Τα θύματα του πολέμου πέραν των 100.000 νεκρών του
Οι περίπου 100.000 νεκροί δεν είναι τα μοναδικά θύματα του αιματηρότατου εμφυλίου πολέμου που μαίνεται στη Συρία. Καθημερινά μεγάλες ομάδες γυναικών προσφύγων αναζητούν καταφύγιο στην Ιορδανία, το Λίβανο και την Τουρκία για να αποφύγουν τον θάνατο. Δεν αποφεύγουν όμως την ταπείνωση, ιδίως τα χιλιάδες ανήλικα κορίτσια που εξαναγκάζονται υπό εκβιαστικές συνθήκες να «παντρευτούν» άνδρες μεγαλύτερούς τους. Αυτοί παρουσιάζονται σαν «σωτήρες» καλλιεργώντας στην πραγματικότητα ένα θλιβερό καθεστώς σεξουαλικής εκμετάλλευσης, ενώ δεν λείπουν οι βιασμοί.
Ο όρος «ασφάλεια» είναι σχετικός όσον αφορά τις γυναίκες πρόσφυγες της Σύριας. Έχουν να επιλέξουν ανάμεσα στον φόβο ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να πεθάνουν στην πατρίδα τους και σε έναν φόβο που μπορεί να θεωρηθεί πολύ χειρότερος από τον θάνατο : τον βιασμό.
Οι αφηγήσεις των γυναικών στο προσφυγικό καταφύγιο Ζατάρι της Ιορδανίας, όπως τις καταγράφει πρόσφατο ρεπορτάζ της ανταποκρίτριας του CNN στη Μέση Ανατολή, ‘Αρουα Ντέιμον, είναι σοκαριστικές. Κορίτσια στην πρώιμη εφηβεία τους παντρεμένες κάποιες από αυτές με παιδιά δηλώνουν ότι δεν θα παντρεύονταν αν δεν υπήρχε αυτή η δύσκολη κατάσταση στην πατρίδα τους. Τα στόματα παραμένουν κλειστά. ‘Η λένε ελάχιστα. «Έχουν γίνει βιασμοί …» λέει λακωνικά η 19χρονη Χαλέντ.
Η εθελόντρια Φάρα Σουκάρ καταγγέλλει πως παρόμοια περιστατικά πρόωρων γάμων αλλά και βιασμών συμβαίνουν και έξω από το καταφύγιο Ζατάρι . Η Φαρά , σημειώνει πως υπολογίζεται μία αύξηση της τάξεως του 60% στους πρόωρους γάμους κοριτσιών από την Συρία . Η ανησυχία ωστόσο , συμπληρώνει, δεν πρέπει να εστιάζεται στην ηλικία των κοριτσιών , αλλά και στον κίνδυνο που διατρέχουν φέρνοντας παιδιά στον κόσμο χωρίς το σώμα τους να έχει αναπτυχθεί πλήρως.
Αρπαγές κοριτσιών γίνονται ακόμα κι έξω από τα κέντρα που παρέχεται ανθρωπιστική βοήθεια στους πρόσφυγες. Η Μαριάμ μαζί με την δεκάχρονη κόρη της βρίσκονταν έξω από ένα νοσοκομείο που παρείχε βοήθεια στους πρόσφυγες όταν την προσέγγισε ένας άντρας και τους προσέφερε βοήθεια . Η Μαριάμ πίστεψε ότι οι προσευχές της εισακούστηκαν. Χρειάστηκε όμως να φτάσει μέχρι το σπίτι αυτού του άντρα για να καταλάβει τι ζητούσε από εκείνη και αναγκάστηκε να γλιστρήσει από το παράθυρο για να σωθεί. «Φύγαμε απ’ τη Συρία για να γλιτώσουμε τον θάνατο. Αυτό που βρήκαμε όμως εδώ είναι χειρότερο από τον θάνατο. Τουλάχιστον, αν μέναμε στην Συρία δεν θα πεθαίναμε ατιμασμένες» λέει η Μαριάμ.
Πολλές «νύφες» εξαναγκάζονται να παντρευτούν από τα 14 χρόνια τους. Κι αυτό είναι «καλή» προοπτική αν συγκριθεί με τις περιπτώσεςι των βιασμών ανήλικων κοριτσιών, τα οποία μετά φέρουν ένα στίγμα στην συντηρητική κοινωνία των προσφύγων και οι ήδη κατεστραμμένες από την προσφυγιά ζωές τους δέχονται τη χαριστική βολή.
