Διεύρυνση του ρήγματος Τσίπρα – Αριστερής Πλατφόρμας – Διαφωνούν και στο θέμα της Εξεταστικής για τα υποβρύχια
Το πρόβλημα της εσωτερικής… προγραμματικής ασυμφωνίας καλείται να επιλύσει η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ σε μια περίοδο κατά την οποία ο κ. Αλ. Τσίπρας εμφανίζεται βέβαιος ότι η ανάληψη της πρωθυπουργίας είναι γι’ αυτόν απλώς θέμα χρόνου.
Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και η μεγαλύτερη ομάδα στελεχών και βουλευτών έχουν κάνει μια στρατηγική επιλογή από την οποία προς το παρόν δεν υπάρχει επιστροφή: επιδιώκουν να θεμελιώσουν τη θέση του σχηματισμού και του επικεφαλής του ως συνομιλητών των ευρωπαϊκών κέντρων αποφάσεων και να πείσουν ότι διαπραγμάτευση μπορεί να γίνει μόνο με αυτούς και όχι με τις δυνάμεις που διαχειρίστηκαν ως σήμερα τις μνημονιακές πολιτικές. Παρά ταύτα, σε αυτές τις θεμελιώδεις πολιτικές επιλογές, όπως και σε μια σειρά άλλες, η διάσταση απόψεων στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ αγγίζει πλέον τα όρια της διχόνοιας.
Ο χρονικός ορίζοντας με τον οποίο σχεδιάζει την πορεία του ο κ. Τσίπρας φτάνει στις ευρωεκλογές του επόμενου Μαΐου. Το δήλωσε απερίφραστα την προηγούμενη εβδομάδα, όταν σημείωσε σε δημόσια παρέμβασή του ότι «κοντός ψαλμός αλληλούια» ως τις ευρωεκλογές, στις οποίες «θα καταγραφεί ο πραγματικός συσχετισμός πολιτικών δυνάμεων». Στόχος του είναι, έπειτα από την ήττα που αναμένει ότι θα υποστεί το «μνημονιακό μπλοκ», να νομιμοποιηθεί η ανοιχτή αμφισβήτηση της σημερινής ισχνής κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας.
Στην πορεία αυτή των προσεχών επτά μηνών βασικό όχημα με το οποίο ο κ. Τσίπρας θα επιχειρήσει να προωθήσει την πολιτική του είναι η υποψηφιότητά του για την ηγεσία της Επιτροπής ως εκπροσώπου του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς. Με την ιδιότητα αυτή, η οποία θα λάβει την τελική επικύρωση στο συνέδριο του ΚΕΑ τον ερχόμενο Δεκέμβριο, ο κ. Τσίπρας θα θελήσει να ανοίξει απευθείας διάλογο όχι μόνο με τους ομοϊδεάτες του ανά την Ευρώπη αλλά και με πολιτικούς αντιπάλους και εκπροσώπους άλλων δυνάμεων οι οποίοι σήμερα στελεχώνουν τα όργανα της ΟΝΕ και της ΕΕ.
Την ίδια στιγμή στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, όπως ο ευρωβουλευτής κ. Ν. Χουντής αλλά και η βουλευτής κυρία Νάντια Βαλαβάνη, η οποία συμμετείχε στην πρόσφατη Διακοινοβουλευτική Συνδιάσκεψη για τις Οικονομικές και Δημοσιονομικές Πολιτικές στην Ευρωπαϊκή Ενωση, βρίσκονται σε ανοιχτό διάλογο με τον επίτροπο κ. Ολι Ρεν. Μέσω του διαλόγου αυτού μάλιστα αντλούν επιχειρηματολογία και πάντως απορρίπτουν εν τοις πράγμασι κάθε λογική εθνικού απομονωτισμού που δείχνει να κυριαρχεί στην πλευρά της εσωκομματικής αντιπολίτευσης όπως αυτή εκφράζεται από την Αριστερή Πλατφόρμα.
Σε αυτό το πλαίσιο μία από τις ειδήσεις που προέκυψαν από τη συνομιλία της κυρίας Βαλαβάνη με τον κ. Ρεν ήταν η αποσαφήνιση των όρων επιτήρησης με τους οποίους βρίσκεται αντιμέτωπη η Ελλάδα. Οπως ανέφερε με απόλυτη σαφήνεια ο ευρωπαίος επίτροπος «θα δοκιμάσουμε σύντομα, από τον Ιανουάριο του επόμενου έτους, τόσο τη συνθήκη για το ευρώ όσο και για τον ESM και τότε θα ισχύει ότι, εφόσον το όριο του 75% (σ.σ.: για το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ) δεν έχει επιτευχθεί, η επιτήρηση θα συνεχίζεται. Πόσο χρόνο ακόμη θα σημαίνει αυτό για την Ελλάδα είναι ολοφάνερα ακόμη νωρίς και πρόωρο να λεχθεί».
Θα μείνουν όλοι ως τις εκλογές;
Ολα αυτά είναι «ψιλά γράμματα» για την εσωκομματική αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ. Εκπρόσωποι της Αριστερής Πλατφόρμας, είτε βάσει σχεδίου και τακτικής είτε δρώντας με το καθεστώς αυτονομίας που επικρατούσε στον «ΣΥΡΙΖΑ των συνιστωσών», θεωρούν ότι ο επικεφαλής του σχήματος δεν έχει τίποτε να συζητήσει με την Ευρώπη, πολλώ δε μάλλον να διεκδικεί έστω και συμβολικά την προεδρία ενός οργάνου το οποίο, σύμφωνα με τη λογική που επικρατεί σε αυτούς τους κύκλους, δεν θα έπρεπε καν να υπάρχει και να λειτουργεί.
Αυτά εκφράστηκαν στη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ από εκπροσώπους της Αριστερής Πλατφόρμας (όπως ο κ. Αντ. Νταβανέλος κ.ά.), οι οποίοι μάλιστα διαφώνησαν και με μια σειρά άλλες επιλογές και διακηρύξεις του κ. Τσίπρα. Μεταξύ των σημείων της διαφωνίας ακούστηκε ακόμη και ότι «είναι λάθος να εμφανίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ ως εγγυητής της ομαλότητας»!
Με βάση αυτά στο εσωτερικό του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης αρχίζει να διατυπώνεται ένας έντονος προβληματισμός ως προς το αν δύο τόσο διαφορετικές κοσμοθεωρίες μπορούν να συνυπάρξουν και για πόσο.
«Πώς θα πάμε σε ευρωεκλογές με τον Τσίπρα υποψήφιο για την Επιτροπή και τον Νταβανέλο να λέει ότι πρέπει να διαλυθεί η Ενωση και τα θεσμικά της όργανα;» ακούγεται συχνά σε συζητήσεις.
Διαφορετική άποψη διαφαίνεται μάλιστα πως έχει η Αριστερή Πλατφόρμα και στο θέμα της Εξεταστικής που προτείνει η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ για τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά. Σύμφωνα με πληροφορίες, για την εσωκομματική αντιπολίτευση το θέμα αφορά αποκλειστικά και μόνο την (επανα)λειτουργία των ναυπηγείων και την παράδοση των υποβρυχίων και όχι κινήσεις τακτικής, με τη λογική «ο κ. Ευ. Βενιζέλος είναι ο αδύναμος κρίκος της κυβέρνησης»…
Υπό αυτές τις συνθήκες κάποιοι αναρωτιούνται ήδη για το αν το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα φτάσει στις ευρωεκλογές χωρίς αποχωρήσεις κάποιων προσώπων ή και ομάδων που σήμερα έχουν μεγαλύτερη πολιτική συγγένεια με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και το Σχέδιο Β παρά με τον κ. Τσίπρα.
Ενστάσεις
Η «περπατησιά» της Ζωής και το «κατηγορώ» του Γλέζου
Το σοβαρότερο ρήγμα στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ παρουσιάστηκε με αφορμή την απόφαση του κόμματος να ψηφίσει την τροπολογία για την αναστολή χρηματοδότησης της Χρυσής Αυγής.
Η αντίθεση της Αριστερής Πλατφόρμας ήταν διακηρυγμένη, με το σκεπτικό ότι «με το άρθρο 187Α μπορούν να διωχθούν αυθαίρετα προθέσεις και επιδιώξεις και εν τέλει απόψεις και φρονήματα, ενώ με τις διατάξεις του μπορεί να χαρακτηρισθεί ως τρομοκρατική οργάνωση οποιαδήποτε ομάδα διαδηλωτών που κλείνει με πορεία τους δρόμους ή πραγματοποιεί αγωνιστική διαμαρτυρία με διάφορες μορφές ειρηνικών καταλήψεων».
Στο πεδίο αυτό, την παρτίδα για τον ΣΥΡΙΖΑ έσωσε το … ΠαΣοΚ, το οποίο ζήτησε ονομαστική ψηφοφορία, αποτρέποντας έτσι την Πλατφόρμα να διαφοροποιηθεί από την κεντρική γραμμή.
Ομως η έκπληξη ήλθε από την κυρία Ζωή Κωνσταντοπούλου, η οποία έχοντας γνωστοποιήσει τις νομικές της ενστάσεις για την συνταγματικότητα του επίμαχου άρθρου, ψήφισε «παρούσα». Παρά την αντίδραση των κοινοβουλευτικών στελεχών του κόμματος, όπως ο κ. Ν. Βούτσης που είπε ότι η στάση της δεν ήταν σωστή, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ εμφανίστηκε επί της ουσίας ανακουφισμένη.
Και αυτό επειδή, η διαφοροποίηση για νομικούς λόγους της βουλευτού που πρόσκειται στην πλειοψηφία, ήταν πολύ πιο «βολική» από μία ενδεχόμενη μαζική διαφοροποίηση στελεχών της εσωκομματικής αντιπολίτευσης, που θα εκλαμβανόταν ως ανταρσία κατά του κ. Τσίπρα. Παρά ταύτα, στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ διατυπώνεται και η άποψη πως η κυρία Κωνσταντοπούλου επιθυμεί και επιδιώκει την ενίσχυση του εσωκομματικού της προφίλ – φιλοδοξία που διευκολύνει τις «έντεχνες» διαφοροποιήσεις.
Για το ίδιο θέμα οι Ενεργοί Πολίτες του κ. Μαν. Γλέζου κατηγορούσαν την ηγεσία του κόμματος για «δημοκρατικό συγκεντρωτισμό». Ο κ. Γλέζος απουσίασε από την ψηφοφορία και εν συνεχεία εξαπέλυσε με δεύτερη ανακοίνωσή του δριμύ «κατηγορώ» κατά της ηγεσίας, σημειώνοντας ότι «σαν ίωση έχει εξαπλωθεί η λογική (του μαντριού) τον τελευταίο καιρό. Είτε αφορά το συνέδριο, είτε το νέο ενιαίο κόμμα, είτε το πώς θα συμπεριφερόμαστε, είτε το ποιοι και πώς θα μιλάμε δημόσια, είτε το πώς θα ψηφίζουμε!».
Αντιδρώντας στην πρακτική των «κύκλων» και των «διαρροών» που στράφηκαν εναντίον του και που εσχάτως εμφανίζεται να υιοθετεί ο ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Γλέζος επισήμανε ότι «με το να αφομοιώνουμε συνήθειες και πρακτικές που οδήγησαν την Ελλάδα στην άκρη του γκρεμού απλά τους διαψεύδουμε (τους πολίτες που στήριξαν τις ελπίδες τους στον ΣΥΡΙΖΑ)».
