Γράφει ο   Βασίλης Κούτσιανος*Είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός πως διάγουμε μια πολυεπίπεδη κρίση, σε οικονομικό, κοινωνικό, πολιτισμικό και σαφώς πολιτικό επίπεδο. Προφανώς είναι τεράστιες οι ευθύνες σε επίπεδο κεντρικής πολικής διακυβέρνησης αλλά ταυτόχρονα ποιος είναι ο ρόλος και οι παρεμβάσεις της τοπικής αυτοδιοίκησης στην διαχείριση της κρίσης;Βέβαια, λαμβάνοντας υπόψη τις αρμοδιότητες και τα χρηματοδοτικά εργαλεία που της παρέχονται, που κατά την γνώμη μου επαρκούν και συνάμα την επίκληση της έλλειψης τους από την παρούσα περιφερειακή αρχή οδηγούμαστε σε ένα απόλυτο αδιέξοδο. Δεν αιτιολογείται  η αβελτηρία και η νωθρότητα που επιδεικνύεται σε μια σειρά από τομείς.Σήμερα το περιφερειακό συμβούλιο, ένα κατεξοχήν πολιτικό συλλογικό όργανο έχει μετατραπεί ή καταντήσει για άλλους , ένα όργανο στο οποίο κυριαρχεί ο ξύλινος «θεσμικός» ρόλος, που διεκδικεί «ιδιοτελώς», δίχως αίσθηση ευρύτερου δημόσιου συμφέροντος, που μάχεται για βραχυπρόθεσμα και μη βιώσιμα τοπικά η συντεχνιακά οφέλη, δίχως όραμα και στρατηγική.Συν τοις άλλοις, η οικονομική επιτροπή, ο σημαντικότερος διοικητικός βραχίονας της ΠΔΜ, μεταμορφώθηκε ελέω πολιτικής προσέγγισης και φιλοσοφίας, σε φορέα εξυπηρέτησης ψηφοθηρικών και μικροπολιτικών συμφερόντων.Συνεχίζοντας, ποιοι είναι οι στόχοι και οι προτεραιότητες του επιχειρησιακού σχεδίου της περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας;

• Ελλιπείς πολιτικές και έλλειψη χρονοδιαγράμματος στην ανάγκη επίτευξης κοινωνικής συνοχής, μέσω πολιτικών για την καταπολέμηση της φτώχειας και την προώθηση της κοινωνικής ένταξης. (Καθυστέρηση στην απορρόφηση προγραμμάτων του ΕΣΠΑ που προορίζονται για κοινωνικές και προνοιακές υποδομές).

• Πλήρης απουσία πολιτικών, στόχων για την προώθηση της χωρικής συνοχής με στόχο την ισόρροπη ανάπτυξη για το σύνολο των περιφερειακών ενοτήτων της ΠΔΜ, με ιδιαίτερη μέριμνα για τις περιοχές με γεωγραφικά μειονεκτήματα και τις αστικές περιοχές.

• Ποιος ο ρόλος, οι παρεμβάσεις και οι προτάσεις της περιφερειακής αρχής για την ανεπαρκή διασύνδεση των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων με την επιχειρηματική κοινότητα της περιοχής με σκοπό την διάχυση της επιστημονικής έρευνας στην παραγωγική διαδικασία και την καταπολέμηση της υψηλής ανεργίας των νέων;

• Αδυναμία αξιοποίησης των υδάτινων πόρων της ΠΔΜ καθώς και της τεχνογνωσίας που αποκτάται με την συμμετοχή σε διευρωπαϊκά προγράμματα, για την ενίσχυση του πρωτογενούς τομέα.

• Η Περιφερειακή Αρχή δεν έλαβε υπόψη στην κατάρτιση του επιχειρησιακού σχεδίου, τις προϋποθέσεις εκταμίευσης των διαθέσιμων πόρων και την εισαγωγή αιρεσιμοτήτων και συνεχούς αξιολόγησης των προγραμμάτων χρηματοδότησης καθώς και την δεσμευτικότερη κατεύθυνση πόρων σε συγκεκριμένες επενδυτικές προτεραιότητες με ευρωπαϊκή προστιθέμενη αξία.

• Δεν διαφαίνεται η προώθηση της τοπικής ανάπτυξης με την πρωτοβουλία τοπικών κοινοτήτων στα πλαίσια εισαγωγής κοινών σχεδίων δράσης με την χρήση /συνδυασμό πόρων από τα διαρθρωτικά Ταμεία (ΕΤΠΑ, ΕΚΤ,ΤΣ, ΕΓΤΑΑ).

Συνεπώς είναι αδήριτη ανάγκη να ξεφύγουμε από τον τοπικό ή συντεχνιακό διεκδικητισμό και να κάνουμε ορθολογικές επιλογές οι οποίες θα οδηγούν σε μια ακμαία οικονομία που θα αξιοποιεί τα προσόντα των ανθρώπων της. Επιβάλλεται αλλαγή πολιτικής φιλοσοφίας και η διαμόρφωση και ενίσχυση ενός παραγωγικού και αναπτυξιακού μοντέλου που θα σέβεται τον πολίτη , θα λειτουργεί για αυτόν και θα τον υπηρετεί και που κυρίως θα μπορέσει να ξαναδώσει ελπίδα στους νέους ανθρώπους που «χάνονται» στο βωμό της συντήρησης μιας αδιέξοδης και αναποτελεσματικής πολιτικής.Ο ρόλος τη αυτοδιοίκησης στο πεδίο αυτό μπορεί και πρέπει να είναι πρωταγωνιστικός αφήνοντας πίσω της το ρόλο του παρατηρητή των εξελίξεων , του αδικημένου και του ουραγού. Το ερώτημα δεν είναι μονάχα ποια τοπική αυτοδιοίκηση θέλουμε αλλά με ποιους και πως θα συνεχίσουμε την επόμενη περίοδο. Αν θέλεις να τραβήξεις μπροστά είναι αδύνατον να μην αφήσεις κάποια πράγματα πίσω σου.

*Βασίλης Κούτσιανος

Περιφερειακός Σύμβουλος με την παράταξη “Αρχή …ζουμε μαζί”