Υπάρχει μια τεράστια δυσκολία στην απόκτηση άδειας οπλοκατοχής. Ο ενδιαφερόμενος πρέπει να προσκομίσει τρεις φωτογραφίες. Η δυσκολία λοιπόν σχετίζεται με τη φωτογένεια. Ο φακός δεν αστειεύεται ούτε χαρίζεται σε κανέναν.
Τα υπόλοιπα είναι εύκολα. Τρελόχαρτο σε σφραγισμένο φάκελο, αντίγραφο ποινικού μητρώου, αίτηση, χαρτόσημο και σημείωμα που εξηγεί την ανάγκη οπλοκατοχής. Οι βουλευτές δεν χρειάζεται να γράψουν πολλά στο σημείωμα. Μόλις ζητήσουν άδεια, παίρνουν τα κουμπούρια τους. Κυκλοφορούν με το όπλο χωρίς την υποχρέωση να κάνουν μαθήματα σκοποβολής ή έστω κάποιο σεμινάριο για την ασφαλή χρήση. Άντε το πολύ να καταμετρηθούν οι σφαίρες που αγοράζουν.
Μέχρι πριν λίγους μήνες η συζήτηση γινόταν δυνητικά: άραγε τι θα συμβεί αν κάποιος βουλευτής τραβήξει όπλο από πρόθεση ή κατά λάθος; Πλέον καταγράφονται δυο κρούσματα αμφότερα από χρυσαυγίτες βουλευτές. Ο ένας υπήρξε ατζαμής. Το όπλο του εκπυρσοκρότησε μέσα σε αεροδρόμιο. Ο άλλος άγγιξε το όπλο στη διάρκειας αψιμαχίας με το δήμαρχο Αθηναίων. Για τον πρώτο κρίθηκε ότι δεν παρείχε τα εχέγγυα ασφαλούς χρήσης του κατεχόμενου όπλου και αφαιρέθηκε η άδεια. Για τον δεύτερο το ζήτημα εκκρεμεί μετά τη μήνυση που υποβλήθηκε σε βάρος του.
Τα αναφερθέντα περιστατικά είχαν οδηγήσει τον πρόεδρο της Βουλής Ευάγγελο Μεϊμαράκη στην απόφαση να απαγορεύσει την οπλοφορία εντός Κοινοβουλίου. Οι διαθέτοντες άδεια είναι περί τους 60. Προκύπτει εντούτοις ερώτημα γιατί να οπλοφορούν στο δρόμο βουλευτές οι οποίοι συνοδεύονται από αστυνομικούς. Δικαιούνται φύλαξη από ειδικά εκπαιδευμένο προσωπικό οπότε δεν συντρέχει κανένας λόγος να έχουν δικό τους πιστόλι. Σε περίπτωση που δεχτούν επίθεση από τρομοκράτες, δεν θα προλάβουν να αντιδράσουν. Σε περίπτωση που κινηθεί εναντίον τους απλός πολίτης, αναλαμβάνει ο φρουρός.
Μια πρόχειρη απάντηση στο ερώτημα «γιατί οπλοφορούν οι βουλευτές» ανασύρεται από διάφορα εγχειρίδια ψυχολογίας. Εκεί το όπλο παρουσιάζεται ως φαλλικό σύμβολο και η εκπυρσοκρότηση παραπέμπει στην εκσπερμάτιση. Οι βουλευτές που οπλοφορούν πιθανώς φαντασιώνονται διαλόγους που αφορούν τον «οπλισμό» τους. Μηρυκάζουν την ατάκα της θρυλικής Μέι Γουέστ: «Είναι πιστόλι αυτό στην τσέπη σου ή μήπως χαίρεσαι που με βλέπεις;».
Ας μην επεκτείνουμε τη συζήτηση. Δεν μας αφορούν οι πιθανές δυσλειτουργίες των πολιτικών. Αυτό που μας αφορά όμως είναι ότι κυκλοφορούν ανάμεσά μας άτομα που εκτός από επιθετική συμπεριφορά και βουλευτική ασυλία, διαθέτουν και όπλο. Ο υπουργός Προστασίας Πολίτη Νίκος Δένδιας είχε δεσμευτεί να εξετάσει το ζήτημα. Δεν έχει πάρει ακόμη αποφάσεις. Με δεδομένο ότι οι ναζιστές βουλευτές εμπλέκονται διαρκώς σε τραμπουκισμούς υπάρχει ανάγκη ρύθμισης. Θα μπορούσε να αναλάβει το ζήτημα ο υπουργός Υγείας Αδωνις Γεωργιάδης και να εξασφαλίσει κάποιες ώρες ψυχανάλυσης σε όσους βουλευτές νιώθουν ανασφάλεια. Αναμένουμε τα απαραίτητα μέτρα, για το καλό τους και για το καλό μας.
Nota bene: Δεν δημοσιεύουμε τα ονόματα των βουλευτών που οπλοφορούν. Τα στοιχεία τους βρίσκονται στη διάθεση της εφημερίδας.
