15 χρόνια μαθήματα ελληνικής γλώσσας για αλλοδαπές από το Λύκειο Ελληνίδων
«Όταν πας σε μια ξένη χώρα και θες να ζήσεις σε αυτήν, πρέπει να δείξεις σεβασμό απέναντι σε αυτόν που σε φιλοξενεί. Δεν μπορεί λοιπόν να μη μιλάς τη γλώσσα τους» δηλώνει στο «Βήμα» η Γιολάντα από την Πολωνία συμπληρώνοντας πως η εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας από τους μετανάστες είναι σεβασμός απέναντι στον πολιτισμό και την ιστορία της.
Το αίσθημα σεβασμού απέναντι στον ελληνικό πολιτισμό και η ανάγκη για καλύτερη επικοινωνία είναι τα στοιχεία εκείνα που οδήγησαν γυναίκες μετανάστριες της χώρας μας στην παρακολούθηση μαθημάτων ελληνικής γλώσσας, τα οποία διοργανώνει το Λύκειο Ελληνίδων (ΛτΕ).
Η Γιολάντα ήρθε στη χώρα μας πριν από 13 χρόνια, εδώ παντρεύτηκε τον ελληνικής καταγωγής σύζυγο της, με τον οποίο τα πρώτα χρόνια διατηρούσαν εστιατόριο στην περιοχή Πέτρα της Λέσβου και έχουν αποκτήσει τον δεκάχρονο Ιάσονα. «Εκεί αγάπησα την Ελλάδα, είναι ένα πανέμορφο νησί. Εξαιτίας της δουλειάς μου στο εστιατόριο μιλούσα καθημερινά με Έλληνες, οπότε ήθελα να μπορώ να τους μιλήσω όσο καλύτερα μπορώ».
Επισημαίνει πως αρκετές λέξεις στην πολωνική γλώσσα έχουν επιρροές από την ελληνική και ειδικά την αρχαία ελληνική γλώσσα με αποτέλεσμα να μην είναι και τόσο δύσκολη η εκμάθησή της. «Τόσα χρόνια δεν μπορούσα να βρω σχολείο. Πήγα όταν μια φιλενάδα μου είπε ότι στο Λύκειο έχει πολλές Πολωνές που κάνουν μαθήματα» εξηγεί, συμπληρώνοντας πως είναι πολύ σημαντικό το έργο των καθηγητριών του Λυκείου: «Θα μπορούσαν να κάνουν χίλια άλλα πράγματα, όμως έρχονται εδώ εθελοντικά και κάνουν τρομερή δουλειά».
«Πριν από 15 χρόνια που ήρθα στην Ελλάδα δεν ήξερα ούτε μία λέξη ελληνικά» δηλώνει στο «Βήμα» η Ιβόνα από την Πολωνία. «Ήρθα στα μαθήματα για να βελτιώσω την προφορά μου και να γράφω καλύτερα. Δεν μπορείς να πας κάπου και να μην μπορείς να γράψεις ούτε το όνομα σου στα ελληνικά. Αυτά τα τέσσερα χρόνια που είμαι στο σχολείο, καταλαβαίνω καλύτερα τις ειδήσεις, διαβάζω βιβλία και εφημερίδες και μιλάω καλύτερα στην δουλειά μου» καταλήγει.
Η Ζάνα ήρθε στην Ελλάδα από την Ουκρανία πριν από τέσσερα χρόνια, όταν γνώρισε και αυτή τον άνδρα της. Όπως είπε στο «Βήμα», τον πρώτο καιρό μιλούσε μόνο αγγλικά ενώ έψαχνε και αυτή κάποιο πρόγραμμα εκμάθησης γλώσσας. Εκτός από τη θέληση και την προσπάθεια των εθελοντών καθηγητριών για να τις βοηθήσουν η Ζάνα θεωρεί πως «το πιο σημαντικό είναι ότι στα μαθήματα ανεβαίνει η αυτοπεποίθησή μας, γιατί είμαστε όλες ίσες μαθήτριες που θέλουμε να μάθουμε ελληνικά, δεν μας ξεχωρίζουν ανάλογα από ποια χώρα είμαστε».
15 χρόνια δωρεάν μαθήματα ελληνικών
Αναβιώνοντας το όραμα της ιδρύτριας του Λυκείου των Ελληνίδων Καλλιρρόης Παρρέν για την εκπαίδευση των γυναικών, όπως για χρόνια υλοποιήθηκε με τα δωρεάν μαθήματα σε αναλφάβητες, άπορες, εργαζόμενες γυναίκες στα Κυριακά Σχολεία και τις Εσπερινές Επαγγελματικές Σχολές, εδώ και 15 χρόνια υλοποιείται το πρόγραμμα εκμάθησης ελληνικών σε ομογενείς και αλλοδαπές.
Η δωρεάν διδασκαλία των μαθημάτων ξεκίνησε, από το τμήμα Ιστορικού Αρχείου του ΛτΕ το ακαδημαϊκό έτος 1998/1999, με τρεις εθελόντριες καθηγήτριες και 41 μαθήτριες χωρισμένες σε τμήματα δύο επιπέδων.
Σε αυτά τα 15 χρόνια λειτουργίας του προγράμματος, έχουν πραγματοποιηθεί περίπου 2.500 εγγραφές μαθητριών, τη διδασκαλία των οποίων έχουν αναλάβει όλα αυτά τα 15 χρόνια 23 εθελόντριες καθηγήτριες, μέλη και μη του Λυκείου. Δηλαδή κάθε χρόνο περίπου 170 μαθήτριες, όλων των ηλικιών από περισσότερες από 50 χώρες παρακολουθούν μαθήματα γραμματικής, συντακτικού, ιστορίας και πολιτισμού. Όπως δηλώνει στο «Βήμα» η κυρία Άννα Μιχοπούλου, μια εκ των εθελοντριών καθηγητριών, «προσπαθούμε με όσα μέσα έχουμε και πάνω από όλα με την προσωπική μας θέληση να μάθουμε τη γλώσσα μας στις μαθήτριές μας».
Τα μαθήματα πραγματοποιούνται στο Μέγαρο Αντωνοπούλου, επί της λεωφόρου Αλεξάνδρας, στο κτίριο όπου στεγάζεται και το Ιστορικό Αρχείο. Οι εγγραφές των ομογενών και των αλλοδαπών γίνονται κάθε Οκτώβριο, με την υποβολή μιας απλής αίτησης και χωρίς άλλα δικαιολογητικά. «Εμείς αντιμετωπίζουμε αυτές τις γυναίκες ως μαθήτριες και όχι από ποια χώρα έρχονται» σχολιάζει η κυρία Μιχοπούλου.
Εξαιτίας των επαγγελματικών υποχρεώσεων, η διδασκαλία γίνεται μια φορά την εβδομάδα για τρεις ώρες ενώ τα μόνο έξοδα τα οποία απαιτούνται από τις μαθήτριες αφορούν την αγορά του εγχειριδίου διδασκαλία και της αναγκαίας γραφικής ύλης. Οι μαθήτριες κατατάσσονται σε 4 επίπεδα ελληνομάθειας ανάλογα με το κατά πόσο γνωρίζουν ή όχι τη γλώσσα.
Οι μαθήτριες εκείνες που κρίνονται αρκετά προχωρημένες έχουν τη δυνατότητα να συμμετάσχουν στις εξετάσεις του Διδασκαλείου Ελληνικής γλώσσας, οι οποίες πραγματοποιούνται από τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. «Μέχρι σήμερα σχεδόν 150 μαθήτριες μας έχουν επιτύχει στις εξετάσεις αυτές, κάνοντας μας περήφανες για το έργο και τις γνώσεις που τους παρέχουμε» σχολιάζει η κυρία Μιχοπούλου.
Σχολική γιορτή συγκίνησης και θαυμασμού
Στο τέλος κάθε «σχολικής χρονιάς» το Ιστορικό Αρχείο διοργανώνει μια γιορτή αποφοίτησης για όσες μαθήτριες κατάφεραν να συγκεντρώσουν τον απαραίτητο αριθμό παρουσιών.
Μια τέτοια γιορτή γεμάτη συναισθήματα συγκίνησης και θαυμασμού απέναντι στις εθελόντριες δασκάλες και ειδικά στις μαθήτριες, που παρά τις δυσκολίες της κρίσης, κατάφεραν και αυτή την χρονιά να είναι συνεπείς απέναντι στις εκπαιδευτικές τους δραστηριότητες.
Παράλληλα με την συμπλήρωση των 15 ετών διδασκαλίας και μετά τη χορηγία της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων, το Ιστορικό Αρχείο εξέδωσε ένα Ανθολόγιο με κείμενα και εκθέσεις των μαθητριών όλων αυτών των ετών με τον τίτλο «Θέλω κι εγώ να μιλάω ελληνικά…».
Το ανθολόγιο αυτό παρουσιάσθηκε το απόγευμα της Τρίτης 11 Ιουνίου στην γιορτή λήξης των μαθητών. Την εκδήλωση χαιρέτησε η βουλευτής Μαγνησίας κυρία Ζέττα Μακρή και απερχόμενη γενική γραμματέας της ισότητας, επί τη θητεία της οποίας εγκρίθηκε το κονδύλι χορηγίας για το ανθολόγιο αυτό. Μεταξύ άλλων ανάφερε: «Πάντα το Λύκειο Ελληνίδων για εμένα και η δραστηριότητά του μου προκαλούσε ζήλια. Γιατί είστε γυναίκες δημιουργικές, αποτελεσματικές, γυναίκες που μας κάνετε και καμαρώνουμε για το φύλο μας. Όταν μέσα, από την ολιγόμηνη θητεία μου στη γραμματεία, μου δόθηκε η ευκαιρία αυτό το ελάχιστο να κάνω για εσάς ένιωσα ότι ήμουν ιδιαίτερα τυχερή».
«Από το 1911, οπότε και ιδρύθηκε το Λύκειο των Ελληνίδων έδωσε ιδιαίτερη βαρύτητα στο ζήτημα της εκπαίδευσης των γυναικών, ως βασικό μέσο για την χειραφέτηση τους, και σήμερα, σε μια δύσκολη συγκυρία για τη χώρα, είναι και πάλι παρόν, δίπλα σε γυναίκες που ανήκουν σε ευάλωτες κοινωνικές ομάδες» δήλωσε η γενική γραμματέας Ισότητας των Φύλων κυρία Βάσω Κόλλια συμπληρώνοντας: «Η προσπάθεια είναι αξιέπαινη και η Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων θα σταθεί – στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων και δυνατοτήτων της – αρωγός».
