Οι καταθέσεις τους εγείρουν νέα ερωτήματα για την απόδραση των αλβανών κακοποιών
Νέα ερωτήματα για τη στάση των φρουρών της φυλακής των Τρικάλων στην απόδραση των επικίνδυνων αλβανών κακοποιών εγείρονται με βάση τις ένορκες καταθέσεις που έδωσαν λίγη ώρα μετά το περιστατικό.
Τουλάχιστον πέντε από τους φύλακες που ήταν στις σκοπιές δήλωσαν ότι δεν έριξαν ούτε μία σφαίρα επειδή δέχονταν πυρά, ενώ ένας άλλος υποστηρίζει ότι πυροβόλησε 24 φορές προς άγνωστη κατεύθυνση.
Τα ερωτήματα πολλαπλασιάζονται λόγω της «άνεσης κινήσεων» που είχαν τελικά οι αλβανοί δραπέτες αλλά και οι επιβάτες ενός βαν που άρχισαν να πυροβολούν ανενόχλητοι προς την πλευρά των φυλακών την ώρα της απόδρασης. Παρ’ ότι οι εξωτερικοί φύλακες είχαν ευρύ «πεδίο βολής» από τις σκοπιές τους και χώρο καλής κατόπτευσης των Αλβανών στο βαν, διαπιστώνεται ότι δεν έριξαν ουσιαστικά ούτε μία σφαίρα εναντίον τους.
Κι όλα αυτά ενώ δεν υπάρχει καμιά πειστική απάντηση στις αναφορές τεσσάρων αστυνομικών που έσπευσαν στις φυλακές και κατέθεσαν ότι δέχονταν πυρά από τους φρουρούς στις σκοπιές. Το ίδιο μάλιστα υποστήριξε και φρουρός των φυλακών προκειμένου να εξηγήσει γιατί δεν πυροβόλησε κατά του βαν. Καθότι όπως έλεγε ενδεικτικά αξιωματικός της ΕΛ.ΑΣ., «δεν μπορεί η σύγχυση να τα εξηγεί όλα».
Αυτή η δυσεξήγητη αδυναμία των φρουρών των φυλακών, όπως φαίνεται, έχει μετατραπεί σε εφιάλτη για την ΕΛ.ΑΣ. η οποία προσπαθεί μάταια να βρει τους άφαντους αλβανούς κακοποιούς και να αποφύγει νέες αιματοχυσίες μετά και τον θάνατο της 25χρονης ξενοδοχοϋπαλλήλου στα Ίσθμια.
Σύμφωνα με τα μέχρι τώρα στοιχεία, από τους πυροβολισμούς των Αλβανών που επέβαιναν στο βαν τραυματίσθηκε ο φρουρός των φυλακών ο οποίος ήταν στη σκοπιά Νο5 του σωφρονιστικού καταστήματος. Όμως εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι καταθέσεις των φρουρών από τις γειτονικές σκοπιές.
Οι καταθέσεις
Ο φρουρός από τη σκοπιά 2 κατέθεσε: «Το μόνο που μπόρεσα να κάνω ήταν να πέσω μπρούμυτα για να καλυφθώ και να προστατέψω τη ζωή μου. Ήταν τόσο μεγάλος ο καταιγισμός των πυρών που δεν μπορούσα να σηκωθώ έστω και για λίγο προκειμένου αμυνόμενος να ανταποδώσω τα πυρά. Αναγκάστηκα να μπω στη σκάλα για να προστατέψω τη ζωή μου. Προσπάθησα να βγω τρεις φορές να ανταποδώσω τα πυρά ανεπιτυχώς γιατί ήταν αδύνατον επειδή μας γάζωναν στην κυριολεξία». Ο συγκεκριμένος φρουρός υποστήριξε ακόμη ότι δεν λειτουργούσε ο ασύρματός του επειδή δεν ήταν φορτισμένη η μπαταρία.
Στη σκοπιά Νο3 η αντίδραση ήταν παρόμοια. Ο φρουρός ανέφερε στους ερευνητές της υπόθεσης: «Έπεσα στα γόνατα για να καλυφτώ όσο μπορούσα, διότι η σκοπιά δεν μου προσέφερε λόγω της κατασκευής της καμιά κάλυψη και σκυμμένος άρχισα να κατεβαίνω τη σκάλα».
Εξίσου «παθητικές» ήταν και οι αντιδράσεις των άλλων φρουρών. Ο φύλακας στη σκοπιά 4 σημείωσε: «Δέχθηκα καταιγισμό πυροβολισμών και έπεσα κάτω να προστατευτώ, μένοντας κάτω περίπου 20 δευτερόλεπτα αλλά είδα ότι δεν μου παρείχε καμιά προστασία». Ο ίδιος φρουρός σημειώνει αμέσως μετά: «Σύρθηκα και πήγα μέσα στην εσωτερική σκάλα της σκοπιάς καθόσον μου παρείχε προστασία επειδή ήταν με τσιμέντο γύρω γύρω» . Εκεί παρέμεινε ο συγκεκριμένος σκοπός -σύμφωνα με την κατάθεσή του- μέχρι την παύση των πυροβολισμών από τους αλβανούς κακοποιούς.
Το μυστήριο της σκοπιάς 6
Ωστόσο το ενδιαφέρον των αξιωματικών της ΕΛ.ΑΣ. που ερευνούν την υπόθεση εστιάζεται στην κατάθεση που έδωσε ο φρουρός της σκοπιάς Νο6. Κι αυτό όχι μόνο επειδή ήταν κοντά στη σκοπιά του φρουρού που τραυματίστηκε αλλά και διότι υπήρξαν καταθέσεις αστυνομικών ότι «από εκείνη την πλευρά των σκοπιών της φυλακής δέχονταν πυρά».
Ο φρουρός αυτός κατέθεσε ότι «όταν είδα την απόδραση των κρατουμένων και βγήκα να την αποτρέψω, άκουσα πυροβολισμούς από αυτόματα όπλα, πιθανόν Καλάσνικοφ, και μάλιστα μια βολίδα πέρασε μέσα από τη σκοπιά μου, ακριβώς δίπλα μου. Δεν μπόρεσα να προσδιορίσω τον αριθμό των όπλων, κατάλαβα όμως ότι ήταν τουλάχιστον τρία».
Εκείνο ωστόσο που εντυπωσιάζει στη συγκεκριμένη κατάθεση είναι ότι ενώ ο φύλακας αυτός εμφανιζόταν καθηλωμένος από τα πυρά που δεχόταν από το εξωτερικό των φυλακών σημειώνει: «Όταν είδα τους κρατουμένους να προσπαθούν να αναρριχηθούν (στον εξωτερικό τοίχο), βγήκα από τη σκοπιά μου και προσπαθούσα να τους αποτρέψω στην αρχή με λόγια (…) κι ύστερα με εκφοβιστικά πυρά. Μάλιστα με σπαστά ελληνικά με έβρισαν λέγοντάς μου “π…η θα δεις, θα έρθουμε και θα σε σκοτώσουμε”. Μετά από αυτό εγώ μην γνωρίζοντας αν έχουν όπλο ή όχι και αφού δέχθηκα από τα χωράφια εκ νέου πυροβολισμούς, έπεσα κάτω στη σκοπιά μου για να καλυφθώ…».
Από την περαιτέρω έρευνα προέκυψε ότι με το υπηρεσιακό του όπλο ο φρουρός αυτός έριξε 24 σφαίρες που παραμένει άγνωστο αν όλες ήταν εκφοβιστικές, όπως υποστηρίζει στην κατάθεσή του, ή προς «άγνωστο στόχο».
Τέλος, οι απορίες διευρύνονται μετά και την κατάθεση ενός εξωτερικού φρουρού των φυλακών των Τρικάλων ο οποίος περιπολούσε έξω από το σωφρονιστικό κατάστημα. Ο υπάλληλος αυτός ανέφερε: «Ακούστηκαν συνεχόμενοι πυροβολισμοί από διάφορα σημεία κι αποστάσεις χωρίς να μπορούμε να προσδιορίσουμε από πού ακριβώς δεχόμαστε πυροβολισμούς, πάντως από το σημείο που βρίσκονταν οι σκοπιές 4, 5 και 6».
