Άρθρο που δημοσιεύεται στην ηλεκτρονική έκδοση του περιοδικού Stern Λουλούδια για τους δύο αντιπάλους ή για τους εταίρους στο «μεγάλο συνασπισμό»; Πριν τελειώσει ο μήνας, θα ξέρουμε

Το άρθρο έχει ως αφετηρία την δήλωση της ίδιας της Καγκελαρίου Μέρκελ το βράδυ των εκλογών, ότι «ίσως κανείς να μην θέλει να συνεργαστεί μαζί μας», αλλά και τις —κυρίως ανεπίσημες— τοποθετήσεις στελεχών από όλες τις πλευρές.

Ήδη ο πρόεδρος των Χριστιανοκοινωνιστών (CSU) και Πρωθυπουργός της Βαυαρίας Χορστ Ζεεχόφερ έχει αποκλείσει το ενδεχόμενο συνεργασίας με τους Πράσινους, κατηγορώντας τους για πατερναλισμό και αναφερόμενος στην εμπλοκή στελεχών του σε ένα σκάνδαλο σχετικά με την προ 30ετίας προσπάθεια για την αποποινικοποίηση της παιδεραστίας, υπό προϋποθέσεις.

Οι Σοσιαλδημοκράτες έσπευσαν πάντως από την πρώτη στιγμή να βάλουν ψηλά τον πήχη των απαιτήσεών τους προκειμένου να συμμετάσχουν σε μια κυβέρνηση υπό την Άγγελα Μέρκελ. Την τελευταία άλλωστε φορά, την περίοδο 2005-2009, το αποτέλεσμα ήταν εκείνη να θριαμβεύσει και οι ίδιοι να φθάσουν στο ιστορικά χαμηλότερο ποσοστό τους. Επιπλέον, όπως επισημαίνουν πολλά στελέχη του SPD, αν σχηματιστεί «μεγάλος συνασπισμός», στην αντιπολίτευση θα μείνει το Κόμμα της Αριστεράς (Die Linke). Ο κίνδυνος λοιπόν διαρροής των αριστερότερων ψηφοφόρων του SPD είναι εξαιρετικά μεγάλος, ειδικά εάν η κρίση γίνει αισθητή και στην Γερμανία και η Άγγελα Μέρκελ υποστεί κάποια φθορά, την οποία έχει κάθε λόγο να θέλει να την «μοιραστεί» με τους Σοσιαλδημοκράτες. Δεν είναι λοιπόν λίγοι εκείνοι που εκτιμούν ότι πολύ δύσκολα το SPD θα υπονομεύσει το μέλλον του, εκτός εάν υποχρεώσει την άλλη πλευρά σε μεγάλες παραχωρήσεις, ενώ κάποιοι ζητούν να διενεργηθεί ψηφοφορία μεταξύ των μελών του κόμματος.

Σύμφωνα με την γερμανική νομοθεσία, το ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο πρέπει να συγκληθεί το αργότερο 30 ημέρες μετά τις εκλογές. Το «καλό» σενάριο προβλέπει ότι σε αυτή την συνεδρίαση θα γίνει και η εκλογή του νέου Καγκελάριου, αφού στο μεταξύ έχει επιτευχθεί η συναίνεση για τον σχηματισμό κυβέρνησης. Μέχρι τότε, η σημερινή κυβέρνηση συνεχίζει κανονικά τις εργασίες της. Αν όμως οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονται, ο ομοσπονδιακός πρόεδρος έχει την εξουσία να χαρακτηρίσει την κυβέρνηση υπηρεσιακή μέχρις ότου ολοκληρωθούν οι διαπραγματεύσεις ή κηρυχθούν άκαρπες, οπότε και διενεργούνται νέες εκλογές. Χρονικός πάντως περιορισμός για τις διαπραγματεύσεις δεν προβλέπεται από το Σύνταγμα.

Σε κάθε περίπτωση, οι περισσότεροι αναλυτές συγκλίνουν στην εκτίμηση ότι πολύ δύσκολα μπορεί ένα κόμμα να επιβιώσει επαναληπτικές εκλογές, εάν χρεωθεί την αποτυχία των διαπραγματεύσεων. Υπό τις σημερινές συνθήκες, ίσως μόνο το CDU να μπορέσει να αντιμετωπίσει την δοκιμασία, επιδιώκοντας μια ακόμη πιο ξεκάθαρη εντολή αυτοδυναμίας. «Αυτό θα μπορούσε να είναι η χειρότερη τιμωρία για την κα Μέρκελ: να είναι η ίδια αποκλειστικά υπεύθυνη για όλα», δήλωσε στο περιοδικό Der Spiegel στέλεχος του SPD.

enet

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.