Επικίνδυνες για την πολιτική επιβίωση του Ολάντ οι υποθέσεις Καϊζάκ και Οζιέ

Το γερμανικό περιοδικό Spiegel βλέπει τις πρόσφατες υποθέσεις Καϊζάκ και Οζιέ ως δυο πολιτικούς «σεισμούς» ικανούς να καταστρέψουν την κυβέρνηση του Φρανσουά Ολάντ.

Όπως τονίζει το Spiegel, η πρώτη υπόθεση, αυτή του πρώην υπουργού Προϋπολογισμού, Ζερόμ Καϊζάκ, θυμίζει χολιγουντιανή ταινία: «το 2000, σε ένα σπίτι κάπου στη γαλλική επαρχία, χτυπάει ένα τηλέφωνο. Δυο άντρες μιλάνε για περίπου τέσσερα λεπτά σχετικά με έναν τραπεζικό λογαριασμό στην ελβετική τράπεζα UBS και το πόσο βραχνάς είναι να πρέπει κάποιος να μεταβεί ο ίδιος μέχρι τη Γενεύη μόνο και μόνο για να βάλει μια υπογραφή», τονίζει το γερμανικό δημοσίευμα.

Οι σχετικές καταγγελίες ήρθαν στο φως από τον ερευνητική ιστοσελίδα Mediapart, σύμφωνα με τις οποίες ο Καϊζάκ συζητά με έναν οικονομικό σύμβουλο σχετικά με έναν μυστικό τραπεζικό λογαριασμό (μέσα στον οποίο είχε 600.000 ευρώ) στην ελβετική UBS στη Γενεύη, τον οποίο στη συνέχεια μετέφερε στη Σιγκαπούρη το 2010, οπότε και τοποθετήθηκε επικεφαλής της Επιτροπής οικονομικών υποθέσεων του γαλλικού κοινοβουλίου.

Ο Καϊζάκ αρνήθηκε με επιμονή τις καταγγελίες ότι η φωνή που ακούγεται στην υποκλαπείσα τηλεφωνική συνομιλία είναι η δική του και μήνυσε τον ιστότοπο για δυσφήμηση, ωστόσο τρεις μάρτυρες αναγνώρισαν την φωνή του και τελικά παραιτήθηκε από το αξίωμά του στις 19 Μαρτίου, όταν η γαλλική εισαγγελία ανακοίνωσε την έναρξη δικαστικής έρευνας σε βάρος του για ξέπλυμα χρήματος προϊόντος φοροδιαφυγής – κι όλα αυτά για έναν υπουργό που είχε καταστήσει ως απόλυτη προτεραιότητά του τον αγώνα κατά της καταπολέμησης της φοροδιαφυγής.

«Η γαλλική Le Monde χαρακτήρισε το σκάνδαλο ως μια «βαθύτατη κρίση δημοκρατίας» που επιβαρύνει την ήδη τεταμένη οικονομική και κοινωνική κρίση στη χώρα, ενώ σπάει το «συμβόλαιο εμπιστοσύνης» ανάμεσα στο γαλλικό λαό και την κυβέρνηση», υπογραμμίζει το άρθρο, προσθέτοντας πως η κρίση αυτή έγινε ολοένα μεγαλύτερη από την αποκάλυψη του δεύτερου σκανδάλου.

Μετά την υπόθεση Καϊζάκ, η Le Monde έβγαλε στο φως ότι ο επικεφαλής επί των οικονομικών της προεκλογικής εκστρατείας του Ολάντ, ο Ζαν-Ζακ Οζιέ, συμμετέχει σε δύο υπεράκτιες (off shore) εταιρείες στα νησιά Κέιμαν στη Καραϊβική. Ο Οζιέ, που εμπλέκεται στις off shore μέσω της εταιρείας του Eurane, επιβεβαίωσε μεν την έμμεση συμμετοχή του (διά της Eurane), αλλά τόνισε ότι δεν έχει άμεση σύνδεση αλλά ούτε και λογαριασμούς στα Κέιμαν και υπογράμμισε πως όλα έχουν γίνει νόμιμα. Όμως, ο Ολάντ, από το Μαρόκο όπου βρισκόταν για επίσημη επίσκεψη, δήλωσε πως «δεν γνώριζα τίποτα για τις οικονομικές συναλλαγές του Οζιέ», «αδειάζοντας» τον συνεργάτη του.

«Η πτώση του Καϊζάκ σημαίνει το τέλος κάθε ελπίδας που μπορεί να ειχε κάποιος πως η νέα Σοσιαλιστική κυβέρνηση Ολάντ θα σηματοδοτούσε μια πολιτική ανανέωση για τη χώρα», σημειώνει το Spiegel, επισημαίνοντας ότι «αυτή η ελπίδα έφερε τον Ολάντ στην εξουσία, παρά το γεγονός πως δεν επρόκειτο επ’ ουδενί για χαρισματικό πολιτικό. Η εκλογή του έδειχνε πως οι γάλλοι ψηφοφόροι είχαν βαρεθεί τα σκάνδαλα της προηγούμενης κυβέρνησης του Νικολά Σαρκοζί και περίμεναν από το νέο τους πρόεδρο να συνταράξει τα θεμέλια ολόκληρων δεκαετιών πολιτικής ευνοιοκρατίας και φαβοριτισμού».

Όπως υποστηρίζει το περιοδικό, «σχεδόν ένα χρόνο μετά, οι Γάλλοι είναι απογοητευμένοι. Η υπόθεση Καϊζάκ έβαλε τέλος στο όνειρο πως οι Σοσιαλιστές θα επανέφεραν την αξιοπρέπεια στη διακυβέρνηση. Απεναντίας, οι ψηφοφόροι πλέον φτάνουν στο επώδυνο συμπέρασμα πως ζούνε σε μια διεφθαρμένη δημοκρατία».

«Έντεκα μήνες μετά από την ανάληψη της προεδρίας, ο Ολάντ είναι πολιτικά γονατισμένος. Δημοσκόπηση που δημοσίευσε την περασμένη εβδομάδα η εφημερίδα Le Figaro ( της εταιρείας TNS Sofres ) δείχνει πως το 70% των Γάλλων έχει ελάχιστη ή καθόλου εμπιστοσύνη στο έργο του Ολάντ», καταλήγει το Spiegel που τονίζει με νόημα πως το όλο κλίμα πανικού που επικρατεί στο μέγαρο των Ηλυσίων Πεδίων «δίνει πάτημα για μια συνταγματική συζήτηση σχετικά με την εγκαθίδρυση μιας νέας, Έκτης Δημοκρατίας, ένα πολιτικό πρότζεκτ που συζητιέται εδώ και μια δεκαετία, αλλά δεν ευοδώθηκε ποτέ. Πλέον λύσεις όπως ένας απλός κυβερνητικός ανασχηματισμός δεν είναι αρκετές και χρειάζεται κάτι άλλο», υπονοώντας προφανώς ένα νέο σύνταγμα ή τουλάχιστον μια συνταγματική αναθεώρηση.

ΔΟΛ