«Στατιστικά στοιχεία της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης Γρεβενών»
Η κίνηση των βιβλίων στο δανειστικό τμήμα της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης Γρεβενών, για το 1ο δίμηνο, Ιανουαρίου–Φεβρουαρίου, του 2013,έχει ως εξής:
Στο διάστημα από 2 Ιανουαρίου έως 28 Φεβρουαρίου , τα μέλη της βιβλιοθήκης δανείστηκαν συνολικά 1581 βιβλία, από τα οποία τα 329 βιβλία ανήκουν στο παιδικό τμήμα της. Ο μέσος όρος δανεισμού, σύμφωνα με τα στοιχεία ήταν 37 βιβλία την ημέρα. Το 75% των χρηστών ήταν γυναίκες και μόλις το 25% ήταν άνδρες.
Στις προτιμήσεις των χρηστών πρώτα σε δανεισμό έρχεται η τριλογία του Θοδωρή Παπαθεοδώρου: «Οι κόρες της λησμονιάς». «Οι μάνες της άδειας αγκαλιάς» και «Τα δάκρυα των αγγέλων». Βιβλία, που αναφέρονται στην περίοδο του εμφυλίου. Λίγα λόγια για το περιεχόμενο της τριλογίας:
«Γυναίκες του εμφυλίου… Ψυχές που καρτεράνε τρεμοσβήνοντας… Σαν την ψυχή της Μέλπως, σαν της Αγγέλας την ψυχή, γονατισμένη μυστικά κάτω απ’ το εικονοστάσι. Και σαν την ψυχή της Αριάδνης βουβή, χαμένη ανάμεσα στον πάνω και στον κάτω κόσμο. Οι ηρωίδες των βιβλίων, μορφές και μοίρες του λαού μας, βορά σ’ έναν απάνθρωπο εμφύλιο σπαραγμό. Όλη η πατρίδα μια φωτιά, ίδια ρομφαία των αγγέλων και των δακρύων. Όλη η πατρίδα μια παράλογη θυσία χωρίς θύτες και θύματα. Αγγέλα , Μέλπω, Αριάδνη.
Έτσι απόμειναν να κοιτάνε τις φωτιές ανήμπορες και ν’ αποχαιρετούν βουβά.
Έτσι απόμειναν να καρτερούνε μια επιστροφή…»
Σχετικά με τις επιλογές των μικρών φίλων της βιβλιοθήκης , στο παιδικό τμήμα, ιδιαίτερα αγαπήθηκαν τα βιβλία: « Ο γυμνός βασιλιάς», «Όταν ο λύκος πεινάει» και « Η αρκούδα που αγαπούσε τα δέντρα».
«O γυμνός βασιλιάς» Κείμενο και εικονογράφηση του Bruno Gibert
Ο βασιλιάς των ζώων βγάζει τη γούνα του γιατί ζεσταίνεται πολύ… και ζει απρόσμενες περιπέτειες.
Πω πω ζέστη! Γκρίνιαζε το λιοντάρι μέσα από τη χαίτη του. Και καθώς ξυνόταν –τι να δει; – ανακάλυψε ένα φερμουάρ. Το λιοντάρι έκρυψε το δέρμα του πίσω από ένα θάμνο και πήγε για μια βόλτα. Όταν όμως ο Βασιλιάς θέλησε να πάρει πίσω τη γούνα του… Ω δυστυχία μου! Είχε εξαφανιστεί!. Χωρίς τα σύμβολα της δύναμης και της εξουσίας, το λιοντάρι ανακάλυψε την αδυναμία του κι έκανε αναπάντεχους φίλους. Απογυμνωμένος από τη γούνα του, ο αξιοσέβαστος βασιλιάς των ζώων δεν εκπροσωπεί απολύτως τίποτα για τους υπηκόους του. Τον περιγελούν και όταν πάει να βρυχηθεί, μόνο ένα μικρό νιαούρισμα κατορθώνει να βγάλει… Ένα μικρό βιβλίο, πονηρό και αστείο, εικονογραφημένο με κέφι και πρωτοτυπία από τον ίδιο το συγγραφέα.
« Η αρκούδα που αγαπούσε τα δέντρα». Του Nicholas Oldland
Ήταν κάποτε μια αρκούδα τόσο γεμάτη αγάπη και χαρά για τη ζωή που, όποτε συναντούσε κάποιο άλλο ζωντανό πλάσμα ενώ έκανε τη βόλτα της στο δάσος, το αγκάλιαζε.
Η αρκούδα περνούσε τις μέρες της εξερευνώντας το δάσος, ξαφνιάζοντας νέους φίλους και γνωριμίες με τις μεγάλες της αγκαλιές. Μέχρι που μια μέρα, ο δρόμος την έφερε μπροστά σ’ έναν κυνηγό που βαστούσε ένα τσεκούρι. Και ξαφνικά, η αρκούδα έχασε την όρεξή της για αγκαλιές…
Ο Nicholas Oldland, μέσα από αυτόν τον ανάλαφρο σύγχρονο μύθο, με την αξιολάτρευτη πρωταγωνίστρια, εικονογραφεί τη θαυμαστή δύναμη της αγκαλιάς.
«Όταν ο λύκος πεινάει» της Christine Naumann –Villemin
Ο Εδμόνδος Ευπατρίδης πεινάει. Πεινάει πολύ. Και θέλει να φάει κουνέλι. Ένα ωραίο, τροφαντό, οικόσιτο κουνέλι. Γι ‘αυτό αποφασίζει να πάει στην πόλη. Στην πόλη, όμως, τα κουνέλια έχουν γείτονες. Κι οι γείτονες μπορεί να είναι πολύ απαιτητικοί. Ή και πολύ ευγενικοί…
Καημένε Εδμόνδε, τι σου έμελλε να πάθεις!
Ευχαριστούμε τους φίλους της Βιβλιοθήκης για τη συνεργασία τους κι ευχόμαστε όλο και περισσότεροι συμπολίτες μας να γίνουν μέλη της.
