Η Κύπρος μας (δίνω έμφαση στο μας) αντιμετωπίζει με τη σειρά της την άγρια επίθεση κατά της ευημερίας της. Μετά από μισό αιώνα και ενώ δέχθηκε το ισχυρό πλήγμα με την εισβολή στο νησί των τουρκικών στρατευμάτων, τα οποία κατεύθυναν οι «σύμμαχοί» μας και «εταίροι» μας, η Κύπρος πρόβαλλε ως χώρα ευημερούσα οικονομικά και μάλιστα με άριστες προοπτικές εν όψει και της στο εγγύς μέλλον έναρξης άντλησης των σημαντικών υποθαλασσίων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων.
Πώς συνέβη η ανατροπή και η οικονομία της βρέθηκε στα πρόθυρα της κατάρρευσης;
Ας ξετυλίξουμε κάποιες από τις πτυχές του δράματος.
Η Κύπρος πουλήθηκε από τους Οθωμανούς στους Άγγλους σε ευτελή τιμή ως ένδειξη ευγνωμοσύνης για τις υπηρεσίες που προσέφεραν οι κυρίαρχοι του πλανήτη τότε, ώστε να περισώσει ό,τι ήταν δυνατόν η οθωμανική αυτοκρατορία από τις απώλειες εδαφών με βάση τη συνθήκη του Αγίου Στεφάνου (1878). Και αυτό επετεύχθη με αγαστή συνεργασία όλων των ισχυρών χωρών της Δυτικής Ευρώπης κατά της Ρωσίας. Βέβαια από τη συνθήκη του Βερολίνου, με την οποία ανετράπη η προαναφερθείσα ευνοήθηκε και το ελληνικό βασίλειο, γι’ αυτό και ελάχιστη σημασία δώσαμε έκτοτε στην αλλαγή πορείας των Κυπρίων αδελφών μας.
Άλλωστε οι πλείστοι από μας ίσως διερωτηθούν: Γιατί κακό προκάλεσε στους Κυπρίους η αλλαγή δυνάστη; Απαλλάχτηκαν από τον βάρβαρο και υποτάχθηκαν σε πολιτισμένο λαό! Αυτό είναι το πρώτο σφάλμα των φραγκεμένων Ελλήνων απανταχού γης. Τον πολιτισμό τους οι Άγγλοι τον έδειξαν, όταν ο κυπριακός λαός επαναστάτησε για να αποκτήσει την ελευθερία του (1955). Τότε που χρησιμοποίησαν ναζιστικές μεθόδους βασανιστηρίων των αγωνιστών που συλλαμβάνονταν και στη συνέχεια έστησαν αγχόνες, για να εκτελέσουν τους κατ’ εκείνους τρομοκράτες.
Το έπος της Ε.Ο.Κ.Α. υπήρξε το τελευταίο για τον ελληνισμό. Για να αντιπαλέψουν την ελληνική ψυχή οι αποικιοκράτες δεν αρκέστηκαν στο να στρέψουν τους Τούρκους, ορθότερα εξισλαμισμένους Έλληνες, του νησιού κατά των χριστιανών Ελλήνων, αλλά σχεδίασαν την επίθεση του εξαγριωμένου όχλου της Κωνσταντινούπολης, με τις ευλογίες ασφαλώς της τουρκικής κυβέρνησης, κατά των Ρωμηών της Κωνσταντινούπολης! Η Ε.Ο.Κ.Α. είχε συγγενή αδυναμία. Ο ηγέτης της, ο Διγενής, είχε διαδραματίσει ρόλο στην ετοιμασία του εμφυλίου πολέμου στην Ελλάδα εκ μέρους των Άγγλων. Η Αριστερά στην Κύπρο δεν τον εμπιστευόταν.
Το άκρως θλιβερό είναι ότι αργότερα επιχείρησε να αμαυρώσει τον αγώνα ως δήθεν εθνικιστικό, δίνοντας ελαφρυντικά στους αποικιοκράτες. Κι’ αυτό επειδή απείχε απ’ αυτόν μη εμπιστευόμενη ούτε και τους νεαρούς μαχητές, που έσπευσαν να στρατευτούν στο πλευρό του αρχηγού, επειδή οι πλείστοι προέρχονταν από τις νεανικές ομάδες της Εκκλησίας! Ναι οι πλείστοι ήταν πιστοί και το έδειξαν τόσο στις φυλακές, όσο και στα γράμματα που απηύθυναν από εκεί στους συγγενείς τους. Ο πρωτοήρωας του αγώνα, ο Γρηγόρης Αυξεντίου είχε ως καταφύγιο και ορμητήριο τη μονή του Μαχαιρά, όπου τον συνάντησαν οι Άγγλοι διώκτες, πλην όμως δεν τον αναγνώρισαν! Και κοντά στη μονή μέσα σε μικρή σπηλιά έγινε ολοκαύτωμα, ύστερα από προδοσία. Τον προδότη φυγάδευσαν οι κατακτητές στην Αγγλία, εκεί, όπου φυγάδευσαν αργότερα και πολλοί Κύπριοι τα χρήματά τους ή έστησαν τις επιχειρήσεις τους. Είναι πικρό, αλλά πρέπει να γραφεί: Αρκετοί Κύπριοι, με την πάροδο του χρόνου, ταυτίστηκαν κατά τη νοοτροπία με τους αποικιοκράτες τους! Δεν τους κακίζω, απλά τον πόνο μου γι’ αυτό εκφράζω. Τον ίδιο πόνο εκφράζω για τους πολλούς Ελλαδίτες Έλληνες, που προτιμούν να αυτοαποκαλούνται Ευρωπαίοι!
Η λεκάνη της ανατολικής Μεσογείου έκρυβε τεράστια κοιτάσματα υδρογονανθράκων. Εμείς το μάθαμε πρόσφατα. Κάποιοι που τόλμησαν να ασχοληθούν με το θέμα, πριν γνωστοποιηθεί επισήμως η ύπαρξή τους, χαρακτηρίστηκαν «φαιδροί». Άραγε να μη γνώριζαν την ύπαρξή τους, πριν ακόμη η Κύπρος καταστεί ανεξάρτητο Κράτος, και οι ισχυροί του πετρελαίου, που δεν είναι άλλοι από τους ισχυρούς των τραπεζών, που δεν είναι άλλοι από αυτούς που ελέγχουν τον πλανήτη μας σήμερα και τον ήλεγχαν και τότε που η Βρετανία φάνταζε κραταιά αυτοκρατορία; Οι συνθήκες Ζυρίχης –Λονδίνου συντάχτηκαν με σχέδιο να επικρατήσει στο νησί αναταραχή μεταξύ των δύο κοινοτήτων, ώστε να παρεμβαίνουν οι πρώην αποικιοκράτες προς επίλυση των διαφορών. Και ασφαλώς κατά καιρούς είδαμε την αμεροληψία που τους διακρίνει από την στάση τους κατά την εισβολή ώς την πρόταση αποδοχής εκ μέρους των Ελληνοκυπρίων του σχεδίου Ανάν! Βέβαια τα σχέδιά τους δεν θα ήταν εύκολο να τα επιβάλουν, αν δεν υπήρχαν τόσο στην Κύπρο, όσο και στην Ελλάδα πρόσωπα πρόθυμα να υπηρετήσουν τους εχθρούς του έθνους με αντάλλαγμα αξιώματα και, γιατί όχι, οικονομικά οφέλη.
Η Κύπρος αλώθηκε το 1974 με προδοσία! Οι Έλληνες από την εποχή του ελληνικού εμφυλίου πολέμου είμαστε βαθειά διχασμένοι, πλην όμως και οι μεν και οι δε «ανήκομεν» ιδεολογικά εις την Δύσιν και τα σχέδιά της υπηρετούμε! Πάσχουμε φοβερά από ηγετική λειψανδρία! Ένας Τάσος Παπαδόπουλος τόλμησε να αντιταχθεί στο σχέδιο διάλυσης της Κύπρου και ο λαός αμέσως έδειξε τη θέλησή του να παλέψει μ’ εκείνο το εντυπωσιακό 75% υπέρ του ΟΧΙ στο σχέδιο Ανάν, παρά την τρομοκρατία των υπερμάχων του ναι, πολιτικών και δημοσιογράφων.
Η καλύτερη μέθοδος για διάλυση των κοινωνιών είναι η ευμάρεια! Οι Κύριοι ευημερούσαν περισσότερο από μας. Το τραπεζικό σύστημα εξασφάλιζε υψηλό εθνικό προϊόν με την προσέλκυση κεφαλαίων από άλλες χώρες. Ρώσοι, που είχαν καταληστεύσει τη χώρα τους κατά τη μεταβατική περίοδο, μετά την κατάρρευση του κομμουνιστικού καθεστώτος, αλλά και άλλοι, μεταξύ των οποίων και εμείς, όταν οι φήμες για πιθανή πτώχευση της χώρας μας εξαπλώνονταν, συμβάλαμε στην ισχυροποίηση της κυπριακής οικονομίας. Η είσοδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση χαιρετίστηκε με ενθουσιασμό, αν και βλέπαμε ότι οι εταίροι μας ουδεμία διάθεση είχαν να επιλύσουν το χρονίζον κυπριακό ζήτημα! Έτσι στήθηκε και εκεί η ίδια παγίδα, που ακούσει στο όνομα «είσοδος στην ευρωζώνη»!
Η πέρα από κάθε αμφισβήτηση πλέον ύπαρξη των τεραστίων κοιτασμάτων, από τα οποία η Κύπρος κατέχει μερίδα λέοντος, είναι η αρχή των οδύνων. Στο Ιράκ έκαναν πόλεμο για να τα αρπάξουν από το καθεστώς του Σαντάμ, ο οποίος από τα κέρδη κάτι έδινε και στον λαό του. Το ίδιο έπραξαν και στη Λιβύη. Στην Κύπρο επέλεξαν άλλη μέθοδο: Να προκαλέσουν τεχνητή οικονομική κρίση! Βέβαια βγαίνουν οι επαΐοντες και επισημαίνουν τα σοβαρά σφάλματα των διοικησάντων τις τράπεζες. Αλλά ας θέσουμε το απλό ερώτημα: Ποιοι τους προώθησαν στις θέσεις αυτές και από ποιους ελάμβαναν εντολές; Δεν υπάρχει μεγαλύτερος μύθος από το να δεχόμαστε ότι οι πολιτικοί και οι οικονομολόγοι μας είναι άσχετοι. Αυτό θέλει το σύστημα, το οποίο κάποιους από αυτούς ρίχνει στη συνέχεια βορά στον «εξαγριωμένο όχλο»! Η Κύπρος σύρθηκε στο ΔΝΤ, ενώ στην εξουσία βρίσκονταν αστικοποιημένοι κομμουνιστές, η άνοδος των οποίων στην εξουσία ουδόλως θορύβησε το σύστημα. Αυτοί μάλιστα συνήψαν συμφωνίες με το Ισραήλ, για την από κοινού εκμετάλλευση των κοιτασμάτων, σε συνεργασία με αμερικανικές εταιρίες (τίνων είναι τα κεφάλαια δεν μας απασχολεί!), προκειμένου να αντιμετωπιστούν τυχόν αντιδράσεις της Τουρκίας.
Προβλήθηκε τότε η πολιτική αυτή ως συνετή και ρεαλιστική! Αλλά είναι ηλίου φαεινότερο ότι οι ισχυροί του κεφαλαίου τα θέλουν όλα δικά τους! Όχι, που θα αφήσουν την Κύπρο να ισχυροποιηθεί και άλλο οικονομικά. Όχι μόνο την καταρρακώνουν, αλλά θέτουν και διαβολές κατά της Ελλάδος, που δεν έσπευσε να παράσχει χείρα βοηθείας! Τι βοήθεια να παράσχουμε εμείς, που είμαστε σε δεινότερη θέση απ’ εκείνη της Κύπρου; Και μήπως δεν εποφθαλμιούν και τα δικά μας κοιτάσματα του Αιγαίου και της Κρήτης. Η Ρωσία, στην προσπάθειά της να ισορροπήσει στη γεωστρατηγική σκηνή, αποφεύγει να ενοχλήσει πολύ τους κυρίαρχους. Η Τουρκία αναμένει τη στιγμή που θα τη χρειαστούν και στην Κύπρο ο λαός εξέλεξε τον κορυφαίο υπέρμαχο του σχεδίου Ανάν.
Ο ελληνισμός περνά τη μεγαλύτερη ίσως κρίση στη μακρόχρονη ιστορία του και ο λαός έχει πλήρως αποκοιμηθεί από τα παραμύθια των ασκούντων την εξουσία.
«ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ»
