Στη χώρα λοιπόν της Λατινικής Αμερικής οι εργαζόμενοι δουλεύουν περίπου 45 ώρες την εβδομάδα και είναι το πιο βιομηχανοποιημένο έθνος, καθώς η δουλειά τους διαρκεί 519 ώρες περισσότερο από ότι του τυπικού Αμερικανού εργαζόμενου.
Με μία διαφορά όμως. Κερδίζουν λιγότερα, περίπου ένα πέμπτο του αντίστοιχου μισθού στις ΗΠΑ. Επιπλέον υπάρχει τεράστιο χάσμα στην εργασία ανάμεσα σε άνδρες και γυναίκες αφού δουλεύει το 78% των ανδρών έναντι του 43% των γυναικών.
Ακολουθεί μία κοντινή στο Μεξικό, γεωγραφικά, χώρα, η Χιλή, με μέσο όρο εργασίας τις 2.102 ώρες και μισθό τα περίπου 15.820 δολάρια.
Το περίπου 16% εργάζεται περισσότερο από 50 ώρες την εβδομάδα, 300 περισσότερες το χρόνο από το μέσο Αμερικανό εργαζόμενο.
Εντούτοις, η κοινωνική ανισότητα είναι στο χειρότερο επίπεδο, από όλα τα εκβιομηχανισμένα έθνη.
Υπάρχει μία “τάξη” η οποία αποτελεί το 20% του πληθυσμού και κερδίζει περισσότερα από 31.000 δολάρια το χρόνο, όταν το αντίστοιχο χαμηλό 20% ζει με μόλις 2.400 δολάρια το χρόνο.
Στην τρίτη θέση η Κορέα (νότιος) με 2.092 εργατοώρες και 35.406 δολάρια ετήσιο μισθό.
Μία οικονομία η οποία βασίζεται ακόμα σε αυτό που ονομάζουμε παραδοσιακές δομές.
Ένα περίπου 75% των Κορεατών εργάζονται με αμοιβές έναντι ενός 53% των γυναικών. Επίσης οι άνδρες αφιερώνουν 45 λεπτά τη μέρα στην κουζίνα, το οποίο είναι από τα πλέον χαμηλά επίπεδα εργασίας στο σπίτι στα βιομηχανοποιημένα κράτη. Η γυναίκα στην Κορέα αφιερώνει 227 λεπτά τη μέρα στην κουζίνα.
Και πάμε στην Εσθονία όπου οι εργαζόμενοι δουλεύουν 2.021 ώρες το χρόνο με μισθούς 17.323 δολαρίων.
Οι μισθοί στη χώρα θεωρούνται χαμηλοί, ενώ η ανεργία υψηλή, σε σύγκριση με τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη.
Στη γειτονική Ρωσία έχουμε 2.002 ώρες εργασίας ανά έτος και 15.826 δολάρια μισθούς.
Κάθε εβδομάδα έχει 40 ώρες εργασίας, με τους εργασιακούς νόμους να δίνουν σε όλους τους εργαζόμενους 28 ημέρες διακοπών πληρωμένων.
Στην Πολωνία εργάζονται 1.893 ώρες το χρόνο και λαμβάνουν 20.069 δολάρια μισθό. Ο μέσος Πολωνός εργαζόμενος δουλεύει 40 ώρες την εβδομάδα αλλά για ένα περίπου 10% εργαζομένων στις πόλεις, οι ώρες αυτές αυξάνονται σε περισσότερες από 50. Επίσης είναι συνηθισμένο, για έναν στους πέντε εργαζόμενους, να απασχολούνται με συμβόλαια μικρής διάρκειας.
Για να φτάσουμε στο μεγάλο γίγαντα, τις ΗΠΑ, οι οποίες έχουν 1.798 εργατοώρες το χρόνο και μισθό τα 54.450 δολάρια.
Οι εργαζόμενοι απασχολούνται τουλάχιστον 35 ώρες την εβδομάδα και πρόκειται για το μόνο ανεπτυγμένο έθνος το οποίο δεν εξασφαλίζει το δικαίωμα των διακοπών κάθε χρόνο. Ακόμη, οι αμερικανικοί εργατικοί νόμοι δεν εξασφαλίζουν στους εργαζόμενους έξτρα μισθό λόγω μητρότητας ή αποζημίωση λόγω ασθένειας.
Η Ουγγαρία είναι ακόμα ένα παράδειγμα σκληρά εργαζόμενης χώρας, με 1.797 ώρες δουλειάς το χρόνο και 19.437 δολάρια.
Στην Ιαπωνία οι ώρες εργασίας είναι 1.765 ανά έτος και ο μισθός φτάνει τα 35.143 δολάρια.
Οι Ιάπωνες έχουν τη φήμη των σκληρά εργαζόμενων. Στο 2012, ο μέσος όρος των Ιαπώνων ήταν ο ένατος πιο σκληρά εργαζόμενων ανάμεσα στα βιομηχανικά κράτη.
Ωστόσο από το 1990 ο χρόνος εργασίας στη χώρα μειώθηκε.
Τελευταία στην κατάταξη η Σλόβακία. 1.749 εργατοώρες και 19.068 δολάρια μισθός.
Όπως και στην Ρωσία η παρτ τάιμ απασχόληση δεν υπάρχει στην χώρα.