2ο Δημοτικό Σχολείο Γρεβενών Ε1΄τάξη 
Στο πλαίσιο του προγράμματος Πολιτιστικών Θεμάτων που πραγματοποιεί η Ε1΄τάξη το Σχολικό Έτος 2012-2013 δραστηριότητα με τίτλο: «Ιστορία, πολιτισμός, ήθη-έθιμα, παραδοσιακά παιχνίδια του τόπου μου», η μαθήτρια Ελισάβετ Ζάχου έφερε στην τάξη μια παραδοσιακή φορεσιά που τη φορούσε η γιαγιά της και μας την παρουσίασε με το παρακάτω κείμενο:
«Σε αυτό το κείμενο περιγράφω μια παραδοσιακή στολή, την οποία φορούσε η προγιαγιά μου. Η χρονολογία που ράφτηκε είναι κάπου ανάμεσα στο 1918 και στο 1920.
Εκείνη την εποχή οι γονείς των κοριτσιών συνήθιζαν να παραγγέλνουν στο ράφτη φορέματα για να τα έχουν τα κορίτσια ως προίκα στο γάμο τους. Έτσι η προγιαγιά μου πήρε προίκα στο γάμο της δύο φορέματα, ένα μπλε κι ένα καφέ. Τότε οι ράφτες τα έραβαν με χειροκίνητη ραπτομηχανή, η οποία είχε μια μανιβέλα που όταν τη γύριζαν οι ράφτες, ανεβοκατεβαίνανε η βελόνα και έτσι, μπορούσαν να ράψουν το φόρεμα. Το έφτιαχναν από μάλλινο, χοντρό ύφασμα, ώστε να είναι ζεστή η κοπέλα το χειμώνα (εδώ μπορείτε να δείτε μια φωτογραφία).
Η προγιαγιά μου φορούσε αυτό το φόρεμα με την «τσίπα», ένα μαντίλι που έβαζαν οι γυναίκες στο κεφάλι και με μια κάπα με κόκκινα σιρίτια, που από μέσα ήταν σαν φλοκάτη (εδώ μπορείτε να δείτε μια φωτογραφία από το βιβλίο της κ. Χάιδως Αγορογιάννη – Βουτσά). Την κάπα αυτή τη φορούσε το χειμώνα, το «τσικέτο» που ήταν συνήθως μαύρο με χρυσά κεντήματα και σχέδια (εδώ μπορείτε να δείτε μια φωτογραφία).
Τέλος, μια πινελιά ακόμη στη φορεσιά αυτή ήταν μια ζώνη, την οποία έφτιαξε η προγιαγιά μου με τις φίλες της, όταν ακόμη βρισκόταν σε νεαρή ηλικία (εδώ μπορείτε να δείτε μια φωτογραφία). Η ζώνη αυτή είχε πάνω της μικρά ρουμπινάκια και κεντημένα λουλούδια. Εκτός από αυτά, φορούσε επίσης και την ποδιά της που είχε χρυσά και κόκκινα κεντήματα (εδώ μπορείτε να δείτε μια φωτογραφία).
Πριν από αρκετά χρόνια, η προγιαγιά μου, έδωσε τη φορεσιά στην εγγονή της ή αλλιώς στη θεία μου τη Ζωή. Κατόπιν, αυτή την έδωσε σε μένα.
Πιστεύω ότι θα έπρεπε να κρατήσω αυτή τη φορεσιά, γιατί είναι κομμάτι της οικογενειακή μας ιστορίας.
Ελισάβετ Ζάχου»
Το κείμενο αυτό διαβάστηκε από την Ελισάβετ στην τάξη. Την ίδια ώρα βρισκόταν στην τάξη, μετά από πρόσκλησή μας, η κα Χάιδω Αγορογιάννη – Βουτσά, συνταξιούχος δασκάλα και συγγραφέας του βιβλίου «Οι φορεσιές της Σαμαρίνας και άλλων χωριών της Πίνδου» και η υπεύθυνη προγραμμάτων Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης κ. Φωτίου Μεταξία (Ξένια).
Στη συνέχεια η κ. Χάιδω Αγορογιάννη – Βουτσά παρουσίασε πάρα πολύ αναλυτικά και διεξοδικά τη γυναικεία φορεσιά της περιοχής μας, έδειξε στους μαθητές εικόνες από το βιβλίο της και διάβασε αποσπάσματα από αυτό, απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις των μαθητών, μία μαθήτρια φόρεσε τη φορεσιά (μία μαθήτρια ακόμη την είχε φορέσει την προηγούμενη βδομάδα) και στο τέλος μοιράστηκαν ως εργασία σε φωτοτυπία οι δύο τελευταίες σελίδες με τα σχέδια της παραδοσιακής φορεσιάς.
Κλείνοντας θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε πάρα πολύ για την παρουσία τους και τη βοήθειά τους στη δραστηριότητά μας την κ. Χάιδω Αγορογιάννη – Βουτσά και την κ. Φωτίου Μεταξία (Ξένια), καθώς και την Ελισάβετ για τη φορεσιά που μας έφερε και το πολύ ωραίο κείμενο που έγραψε.
Περισσότερα, καθώς και φωτογραφίες μπορείτε να δείτε στην ιστοσελίδα μας 2dim-greven.gre.sch.gr
Οι μαθήτριες και οι μαθητές της τάξης
Ο δάσκαλος της τάξης
Αργύριος Καραλιόλιος
