Ένα κείμενο με το οποίο σπάει 15 μύθους για τη διετία διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και του Γιώργου Παπανδρέου δημοσίευσαν συνεργάτες του πρώην πρωθυπουργού, Γιώργου Παπανδρέου.
Με το κείμενο που τιτλοφορείται “Σπάμε 15 μύθους” απαντά στις κατηγορίες για την κρίση και το έλλειμμα, πριν εκλεγεί πρωθυπουργός, καθώς και σε όσους τον κατέκριναν για το ΔΝΤ.
Για το έλλειμμα
“Το ΠΑΣΟΚ γνώριζε ότι το 6% έλλειμμα για το οποίο δεσμευόταν η προηγούμενη κυβέρνηση δεν ανταποκρινόταν στην πραγματικότητα, ότι το έλλειμμα πήγαινε για διψήφιο-δεν γνωρίζαμε ότι το έλλειμμα είχε ήδη φτάσει στο οχτάμηνο στο 10%, ότι η ΕΕ προειδοποιούσε από τον Ιούλιο για έλλειμμα μεγαλύτερο του 10%. Η κυβέρνηση Καραμανλή γνώριζε, αλλά απέκρυπτ. Ακόμη και η ΝΔ που υποστήριζε μέχρι πρότινος ότι το έλλειμμα του 2009 «διογκώθηκε» τεχνητά, πλέον αποδέχεται και υπογράφει ότι όντως το έλλειμμα του 2009 ξεπέρασε το 15%”.
Για τη διαπραγμάτευση
“Το ΠΑΣΟΚ διαπραγματεύτηκε χωρίς προηγούμενο, μέσα στις χειρότερες δυνατές συνθήκες που είχαν διαμορφώσει οι συνθήκες της προηγούμενης κυβέρνησης για να υπάρξει συμφωνία χωρίς χρεοκοπία» επισημαίνουν και προσθέτουν «δεν υπήρχε κανένα χρονικό περιθώριο ούτε για εκλογές, ούτε για δημοψήφισμα το Μάιο του 2010. Πολύ απλά δε θα προλαβαίναμε να στήσουμε τον Μηχανισμό πριν χρεοκοπήσουμε”.
Για το λάθος του πολλαπλασιαστή
“Κανείς δε θα χρηματοδοτούσε την Ελλάδα αν ήξερε εξαρχής ότι θα αποτύχει. Είναι αυταπόδεικτα αστείος κάθε αντίθετος ισχυρισμός”.
Για τα μέτρα και τα Μνημόνια
“Στην Ελλάδα σήμερα γίνεται πράξη αυτό που αρνήθηκε η αντιπολίτευση δημαγωγώντας επί δύο χρόνια από το 2010: διακομματική συναίνεση στο αυτονόητο. Είμαστε η μοναδική χώρα που εντάχθηκε στο Μηχανισμό Στήριξης στην οποία δεν συνέβη αυτό εξαρχής. Σε όλες τις άλλες, υπήρξε έστω ένα minimum επίπεδο διακομματικής συνεννόησης. Αυτό κόστισε στη χώρα. Κόστισε σε πολύτιμο χρόνο, σε διαπραγματευτική δύναμη, σε μεταρρυθμιστική ορμή ακόμη και για αυτονόητες αλλαγές, κόστισε σε χρήμα: στην κρισιμότερη φάση του Προγράμματος, η χώρα έχασε 1 τουλάχιστον χρόνο, έκανε 2 πρόωρες εκλογές, άλλαξε 3 πρωθυπουργούς, για να ψηφιστεί τελικά από τη Βουλή στα τέλη του 2012 βαρύτερο «πακέτο» μέτρων από αυτό που θα ψηφιζόταν αν δεν είχε χαθεί όλος αυτός ο χρόνος.
Με στοιχειωδώς νουνεχή αντιπολίτευση από το 2010, όταν η χώρα βρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα, η χώρα θα βρισκόταν σήμερα ήδη σε πολύ καλύτερη μοίρα-και θα είχε γλυτώσει πολλά. Και χωρίς το πελατειακό «πάρτι» εις βάρος της χώρας μέχρι το 2009, δεν θα χρειαζόταν καμία συνταγή σωτηρίας ξένων, κανένα «πολλαπλασιαστή», κανένα Μνημόνιο το 2010”.
