Πληροφορίες αναφέρουν ότι αυτοκτόνησε με χάπια

Νεκρός βρέθηκε λίγο μετά τις 2 το μεσημέρι της Τετάρτης μέσα στο διαμέρισμα 3ου ορόφου σε πολυκατοικία στην οδό Σκουφά 21 στο Κολωνάκι όπου διέμενε ο γνωστός σχεδιαστής Μιχάλης Ασλάνης.

Στο σημείο έφτασε ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ και αστυνομικοί της Ασφάλειας προκειμένου να ερευνήσουν το χώρο.

Σύμφωνα με πληροφορίες που δημοσιεύει το Βήμα, ο γνωστός σχεδιαστής ήταν για πολλές ώρες χωρίς τις αισθήσεις του στο διαμέρισμα και ότι αυτοκτόνησε καταναλώνοντας μεγάλη ποσότητα χαπιών, χωρίς ωστόσο είναι ακόμα εξακριβωμένο καθώς η βασική αιτία θανάτου θα καθοριστεί από την ιατροδικαστική εξέταση.

Δημοσιογραφικές πληροφορίες αναφέρουν πως για τις 18 Οκτωβρίου είχε προγραμματιστεί εκδήλωση για τα 40 χρόνια στο χώρο της μόδας του Μ.Ασλάνη. Από την Κυριακή ωστόσο είχαν χαθεί τα ίχνη του καθώς τον αναζητούσαν συνεργάτες του στα κινητά τηλέφωνα που είχε. Την Τρίτη δημοσιογράφοι επιχείρησαν να συνομιλήσουν μαζί του εν όψει της εκδήλωσης χωρίς πάλι αποτέλεσμα και απευθύνθηκαν στην υπεύθυνη του ατελιέ του η οποία το μεσημέρι της Τετάρτης μαζί με άλλες δυο υπαλλήλους του πήγαν στο διαμέρισμα του και τον βρήκαν νεκρό στο υπνοδωμάτιο ενώ δίπλα του υπήρχαν φάρμακα.

Επίσης στον ίδιο χώρο βρέθηκαν ιδιόχειρα σημειώματα στα οποία ο σχεδιαστής είχε γράψει για τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετώπιζε, για την πορεία του στο χώρο της μόδας, για το πως είχε περάσει το καλοκαίρι κ.α.

Πρόσφατα ο Μιχάλης Ασλάνης δήλωσε, σύμφωνα με δημοσιεύματα, πως τον είχαν καταστρέψει οικονομικά δυο γυναίκες.

Η μία κοπέλα, με καταγωγή από την Αλβανία, είχε πολύ στενή σχέση μαζί του. Ήταν εκείνος που τη βοήθησε να σπουδάσει, ενώ μετά το τέλος των σπουδών της στη Λογιστική, την προσέλαβε στην επιχείρησή του. Η δεύτερη γυναίκα ήταν από την Πάτρα και δούλευε πολλά χρόνια στον οίκο μόδας.

«Τους έδινα χρήματα για να πληρώσουν τις υποχρεώσεις που είχα στο ΙΚΑ, στην Εφορία και στις διάφορες τράπεζες. Εκείνες όμως ούτε τακτοποιούσαν τις εκκρεμότητες, ούτε έκαναν αποδόσεις ΦΠΑ. Κρατούσαν τα χρήματα για τον εαυτό τους, με αποτέλεσμα να μαζεύονται χρωστούμενα, τα οποία εγώ όμως δε γνώριζα. Κάποια στιγμή ήρθε ένας φίλος μου, ο Γιώργος που είναι λογιστής και με ταρακούνησε. Αν το είχε κάνει πιο νωρίς, ίσως είχα μπορέσει να σωθώ», δήλωσε ο ίδιος, περιγράφοντας την κατάστασή του.

Όπως αναφέρονταν στα δημοσιεύματα οι δύο γυναίκες είχαν ενοικιάσει διαμέρισμα και πουλούσαν ρούχα του, που έκλεβαν από το ατελιέ του, σε τιμές χονδρικής, χωρίς να γνωρίζει τίποτα. «Όλα αυτά τα καταγγέλλω για να μην βρεθεί στον δρόμο τους και άλλος ανυποψίαστος άνθρωπος και τραβήξει αυτά που τράβηξα εγώ. Είναι απατεώνισσες ολκής. Την πάτησα πολύ άσχημα. Εγώ ήμουν καλός σχεδιαστής, δεν είχα ικανότητες εμπόρου και οικονομολόγου. Έκλεβαν ασύστολα, μου κατέστρεψαν τόσα χρόνια δουλειάς».

«Αν και έφυγαν μόνες τους, τώρα λαμβάνω και περίεργα τηλεφωνήματα από δικηγόρους τους, επειδή ζητούν αποζημίωση και από πάνω» έλεγε ο σχεδιαστής και συμπλήρωσε πως «ανησυχώ πλέον και για την ίδια μου την ζωή, νομίζω ότι έχω μπλέξει, είμαι σε πολύ άσχημη κατάσταση. Μιλάω με τους δικηγόρους μου για να δούμε τι θα κάνουμε και πως θα βρεθεί μία λύση».

Ποιος ήταν ο Μιχάλης Ασλάνης

Έχοντας μικρασιάτικη καταγωγή, ο Μιχάλης Ασλάνης γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε διακόσμηση, γραφικές τέχνες, ιστορία τέχνης και θεάτρου, στο πλάι σπουδαίων καθηγητών, όπως οι ζωγράφοι Τέτσης, Μοσχίδης, Γούναρης, Πρέκα και Βακαλό.

Ξεκίνησε την καριέρα του το 1974 και σύντομα κατέκτησε μία από τις πρώτες θέσεις στον χώρο των σχεδιαστών μόδας.

Οι δημιουργίες γέμισαν σχεδόν σε όλα τα εξώφυλλα των τότε ελληνικών περιοδικών και κέρδισαν τις καλύτερες κριτικές χάρη στις καλαίσθητες έθνικ επιρροές του.

Έκτοτε η δουλειά του παρουσιάστηκε σε ατομικές επιδείξεις ή ομαδικές μαζί με σημαντικούς ξένους σχεδιαστές στο Παρίσι, το Μονακό, τη Μόσχα, τη Φρανκφούρτη, τη Ρώμη, το Μιλάνο, το Μπάρι, την Κωνσταντινούπολη, την Κύπρο, τον Καναδά.

Ο Μιχάλης Ασλάνης σχεδίασε τα ρούχα για τους υπαλλήλους του Αττικό Μετρό και του αερολιμένα Ελευθέριος Βενιζέλος. Εκτός από την αγορά των ρούχων, συνεργάσθηκε με ξένες επιχειρήσεις, που εισήγαγαν στην ελληνική αγορά είδη σπιτιού, αξεσουάρ μπάνιου, ομπρέλες, εσώρουχα, αντρικά και παιδικά ρούχα, αλλά και με ελληνικές επιχειρήσεις, που εξήγαγαν αντίστοιχα προϊόντα, φέροντας την υπογραφή του.