Μπορεί ο εγκέφαλός του να είχε το μέγεθος και το σχήμα καρυδιού, ωστόσο το IQ του αλλά κυρίως η συναισθηματική του νοημοσύνη αποδείχθηκαν τεράστια. Ο λόγος για τον Αλεξ, τον αφρικανικό γκρι παπαγάλο που η ερευνήτρια Ιρέν Πέπερμπεργκ επέλεξε τυχαία πριν από τριάντα χρόνια σ’ ένα pet shop.
Η Αμερικανίδα ερευνήτρια μέσα στο βιβλίο της με τίτλο «Alex & Me» περιγράφει πώς η πολυετής σχέση που δημιούργησε με τον παπαγάλο, τον οποίο αγόρασε ως πειραματόζωο το 1977, της άλλαξε πλήρως την εικόνα που είχε για τις εγκεφαλικές δυνατότητες των πτηνών. Οπως αποκαλύπτει, αποφάσισε να τον βαφτίσει «Alex», επειδή το όνομα αυτό προκύπτει από τα αρχικά των λέξεων Avian Language Experiment, δηλαδή Γλωσσικό Πείραμα Πτηνών, καθώς πρόθεσή της ήταν να διαπιστώσει αν πράγματι οι παπαγάλοι χρησιμοποιούν λέξεις μόνο στο πλαίσιο μιας λεκτικής μίμησης.
Τις πρώτες μέρες η σχέση της καθηγήτριας Πέπερμπεργκ με το πειραματόζωό της ήταν δύσκολες. Κυριαρχούσε ο φόβος και όχι μόνο δεν επικοινωνούσαν, αλλά δεν πλησιάζονταν καν. Σταδιακά όμως άρχισε να επαναλαμβάνει τις λέξεις που του έλεγε αλλά και να δέχεται τα αντικείμενα που τού άφηνε στο κλουβί του.
Η γρήγορη δε εμπέδωση των νέων συλλαβών που του μάθαινε, όπως διαπίστωσε ηχογραφώντας τον κατά τη διάρκεια της νύχτας, οφειλόταν στο γεγονός ότι τις επαναλάμβανε μόνος του, όπως κάνουν τα μωρά όταν μαθαίνουν τις πρώτες τους λέξεις. Σύντομα άρχισε να μαθαίνει να ξεχωρίζει και τα χρώματα.
«Το 1998 είχαμε γνωριστεί πια τόσο καλά που μερικές φορές συμπεριφερόμασταν σαν ζευγάρι που είναι παντρεμένο χρόνια» λέει χαρακτηριστικά η ερευνήτρια και η στιχομυθία που μεταφέρει στη συνέχεια το επιβεβαιώνει και με το παραπάνω. «Την τελευταία μέρα που έφυγα από το εργαστήριο ήταν ομιλητικός και τρυφερός. “Να είσαι καλά. Σε αγαπώ” είπε ο Αλεξ. “Σε αγαπώ κι εγώ” τού απάντησα. “Θα είσαι εδώ αύριο;” με ρώτησε. “Ναι!” του είπα» περιγράφει σε χαρακτηριστικό της απόσπασμα στο βιβλίο της η Πέπερμπεργκ για την τελευταία της συνάντηση με τον παπαγάλο το 2007, ο θάνατος του οποίου την επόμενη μέρα τής προκάλεσε συντριβή.
