Περίπου ένας χρόνος πέρασε από την στιγμή που ο Σπύρος Γιαννιώτης έκλαιγε γιατί δεν είχε μπει στη ζώνη των μεταλλίων στους Ολυμπιακούς αγώνες του Λονδίνου αφού είχε κατακτήσει την 4η θέση.
Όλο το πανελλήνιο είχε συγκινηθεί από την προσπάθεια του και για όλους μας ήταν σαν να είχε κατακτήσει το πιο λαμπερό χρυσό.
Όμως ο Θεός είναι αυτός που αποδίδει τα του Καίσαρος τω Καίσαρι…και έτσι ο Σπύρος Γιαννιώτης ανέβηκε πριν λίγες ώρες στο πιο ψηλό σκαλί του βάθρου στο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Υγρου Στίβου της Βαρκελώνης υπερασπιζόμενος τον τίτλο του στα 10χλμ ανοιχτής Θάλασσας
Ο κολυμβητής του Ολυμπιακού είχε να συναγωνιστεί μεταξύ άλλων τους Ουσάμα Μελλούλι και Τόμας Λουρτζ κατάφερε όμως το back to back και μετά τη Σανγκάη το 2011 επανέλαβε την μεγάλη επιτυχία του, πραγματοποιώντας συγκλονιστική εμφάνιση με 1:49:11.8, παρότι δεν τα πήγε καλά στα πρώτα χιλιόμετρα.
Όμως, όπως αποδείχθηκε το φινάλε ήταν «χρυσάφι». Αυτό ήταν το 4ο μετάλλιο σε παγκόσμιο πρωτάθλημα για τον πρωταθλητή μας που γίνεται ο γηραιότερος παγκόσμιος πρωταθλητής στην ανοιχτή θάλασσα.
«Απίστευτο, αλλά αληθινό»
«Απίστευτο, αλλά αληθινό». Έτσι χαρακτήρισε ο Σπύρος Γιαννιώτης την ανάδειξή του για δεύτερη συνεχόμενη φορά σε πρωταθλητή κόσμου στα 10χλμ. κολύμβησης σε ανοιχτή θάλασσα, σήμερα στη Βαρκελώνη.
«Ήταν μια πολύ καλή μέρα για μένα. Ήταν μια τρελή κούρσα, ιδιαίτερα στα τελευταία 2.5 χιλιόμετρα. Πήγα με μυαλό και ψυχή, συναισθανόμενος αυτό που είχα χάσει πέρυσι στους Ολυμπιακούς. Αφιερώνω την επιτυχία μου αυτή στον προπονητή μου (σ.σ. Νίκο Γέμελο), που είναι πάντα κοντά μου, στους γονείς κου και φυσικά σε όλους τους Έλληνες. Αυτό που ήθελα να τους αφιερώσω πέρυσι, το κάνω ένα χρόνο μετά», ήταν τα πρώτα λόγια του 33χρονου πρωταθλητή, λίγο μετά την ολοκλήρωση της κούρσας.
