Στην τσιμπίδα του Σώματος Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος έπεσε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, κ. Αλέξης Μητρόπουλος.
Στη χθεσινή ανακοίνωση του ΣΔΟΕ για τους ελεγχόμενους καλλιτέχνες, δικηγόρους και γιατρούς, ξεχώρισε η περίπτωση ενός νομικού ο οποίος εμφανιζόταν να μην έχει κόψει απόδειξη παροχής υπηρεσιών. Όπως προέκυψε από το ρεπορτάζ, ο εν λόγω δικηγόρος είναι ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ.
Η υπόθεση αφορά υπόθεση κληρονομιάς που έλαβε χώρα πριν από 14 χρόνια και έγινε γνωστή από δύο συνεργάτες του Αλέξη Μητρόπουλου οι οποίοι προσέφυγαν στη Δικαιοσύνη.
Στην έκθεση ελέγχου που συνέταξαν οι ελεγκτές τον Μάρτιο του 2013, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο κ. Μητρόπουλος το 1999 δεν εξέδωσε απόδειξη παροχής υπηρεσιών ή άλλου φορολογικού στοιχείου αξίας 942.136 ευρώ προς πελάτισσα του για τις νομικές υπηρεσίες που της παρείχε.
Η κληρονομιά του εφοπλιστή Μανιού
Η ιστορία ξεκινά τον Απρίλιο του 1995. Τότε ο εφοπλιστής Δημήτρης Μανιός έχασε την μάχη με τον θάνατο από την επάρατη νόσο.
Μοναδικοί συγγενείς του θανόντος ήταν η μητέρα του και τα δύο αδέλφια του. Οι τρεις τους όμως, το 1998, διαφώνησαν ως προς την διαχείριση της κληρονομιάς. Μητέρα και κόρη στράφηκαν εναντίον του γιού ζητώντας του να τους μεταβιβάσει όσα δικαιούνταν ισχυριζόμενες ότι είχε αναλάβει χωρίς εξουσιοδότηση την διαχείριση της κληρονομιάς.
Τότε, ο Βασίλειος Μανιός απευθύνθηκε σε δύο δικηγόρους. Στον Αλέξη Μητρόπουλο και στον Ιωάννη Μαντζουράνη. Παράλληλα, στη συνάντηση παραβρέθηκε και ο δικηγόρος Φίλιππος Φυλακτόγλου.
Τον Μάρτιο η μητέρα μαζί με την κόρη της κατέθεσαν ασφαλιστικά μέτρα για τον διορισμό διαχειριστή της κληρονομιάς. Η κίνηση αυτή λειτούργησε ως μοχλός πίεσης, οδηγώντας σε εξωδικαστικό συμβιβασμό.
Τέσσερις ημέρες όμως πριν την υπογραφή της συμβιβαστική λύσης οι δύο πλευρές συναντήθηκαν στο γραφείο του κ. Μητρόπουλου προκειμένου να συζητήσουν για το ύψος της αμοιβής. Εκεί ανακοινώθηκε ότι οι τρεις δικηγόροι συμφώνησαν από κοινού να προτείνουν αμοιβή ύψους 3 εκατ. δολαρίων. Η αμοιβή θα μοιραζόταν εξ ίσου σε κάθε δικηγόρο.
Στις 26 Απριλίου 1999 καταβλήθηκαν από την πλευρά των κληρονόμων 2.000.000 δολάρια. Η κατάθεση έγινε σε πέντε τραπεζικούς λογαριασμούς που υπέδειξε ο Αλέξης Μητρόπουλος εκ των οποίων οι τρεις ήταν συμφερόντων του και οι υπόλοιποι των δύο άλλων δικηγόρων.
Όταν ήρθε η ώρα να υπογραφεί συμφωνητικό μεταξύ τω δύο αδελφών για το μοίρασμα των πλοίων που είχε ο όμιλος, οι δύο δικηγόροι που είχαν συνεργαστεί με τον κύριο Μητρόπουλο, έκαναν παράπονα για την αμοιβή τους καθώς πίστευαν ότι έχουν καταβληθεί μόνο 200.000 δολάρια στον καθένα.
Κάπως έτσι ξεκίνησε η δικαστική διαμάχη μεταξύ των τριών δικηγόρων.
Υπεξαίρεσε τα χρήματα
Η υπόθεση έφτασε μέχρι τον Άρειο Πάγο, ο οποίος εξέδωσε απόφαση, σύμφωνα με την οποία, ο κ. Μητρόπουλος διέπραξε την αδικοπραξία της απάτης εναντίον της πελάτισσάς του και της υπεξαίρεσης προς τους συναδέλφους του. Έτσι, ο εργατολόγος, αναγκάστηκε να δώσει τα χρήματα που είχε κρατήσει στους άλλους δύο δικηγόρους που χειρίστηκαν την υπόθεση. Κατά πληροφορίες το ποσό το οποίο είχε καρπωθεί ανερχόταν στο 1.600.000 δολάρια.
Κατόπιν την σκυτάλη ανέλαβαν οι ελεγκτές του ΣΔΟΕ, οι οποίοι, μετά από έλεγχο που διενήργησαν, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο κ. Μητρόπουλος, θα έπρεπε να είχε κόψει απόδειξη για την αμοιβή που έλαβε ύψους 1 εκατ. ευρώ, κάτι το οποίο ωστόσο δεν έπραξε.
Αντιθέτως, ο Αλέξης Μητρόπουλος κατέθεσε υπόμνημα στο οποίο υποστήριζε ότι η χρήση 1999 έχει παραγραφεί και ότι τα χρήματα είναι νομιμοποιημένα και δικαιολογημένα. Τα στελέχη του ΣΔΟΕ ωστόσο δεν έκαναν δεκτούς τους ισχυρισμούς του και ενέμειναν στις διαπιστώσεις του ελέγχου.
Τι αναφέρει το πόρισμα:
«Ο ελεγχόμενος έπρεπε στις 26/4/1999 ημερομηνία είσπραξης της δικηγορικής του αμοιβής να εκδώσει Α.Π.Υ. βάσει των διατάξεων του άρθρου 13 του Π.Δ. 186/92 για το ποσό του 1.000.000 $ το οποίο αποτελούσε και τη δικηγορική του αμοιβή, το οποίο και δεν έπραξε.
Αν θεωρήσουμε ότι ο ελεγχόμενος δεν το έπραξε σε πρώτο χρόνο (εν έτη 1999) λόγω της εμπλοκής του σε δικαστική διαμάχη με τους λοιπούς αντιδίκους για το ακριβή ύψος της δικηγορικής τους αμοιβής είχε τη δυνατότητα να το πράξει, ήτοι να εκδώσει Α.Π.Υ., σε δεύτερο χρόνο κατά τα έτη 2005, 2006 και κυρίως, 2009, χρονικό σημείο που τα ελληνικά δικαστήρια απεφάνθησαν μετά από αλλεπάλληλες προσφυγές των αντιδίκων προσδιορίζοντας οριστικά εν έτη 2009 το ύψος της δικηγορικής αμοιβής στο ποσό του 1.000.000 $ δια έκαστον εξ αυτών.
Η ανωτέρω παράλειψη σε διάφορους χρόνους δείχνει την πρόθεση για τη μη έκδοση φορολογικού στοιχείου. Εκ του συνόλου των ανωτέρω αιτιάσεων ο έλεγχος εμμένει στις διαπιστώσεις του όπως αυτές καταγράφονται στο Υπηρεσιακό Σημείωμα Ελέγχου» αναφέρεται στην έκθεση ελέγχου χαρακτηριστικά.
