσε γραμματέας της Ν.Ε. Καστοριάς. Το 1978 εκλέχτηκε γραμματέας της Νομαρχιακής Επιτροπής Κοζάνης, όπου και παρέμεινε ως το 1981. Από το 1981 έως το φθινόπωρο του 1984 του είχε ανατεθεί η καθοδήγηση των Κομματικών Οργανώσεων σε Καστοριά, Γρεβενά, Φλώρινα, ενώ το 1984 εκλέχτηκε γραμματέας της Νομαρχιακής Οργάνωσης Φλώρινας.

Σημαντική ήταν η συμβολή του, το 1991, στο να παραμείνει το ΚΚΕ πιστό στις αρχές του μαρξισμού-λενινισμού. Όλα τα χρόνια, ο σύντροφος Λάζαρος ήταν ακλόνητος και μαχητικός για τα ιδανικά του μαρξισμού-λενινισμού, του ΚΚΕ.

Έφυγε από τη ζωή στις 15 Οκτώβρη 2012. Ένα μήνα αργότερα εκδόθηκαν από την «Σύγχρονη Εποχή» τα «Τετράδια Φυλακής».

Μέσα από τα «Τετράδια φυλακής» ο συγγραφέας δίνει μια πλήρη εικόνα της ζωής των πολιτικών κρατουμένων στις φυλακές και τα στρατόπεδα πειθαρχικής διαβίωσης των «Ελλήνων χριστιανών», όπως ο ίδιος τα έζησε, από το 1954 έως το 1971. Κι αυτό είναι ένα μέρος μόνο της πολύπαθης ζωής του. Η προσφορά του Λάζαρου Σπυρόπουλου και με τα «Τετράδια φυλακής» είναι σημαντική καθώς παραθέτει γεγονότα, δίνει πολλά στοιχεία, όχι μόνο για τα βασανιστήρια στα οποία  υπόκειντο οι πολιτικοί κρατούμενοι, αλλά για την οργάνωση της ζωής των πολιτικών κρατουμένων μέσα στις φυλακές και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, ώστε να μπορούν ν’ αντέξουν, για τον τρόπο που οργάνωναν την αντίστασή τους με σκοπό τη βελτίωση των συνθηκών στις φυλακές και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Άλλη σημαντικότατη πλευρά είναι ότι δίνει αρκετά στοιχεία για τη διαπάλη που αναπτυσσόταν τόσο με το «ρεύμα φυγής» από τα Γιούρα, όπως ο ίδιος ονομάζει όσους δεν άντεξαν τις πιέσεις και υπέγραψαν δήλωση, δίνοντας ως ένα βαθμό απάντηση και στο τι συνετέλεσε σ’ αυτό το φαινόμενο, αλλά και για τη διαπάλη που αναπτύχθηκε με τις διάφορες οπορτουνιστικές ομάδες.

ΤΕ ΓΡΕΒΕΝΩΝ του ΚΚΕ