Οι οκτώ ημέρες που συγκλόνισαν την Κύπρο, καθώς και ολόκληρη την ευρωζώνη συνολικά, περιγράφουν με συγκλονιστικό τρόπο το χρονικό ενός προαναγγελθέντος δράματος, που φαίνεται ότι μπορεί να έχει ως θύματα, όχι μόνο τη μαρτυρική Μεγαλόνησο, τους πολίτες της και τους ξένους καταθέτες των κυπριακών τραπεζών, αλλά και το μέχρι τώρα κραταιό κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα.

Η εντολή του Βερολίνου για συρρίκνωση του υπερδιογκωμένου τραπεζικού τομέα της Κύπρου, η οποία μεταφράστηκε στην πρωτοφανή απόφαση του Eurogroup για την αρπαγή μεγάλων, μεσαίων και μικρών καταθέσεων, αποτυπώνει με τον πλέον ωμό, κυνικό τρόπο το γερμανικό σχέδιο για τη διάλυση του κυπριακού τραπεζικού συστήματος και την κυριαρχία της γερμανικής μπότας στο σύνολο της ευρωζώνης.

Είναι ολοφάνερο ότι η αλαζονεία της Γερμανίας, η οποία ξεκίνησε με την επιβολή ενός Προγράμματος Δημοσιονομικής Προσαρμογής με συνταγή ακραίας λιτότητας που πλήττει κυρίως τις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου, αλλά όχι μόνο αυτές, έχει εξουδετερώσει την περίφημη κοινοτική αλληλεγγύη και οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην αποδυνάμωση του ευρώ.

Το γερμανικό σχέδιο μπορεί, όμως, να αποδειχθεί και αυτοκαταστροφικό, δεδομένου ότι οι δραματικές εξελίξεις στην Κύπρο διευρύνουν την πολιτική, την οικονομική, αλλά και την ηθική αμφισβήτηση της Γερμανίας στην Ευρώπη και θέτουν πλέον σε κίνδυνο ακόμη και τα οφέλη που έχει αποκομίσει η χώρα αυτή επενδύοντας στην κρίση.

Ανεξάρτητα από την έκβαση της υπόθεσης της Κύπρου, η οποία είναι ανάγκη να στηριχθεί στην προσπάθεια που καταβάλλει για τη διάσωσή της, το βέβαιο είναι ότι με την τακτική των Μέρκελ και Σόιμπλε και ιδιαίτερα με την εμμονή τους στον οικονομικό ακρωτηριασμό της Κύπρου, το ευρώ έχει τρωθεί σημαντικά.

Η μεγάλη απώλεια για την Ευρώπη είναι η ενίσχυση του σκεπτικισμού για το ενιαίο νόμισμα που μετατρέπεται σταδιακά σε ανοιχτή αμφισβήτησή του. Με άλλα λόγια, το Βερολίνο άνοιξε τον «ασκό του Αιόλου» και πλέον οι άνεμοι της αντίδρασης είναι δύσκολο να μαζευτούν. Ολα δείχνουν ότι αυτή είναι η τελευταία ευκαιρία για το ευρώ, που θα χαθεί εάν η Γερμανία δεν εγκαταλείψει τις αλαζονικές πρακτικές και δεν αναθεωρήσει τη στάση της.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ