Η ομιλία του προέδρου του ΠαΣοΚ
Ανοιχτή πρόσκληση σε όλες τις προοδευτικές και δημιουργικές δυνάμεις του τόπου, σε όσους αποδέχονται την πλατφόρμα των ευρωπαίων σοσιαλιστών και δημοκρατών, σε όσους τοποθετούν τον εαυτό τους στην προοδευτική παράταξη, απηύθυνε ο κ. Ευ. Βενιζέλος στην ομιλία του στο Συμπόσιο για τα 39 χρόνια του ΠαΣοΚ.
«Απευθυνόμαστε σε όλες τις δημιουργικές δυνάμεις του τόπου, θυμωμένες, σε απόγνωση, απομακρυσμένες από την πολιτική, εγκλωβισμένες στον απλουστευτικό συνομωσιολογικό και φασίζοντα λόγο. Όλες τις δημιουργικές δυνάμεις του τόπου.
Το ΠΑΣΟΚ έχει συνείδηση της ευθύνης του και την αναλαμβάνει χωρίς κανένα ηγεμονισμό. Είμαστε απολύτως ανοιχτοί σε όσους μοιράζονται τις ίδιες αξίες, εκτιμήσεις, αντιλήψεις, επιλογές. Σε όσους αποδέχονται την πλατφόρμα των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών και Δημοκρατών. Σε όσους τοποθετούν τον εαυτό τους στον χώρο της προοδευτικής παράταξης, όπως και αν την ορίζουν, όπως και αν την ονομάζουν, στο χώρο μια μαχόμενης, υπεύθυνης ευρωπαϊκής Κεντροαριστεράς που δεν κινδυνεύει από τον δήθεν κομματικό πατριωτισμό του ΠΑΣΟΚ, αλλά και δεν μπορεί να ταλαιπωρείται από την έλλειψη συνείδησης των μεγεθών οποιουδήποτε προσώπου, όσο συμπαθές και αν είναι αυτό.
Αντιμετωπίζουμε όλα τα πρόσωπα, όλες τις κινήσεις, όλες τις πρωτοβουλίες, με σεβασμό και απόλυτη ισοτιμία. Θέλουμε μια νέα συλλογικότητα, μία δημιουργική σύνθεση χωρίς αποκλεισμούς. Αξιώνουμε όμως από όλους σεβασμό προς το ΠΑΣΟΚ, τη διαδρομή, την εισφορά, το δυσανάλογο βάρος που σήκωσε, το ρόλο του σήμερα για τη σταθερότητα και την προοπτική της χώρας. Η προοδευτική παράταξη, η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία, η Κεντροαριστερά, είναι μια παράταξη της ευθύνης. Δεν υπήρξε πότε και δεν υπάρχει για τον εαυτό της και τα στελέχη της, αλλά για τη χώρα», είπε.
Λυπηθήκαμε πολύ, επισήμανε ο πρόεδρος του ΠαΣοΚ, γιατί η ΔΗΜΑΡ έκανε ένα μεγάλο βήμα προς τα πίσω και τώρα αμφιταλαντεύεται μεταξύ εθνικής ευθύνης και αντιπολιτευτικής ευκολίας θέτοντας σε αμφισβήτηση τη θεμελιώδη επιλογή που και η ίδια έκανε μετά τις εκλογές του Ιουνίου του 2012. Αν και είχε δυστυχώς αρνηθεί να τη κάνει μετά τις πρώτες εκλογές του Μαΐου, πριν δηλαδή επικρατήσει η τεχνητή πόλωση των επαναληπτικών εκλογών.
Απαντώντας σε όσους όπως ο κ. Δημ. Ρέππας, πιστεύουν ότι μπορεί να υπάρξει στρατηγική συμμαχία με τον ΣΥΡΙΖΑ, σημείωσε ότι «όσοι ενδιαφέρονται για τη σχέση μας με τον ΣΥΡΙΖΑ ας αναρωτηθούν: Σε ποια προγραμματική βάση μπορεί να υπάρξει οποιαδήποτε επαφή και συζήτηση με ένα χώρο η ηγεσία του οποίου βασίζει την ύπαρξή του στη
συκοφάντηση, την υπονόμευση, την ακύρωση όχι απλά και μόνο του σημερινού ΠΑΣΟΚ, αλλά της ιστορικής διαδρομής της Παράταξης;
Ποια μπορεί να είναι η αξιόπιστη και έντιμη κοινή βάση με ένα κόμμα που ακόμα και τώρα θέτει ζήτημα μονομερούς καταγγελίας του μνημονίου που οδηγεί τη χώρα με μαθηματική ακρίβεια στην έξοδο από την Ευρωζώνη και στις παρυφές της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Αριστερός λόγος δεν είναι η υπεράσπιση της ακινησίας και του συντεχνιασμού. Δεν μπορούμε επειδή θέλουμε να αποφύγουμε μια δύσκολη αλήθεια να αποδεχτούμε έναν εύκολο λαϊκισμό που χαϊδεύει τα αυτιά, αναπαράγοντας αδιέξοδες καταστάσεις.
Είναι κρίμα που για πρώτη φορά στην ιστορία των τελευταίων 40 ετών της μεταπολίτευσης δεν υπάρχει πεδίο συνεννόησης με την αντιπολίτευση ούτε για τα μεγάλα θέματα προστασίας των θεσμών και της Δημοκρατίας, ούτε για τα μεγάλα θέματα της εξωτερικής πολιτικής και της πολιτικής ασφάλειας του τόπου».
Ο κ. Βενιζέλος, υπενθύμισε ότι στην έκρηξη της κρίσης που προέβαλλε ένα υπαρξιακό δίλημμα για τη χώρα, «το ΠΑΣΟΚ βρέθηκε δυστυχώς μόνο του». «Μιλώντας σε προσωπικό τόνο και βλέποντας πώς εξελίχθηκαν τα πράγματα ,οφείλω να πω ότι έπρεπε να επιμείνω το Μάιο του 2010, μέχρι τέλους, στην πρόταση μου για υπερψήφιση του πρώτου μνημονίου με αυξημένη πλειοψηφία τριών πέμπτων . Θα ήταν πολύ πιο δίκαιη ιστορικά η κατανομή της ευθύνης στις πολιτικές δυνάμεις κατά το μετρό της συμμετοχής τους στη άσκηση της εξουσίας τις κρίσιμες περιόδους».
Αυτή ήταν και η μόνη αιχμή για την διακυβέρνηση Παπανδρέου. Αντιθέτως προς τον κ. Αντ. Σαμαρά επιφύλαξε μια δηλητηριώδη αναφορά. «Το εθνικό καθήκον αλήθειας μου επιβάλλει επίσης να πω σε όσους διαχωρίζουν τη θέση τους από το πρώτο πρόγραμμα, αλλά συμφωνούν με το δεύτερο πρόγραμμα μέσα στο πλαίσιο του οποίου πορεύεται η χώρα από τα τέλη Οκτωβρίου 2011 ,ότι ναι το δεύτερο πρόγραμμα έπρεπε να έχει υιοθετηθεί εξαρχής, μόνο που αυτό δεν μπορούσε δυστυχώς να γίνει μονομερώς από την Ελλάδα. Και χωρίς το πρώτο πρόγραμμα δεν θα μπορούσαμε να διεκδικήσουμε το δεύτερο. Το αρχικό αντιμνημονιακό μέτωπο ήταν η συνέχεια του παραδοσιακού διπολισμού ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ», είπε.
«Το ιστορικά παράδοξο», πρόσθεσε, «είναι ότι με μεγάλη ευκολία ένα σχεδόν χρόνο αργότερα το λεγόμενο αντιμνημονιακό μέτωπο από έκφανση του παραδοσιακού διπολισμού της μεταπολίτευσης έγινε μέτωπο κατά του συμβατικού κομματικού συστήματος και ομπρέλα αγαστής συνύπαρξης του αριστερού, δεξιού και ακροδεξιού λαϊκισμού. Το δυστύχημα είναι ότι αυτή η μεταστροφή αποτρέπει ακόμη τώρα μεγάλα τμήματα του ελληνικού
λαού να κατανοήσουν την κατάσταση στην οποία βρισκόταν τότε και την κατάσταση στην όποια βρίσκεται τώρα η χώρα μας.
Το ξαναλέω όσο πιο καθαρά μπορώ: Δεν υπήρχε ούτε υπάρχει ένα «σχέδιο Β», εκτός ΕΕ και ζώνης του Ευρώ. Εκτός διεθνούς οικονομικού συστήματος. Εκτός και αν θέλαμε να οδηγήσουμε τη χώρα σε δραματικές καταστάσεις, δίπλα από τις οποίες πέρασε η Κύπρος πριν από λίγους μήνες.
Εξηγώντας το πλαίσιο της συνεργασίας του ΠαΣοΚ με τη ΝΔ, ο κ. Βενιζέλος είπε: Οι διαφορές ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, ανάμεσα στην συντηρητική παράταξη και τη δημοκρατική προοδευτική παράταξη είναι διαφορές ιστορικές, είναι διαφορές ιδεολογικής και πολιτικής ταυτότητας , είναι διαφορές προφανείς που καθίστανται ακόμα
προφανέστερες τώρα, παρά τη συνεργασία μας στο σχήμα εθνικής ευθύνης, λόγω των επικείμενων ευρωεκλογών που αναδεικνύουν τις διαφορετικές προτάσεις, τις διαφορετικές πλατφόρμες του ΕΛΚ που εκφράζει την ευρωπαϊκή δεξιά και του ΕΣΚ που εκφράζει τους Ευρωπαίους Δημοκράτες και Σοσιαλιστές, τις προοδευτικές ιδέες, τον ευρωπαϊκό πολιτικό Νότο.
«Η προγραμματική μας συμφωνία με τη ΝΔ δεν είναι μια συμφωνία των δύο κομμάτων που επωμίζονται τώρα το βάρος της διαχείρισης της κρίσης. Είναι το πολιτικό πλαίσιο του Εθνικού Σχεδίου ανασυγκρότησης. Απευθυνόμαστε στην κοινωνία και δεσμευόμαστε απέναντι σε αυτήν. Γι’ αυτό, το Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης προϋποθέτει τη συσπείρωση όλων των δημιουργικών δυνάμεων της κοινωνίας και βασίζεται σε απλές παραδοχές και δεσμεύσεις:
Νέα δημοσιονομικά περιοριστικά μέτρα δεν τα αντέχει ούτε η οικονομία, ούτε η κοινωνία, ούτε η πολιτική ζωή της χώρας. Δεν αντέχει η πατρίδα μας την ανακύκλωση της αβεβαιότητας. Ζητούμε υπεύθυνη στάση από τους εταίρους μας.
Καλούμε τους εταίρους μας να αναγνωρίσουν τις μεγάλες θυσίες του ελληνικού λαού, τις προσπάθειες και τα επιτεύγματά του.
Ήδη η Ελλάδα έχει τα καλύτερα αποτελέσματα μέσα στην Ευρωζώνη από πλευράς διαρθρωτικού πρωτογενούς πλεονάσματος», επισήμανε.
Διαβάστε ολόκληρη την ομιλία του Ευ. Βενιζέλου
