Η «μετά Αλέκα» εποχή ξεκίνησε σε μια δύσκολη περίοδο για το κόμμα. Εγγυητής της «σκληρής γραμμής» ο νέος γενικός γραμματέας κ. Δ. Κουτσούμπας
Η ανάδειξη του 58χρονου κ. Δ. Κουτσούμπα στο ύπατο αξίωμα ήταν μια μακρά διαδικασία που απασχολούσε τους ηγετικούς κύκλους του ΚΚΕ εδώ και αρκετά χρόνια και συγκεκριμένα από την εποχή που μετακινήθηκε από τη διεύθυνση του «Ριζοσπάστη» για να αναλάβει εκ μέρους του Πολιτικού Γραφείου τις διεθνείς σχέσεις του ΚΚΕ (2007).
Μπορεί αποκλίσεις πολιτικού και ιδεολογικού χαρακτήρα να μην υπήρχαν μεταξύ των επιτελών του κόμματος, διαφορετικές προτιμήσεις όμως για τα πρόσωπα που θα εκαλούντο – όταν θα ερχόταν το πλήρωμα του χρόνου – να πάρουν τη σκυτάλη από τα χέρια της κυρίας Παπαρήγα υπήρχαν.
Ωστόσο οι πολιτικές εξελίξεις που ακολούθησαν με επίκεντρο τη διπλή εκλογική αναμέτρηση του Μαΐου – Ιουνίου 2012, κατά την οποία το ΚΚΕ απώλεσε περί το ήμισυ των δυνάμεών του, η δημόσια διαφοροποίηση της «εσωκομματικής αντιπολίτευσης» μέσω του προσυνεδριακού διαλόγου που διεξήχθη προσφάτως, αλλά και η συνολική κάμψη της πολιτικής και οργανωτικής απήχησης του κόμματος, μαζί με τα σοβαρά προβλήματα οικονομικής επιβίωσής του, έθεσαν επί τάπητος το ζήτημα της διαδοχής.
Η κυρία Παπαρήγα είχε λάβει τις αποφάσεις της, τις οποίες είχε συζητήσει τουλάχιστον με έναν στενό κύκλο συντρόφων της, μεταξύ των οποίων ο κραταιός κ. Δ. Γόντικας, ιστορικό στέλεχος και εκ των εμπειρότερων κομματικών παραγόντων του ΚΚΕ, εξ αυτών που στήριξαν την ανάδειξη του κ. Κουτσούμπα στη θέση του γενικού γραμματέα.
Αν και στη σχετική ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του ΚΚΕ δεν αναφέρεται αν ήταν ομόφωνη ή όχι η εκλογή του στο ανώτατο κομματικό πόστο, ωστόσο το ζήτημα είχε κριθεί καθώς ο κ. Γόντικας φέρεται να είχε το προβάδισμα στο επίπεδο των συσχετισμών του συνεδρίου υπερσκελίζοντας την ομάδα των «σκληροπυρηνικών» (Μ. Μαΐλης, Στ. Λουκάς, Κ. Παρασκευάς κ.ά.), οι οποίοι φέρεται να προωθούσαν εδώ και κάποιο διάστημα την πρόταση για τον κ. Γ. Μαρίνο ως διάδοχο.
Η κυρία Παπαρήγα, πάντως, δεν θα είναι απούσα από τις εξελίξεις καθώς παραμένει επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ και θα δίνει από την πλευρά της τον πολιτικό τόνο στις αντιπαραθέσεις με τους άλλους πολιτικούς αρχηγούς.
Αποφασιστική, εξάλλου, αναμένεται να είναι και η παρουσία της στις επόμενες εκλογές ώστε να καταφέρει το ΚΚΕ να αυξήσει το χαμηλό ποσοστό του (4,5%) και να μη μείνει για την ίδια η «ρετσινιά» ότι έπειτα από 22 χρόνια στην ηγεσία του κόμματος το οδήγησε στα εκλογικά «τάρταρα» και μάλιστα εν μέσω οικονομικής και κοινωνικής κρίσης.
Κατά μία έννοια, το ΚΚΕ εισέρχεται σε μια φάση «διαρχίας», η οποία ωστόσο δεν προεξοφλεί και την πολιτική «κηδεμονία» του κ. Κουτσούμπα, ο οποίος, αν και άγνωστος στην ευρύτερη κοινή γνώμη, έχει τη φήμη του αποφασιστικού και δυναμικού κομματικού στελέχους με πλούσια εμπειρία στα εσωκομματικά δρώμενα.
Ο νέος γραμματέας αποτελεί εγγυητή της «σκληρής γραμμής» που (ομόφωνα) αποφάσισε το 19ο Συνέδριο (για «λαϊκή συμμαχία» με στόχο την «εργατική λαϊκή εξουσία»), είναι διάπυρος πολέμιος του ΣΥΡΙΖΑ και δεν αναμένεται, σύμφωνα με κομματικούς κύκλους, να παρεκκλίνει ούτε κατ’ ελάχιστον από την πολιτική των (μη) συμμαχιών που έχει αποφασίσει ο Περισσός. Ωστόσο θα κληθεί να αντιμετωπίσει τα ανησυχητικά φαινόμενα πολιτικής και εκλογικής «περιθωριοποίησης» από τα οποία απειλείται το 95χρονο ΚΚΕ.
