Σήμερα το μεσημέρι της Δευτέρας (15:00, τηλεοπτικά από το Eurosport και live streaming από την ιστοσελίδα της FIFA), θα γίνουν γνωστά τα τέσσερα «ζευγάρια» των μπαράζ, που θα διεκδικήσουν τα ισάριθμα και τελευταία «εισιτήρια» της ευρωπαϊκής Ζώνης, για το Μουντιάλ του 2014.
Η Εθνική (Νο 15 στην παγκόσμια κατάταξη) θα τεθεί στους «ισχυρούς» της κλήρωσης που θα διεξαχθεί στην Ζυρίχη και θα βρεθεί αντιμέτωπη με μία από τις Γαλλία (21η), Σουηδία (25η), Ρουμανία (29η) και Ισλανδία (46η), ενώ οι άλλες τρεις «ισχυρές» είναι η Πορτογαλία (14η), η Κροατία (18η) και η Ουκρανία (20η).
Δείτε ένα μοναδικό αφιέρωμα στην Εθνική με τίτλο:Εθνική Ελλάδος – Μία αξέχαστη πορεία (giothesuper):
Η πρόκριση στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014 περνάει από τα μπαράζ, μία διαδικασία που την βιώσαμε και στο περασμένο Μουντιάλ, όταν και καταφέραμε να αποκλείσουμε την Ουκρανία για να βρεθούμε στα γήπεδα της Νοτίου Αφρικής.
Η γαλανόλευκη -δυστυχώς- θα πρέπει να ζήσει ξανά αυτή την ψυχοφθόρα παράκαμψη, ελπίζοντας ότι θα οδηγεί στο Ρίο.
Αναλύοντας τις ομάδες που θα μπουν ως ανίσχυρες στην κληρωτίδα καταλήγουμε ότι οι δύο μπορούν να θεωρούνται ευπρόσδεκτες (Ισλανδία, Ρουμανία) και οι άλλες δύο… προς αποφυγήν (Γαλλία και Σουηδία)
Ας δούμε προσεκτικά ποια είναι τα συν και πλην κάθε υποψήφιου αντιπάλου:
Ισλανδία
Μεγάλες στιγμές ζουν οι Ισλανδοί, οι οποίοι για πρώτη φορά στην Ιστορία τους καταφέρνουν να περάσουν από προκριματική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου και παρ’όλο που ήδη έχουν κάνει την υπέρβασή τους, θα ήθελαν όσο τίποτα να καταφέρουν να προκριθούν στα τελικά.
Η πρόκριση αυτή γίνεται ακόμα σπουδαιότερη για τους Ισλανδούς καθώς άφησαν εκτός ομάδες όπως η Νορβηγία και η Σλοβενία τερματίζοντας στην δεύτερη θέση, πίσω από την Ελβετία, με 17 βαθμούς και απολογισμό πέντε νίκες, δύο ισοπαλίες και τρεις ήττες.
Ο προπονητής των Ισλανδών, Λαρς Λάγκερμπακ, στηρίζεται στην δύναμη του κέντρου του, αλλά και στα δύο αστέρια της ομάδας, τον Γκίλφι Σίγκουρντσον και τον Κολμπέιν Σίγκμπορσον. Ο πρώτος αγωνίζεται στην Τότεναμ, με τους «πετεινούς» να τον «κλέβουν» την τελευταία στιγμή από τα χέρια της Λίβερπουλ το 2011, αφού πλήρωσαν τα 10 εκατ. ευρώ που ζητούσε η Σουόνσι.
Ο δεύτερος είναι ο σέντερ φορ του Άγιαξ και αποτελεί κυριολεκτικά έναν killer αφού με την εθνική του ομάδα έχει πετύχει 13 γκολ σε 19 εμφανίσεις. Ο Ισλανδός μπορεί να σκοράρει με πολλούς τρόπους και από παντού και αναμένεται να μπει σύντομα στο «μάτι» μεγάλων συλλόγων.
Το σύστημα που παίζει είναι το 4-4-2, με τον Χάλντορσον κάτω από το δοκάρια, τους Σκούλασον, Ρ. Σίγκουρντσον, Άρνασον, Σίβερσον να αποτελούν την βασική αμυντική τετράδα. Στο άκρως ποιοτικό κέντρο παίζουν οι Τζ. Σίγκουρντσον, Γκούναρσον, Μπιάρνασον, Γκούντμουντσον. Τέλος στην επίθεση παίζει ο Σίγκμπορσον και συχνά μαζί του ως δεύτερος επιθετικός παίζει ο Γκουντιόνσεν.
Η προϊστορία με του Ισλανδούς είναι πολύ μικρή αφού τους έχουμε αντιμετωπίσει μόνο δύο φορές και μάλιστα ήταν στα προκριματικά του Μουντιάλ του 1994, όπου η Ελλάδα είχε προκριθεί στην τελική φάση. Στα μεταξύ μας παιχνίδια στον όμιλο η «γαλανόλευκη» είχε κερδίσει και στα δύο παιχνίδια με 1-0.
Καταλήγουμε, λοιπόν, πως εάν η Εθνική παίξει σοβαρά μπορεί να αντιμετωπίσει και να αποκλείσει τους Ισλανδούς χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα. Αν υπάρχει κάτι που πρέπει να φοβηθούμε, είναι η θέληση και το πάθος τους να προκριθούν για πρώτη φορά σε Παγκόσμιο Κύπελλο, όμως αυτό δεν είναι αρκετό για να μην τους θέλουμε ως αντιπάλους.
Ρουμανία
Κατάφερε να προκριθεί στα μπαράζ την τελευταία αγωνιστική αφού κέρδισε την Εσθονία και οι Ολλανδοί της έκαναν το δώρο και νίκησαν τους Τούρκους. Οι Ρουμάνοι θέλουν όσο τίποτα άλλο την πρόκριση τους στο Μουντιάλ της Βραζιλίας, αφού η τελευταία φορά που βρέθηκαν εκεί ήταν το 1998 σε αυτό της Γαλλίας.
Στον τέταρτο όμιλο από τον οποίο και προκρίθηκαν είχαν έξι νίκες, μία ισοπαλία και τρεις ήττες, εκ των οποίων οι δύο ήταν από την πρώτη του ομίλου Ολλανδία και η άλλη από την Τουρκία.
Ο Βίκτορ Πιτούρκα, μια από τις μεγαλύτερες μορφές του ρουμανικού ποδοσφαίρου, ο οποίος έχει αναλάβει να οδηγήσει την εθνική στο Μουντιάλ, υπολογίζει πολύ στην βοήθεια του Τσίπριαν Μαρικά που αποτελεί το αστέρι της ομάδας, καθώς και τον πρώτο σκόρερ της.
Το σύστημά τους είναι το 4-2-3-1, με τον Ταταρουσάνου κάτω από τα γκολπόστ, τους Μάτελ, Γκοϊάν (παίκτη του Αστέρα Τρίπολης), Κίρικες και Ρατ αμυντική τετράδα. Λάζαρ (παίκτης του ΠΑΟΚ) και Μπουρτσεάνου για αμυντικά χαφ, ενώ Μπούκουρ, Τανάσε και Στάνκου αποτελούν την τριάδα πίσω από τον Μαρικά.
Η προϊστορία της Εθνικής μας με τους Ρουμάνους είναι πλούσια καθώς τους έχουμε βρει απέναντι μας 31 φορές με το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα να μετράει 17 νίκες έξι ισοπαλίες και μόλις οκτώ ήττες.
Η Ρουμανία είναι μια ομάδα που δεν θα λέγαμε όχι, όμως θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί γιατί αν δεν την αντιμετωπίσουμε με τον απαραίτητο σεβασμό, μπορεί να μας κάνει τη «ζημιά».
Γαλλία
Μια από τις κλασικές ποδοσφαιρικές υπερδυνάμεις, που όμως τα τελευταία χρόνια βρίσκεται σε συνεχή κάθοδο, αφού τελευταίο σημαντικό επίτευγμά της καταγράφεται το 2006, όταν και έφτασε στον τελικό του Μουντιάλ, αλλά έχασε από την Ιταλία στα πέναλτι. Από κει και πέρα σε κάθε μεγάλη διοργάνωση η παρουσία της κρίνεται από μέτρια έως κακή και αυτό της έχει κοστίσει στο να βρίσκεται στους «ανίσχυρους» των μπαράζ.
Το τελευταίο χρονικό διάστημα, ωστόσο, κάτι δείχνει να αλλάζει αφού ο Ντιντιέ Ντεσάμπ, ο οποίος έχει αναλάβει την ομάδα εδώ και περίπου ένα χρόνο έχει δημιουργήσει ένα καλό σύνολο, που αποδίδει συμπαθητικό ποδόσφαιρο. Οι Γάλλοι δεν θέλουν απλά την πρόκριση στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Βραζιλίας, αλλά εάν τα καταφέρουν, έχουν σκοπό να πρωταγωνιστήσουν εκεί!
Ήταν μάλλον άτυχοι αφού έπεσαν στον ίδιο όμιλο με την πρωταθλήτρια Ευρώπης και Κόσμου, την Ισπανία, και αν και το πάλεψαν δεν κατάφεραν να την προσπεράσουν, τερματίζοντας δεύτεροι με 17 βαθμούς, τρεις λιγότερους από τους πρώτους Ισπανούς.
Ο Ντεσάμπ λοιπόν έχει στα χέρια του ένα αξιόλογο ρόστερ με παλιούς αλλά και νέους παίκτες από τους οποίους ξεχωρίζει ο Φράνκ Ριμπερί, με τον Γάλλο να είναι ο σούπερ σταρ, αλλά και το βαρόμετρο της ομάδας.
Το σύστημα των Γάλλων είναι το 4-2-3-1 με τον Λορίς κάτω από τα δοκάρια, Ντεμπισί, Αμπιντάλ, Κοσιελνί και Εβρά να αποτελούν την αμυντική γραμμή. Ο Ματουϊντί με τον Πογκμπά στα χαφ, Νασρί, Βαλμπουενά και Ριμπερί πίσω από τον προωθημένο Ζιρού, που παίζει αντί του ντεφορμαρισμένου Μπενζεμά.
Απέναντι στην Γαλλία μετράμε οκτώ αγώνες, όμως μόνο μια νίκη, την πιο… γλυκιά, αυτή στον ημιτελικό του Euro 2004 που μας έστειλε σε εκείνον τον αξέχαστο τελικό της Λισσαβόνας. Οι Γάλλοι μας έχουν κερδίσει έξι φορές, ενώ ένας αγώνας έχει λήξει ισόπαλος.
Συμπερασματικά καταλήγουμε πως δεν θέλουμε να τους βρούμε απέναντι μας, καθώς αν και δεν υπάρχει τίποτα που να θυμίζει τους παλιούς «τρικολόρ», παραμένουν ένας επικίνδυνος αντίπαλος με παίκτες παγκόσμιας κλάσης.
Σουηδία
Τερμάτισε δεύτερη πίσω από την πανίσχυρη Γερμανία και πάλεψε μέχρι και την προτελευταία αγωνιστική με την Αυστρία, την οποία κέρδισε (με ανατροπή στο 80’) και «σφράγισε» την πρόκριση της στα μπάραζ. Η συγκομιδή της είναι 20 βαθμοί, τρεις περισσότερους από τους Αυστριακούς και οκτώ λιγότερους από τους Γερμανούς.
Η άποψη που κυριαρχεί στη Σουηδία είναι πως η ομάδα βρίσκεται στην καλύτερη φάση που έχει βρεθεί τα τελευταία χρόνια και δεν εξετάζεται καν το ενδεχόμενο να μην βρίσκεται η εθνική στην Βραζιλία το προσεχές καλοκαίρι.
Ο προπονητής, Έρικ Χάμρεν, βρίσκεται στο «τιμόνι» της ομάδας από το 2009 και περιστρέφει τα πάντα γύρω από το πιο λαμπρό αστέρι, τον Ζλάταν Ιμπραίμοβιτς, ο οποίος με 49 γκολ σε 93 συμμετοχές αποτελεί τον δεύτερο σκόρερ όλων των εποχών για τους Σουηδούς.
Ο «Ίμπρα» αποτελεί τον παίκτη βαρόμετρο καθώς όταν βρίσκεται σε καλή μέρα, μαζί με τους συμπαίκτες του μπορεί να μεγαλουργήσει, ενώ στην κακή του μέρα μπορεί να παρασύρει όλη την ομάδα σε ένα κακό παιχνίδι.
Το σύστημα που αρέσει στον Χάμρεν είναι το 4-2-3-1 με τον Ίσακσον (ή τον Γουϊλαντ) κάτω από τα δοκάρια, τους Άντονσον, Νίλσον, Όλσον, Μπένγκσον αμυντική τετράδα. Στα χαφ Ελμ, Κάλμστρομ, και μπροστά τους Κασάνικλιτς, Λάρσον, και τους Ελμάντερ και Ιμπραίμοβιτς να εναλλάσσονται στις υπόλοιπες δύο θέσεις.
Στο παρελθόν έχουμε βρει απέναντι μας επτά φορές τους Σουηδούς, με την κάθε ομάδα να μετράει από δύο νίκες, ενώ τρία παιχνίδια έχουν λήξει ισόπαλα. Τελευταία φορά που τους αντιμετωπίσαμε ήταν στο Euro του 2008 όταν και μας είχαν κερδίσει με 2-0.
Καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι δεν θα θέλαμε σε καμία περίπτωση να βρούμε απέναντι μας την «παρέα» του Ζλάταν, καθώς αποτελεί μια εξαιρετική, γεμάτη ποιότητα ομάδα που μπορεί αν πάσα στιγμή να νικήσει οποιονδήποτε αντίπαλο.
Άντε και καλή μας κλήρωση…
