Ο Νίκος Ρωμανός ήταν δίπλα στον Γρηγορόπουλο όταν δολοφονήθηκε
«Το μόνο που θέλω να σας πω είναι ότι τον Αλέξανδρο δεν τον σκότωσαν. Τον δολοφόνησαν εν ψυχρώ…». Αυτή η εικόνα από τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου το βράδυ της 6ης Δεκεμβρίου 2008 έχει χαραχθεί στο μυαλό του 15χρονου τότε Νίκου Ρωμανού. Ενα βράδυ που όχι μόνο σημάδεψε αλλά και άλλαξε δραματικά τη ζωή του βασικού αυτόπτη μάρτυρα.
Παιδί των βορείων προαστίων – σε σχολείο του Ψυχικού είχε γνωρίσει τον κολλητό του, τον Αλέξη – ο Νίκος Ρωμανός βρίσκεται πέντε χρόνια αργότερα κατηγορούμενος για τη διπλή ληστεία στον Βελβενδό Κοζάνης με συνεργούς που έχουν διασυνδέσεις με τους Πυρήνες της Φωτιάς, ενώ ερευνάται και η δική του συμμετοχή στους Πυρήνες αφού βρέθηκαν αποτυπώματά του σε διαμερίσματα που χρησιμοποιούσε η οργάνωση.
Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ. Ο 20χρονος Ν. Ρωμανός είναι εγγονός του Αθανάσιου Νάσιουτζικ, που είχε πρωταγωνιστήσει το 1984 στο αποκαλούμενο «έγκλημα στο Κολωνάκι». Η μητέρα του Παυλίνα Νάσιουτζικ – «η πριγκιπέσα που σκοτώθηκε η ψυχή της», όπως έχει πει – έχει περάσει από τις ιστορικές μελέτες στη συγγραφή μπεστ σέλερ με τίτλους «Μαμάδες βορείων προαστίων» και «Μύκονος μπλουζ».
Μεγαλωμένος στο περιβάλλον αυτό, ο Νίκος Ρωμανός δεν είχε απασχολήσει ποτέ τις Αρχές και δεν είχε εμπλακεί μέχρι προχθές σε ποινική υπόθεση. Η πρώτη επαφή του με τις διωκτικές και δικαστικές Αρχές ήρθε με τη δολοφονία Γρηγορόπουλου, στην οποία ήταν βασικός μάρτυρας κατηγορίας.
Θα αρνηθεί ωστόσο να καταθέσει στο Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Αμφισσας, το οποίο καταδίκασε τους δράστες της δολοφονίας αστυνομικούς Επαμεινώνδα Κορκονέα και Βασίλη Σαραλιώτη. Πάντως τις πρώτες ημέρες της δίκης είχε παραβρεθεί στο ακροατήριο μαζί με τους γονείς του. Μόνο όταν έφτασε η σειρά της κατάθεσής του επέλεξε να απουσιάζει και έστειλε επιστολή.
«Δεν είχα κανένα σκοπό να εμφανιστώ στη δίκη διότι δεν με απασχολεί ούτε στο ελάχιστο η έκβασή της. Θεωρώ, ως πολιτική μου επιλογή, να μην εμφανίζομαι στις στιγμές που ορίζουν οι θεσμοί, αλλά να διαμορφώνω εγώ ο ίδιος τα δικά μου πλαίσια στα οποία θα εκφράσω την αντίληψή μου», ανέφερε μεταξύ των άλλων.
Στην ίδια επιστολή, απαντώντας ουσιαστικά σε πληροφορίες που τον συνέδεαν με διάφορες οργανώσεις, τις διέψευδε. «Στο σκέλος στο οποίο αναφέρεται στη συμμετοχή μου σε ακροαριστερές οργανώσεις, συνεργασίας μου με κυκλώματα και άλλες παρόμοιες γελοιότητες, θα ήθελα να τονίσω πως είναι σενάρια συνωμοσιολογίας ενός φαντασμένου δικηγορίσκου», σημείωνε.
Σύμφωνα πάντως με τους ισχυρισμούς του, είχε βρεθεί στο στόχαστρο της Ασφάλειας η οποία τον παρακολουθούσε. «Σε σχέση με την ανακοίνωση της ΓΑΔΑ περί μη παρακολούθησής μου το μόνο που θα μπορούσα να πω είναι πως όσο αυτοί δεν με παρακολουθούνε, άλλο τόσο ο Κορκονέας δεν πυροβόλησε τον Αλέξανδρο», έλεγε.
Ο Νίκος Ρωμανός κατάγεται από μεγαλοαστική οικογένεια, που ξεκίνησε από τις Σέρρες, με αριστερές αντιλήψεις. Ο παππούς του Αθανάσιος Νάσιουτζικ εντάσσεται στην ΕΠΟΝ και μετά τον Εμφύλιο συλλαμβάνεται και περνάει οκτώ χρόνια σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στην Αλβανία.
Υπήρξε διανοούμενος, γνωστός συγγραφέας και πρόεδρος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, στην οποία γενικός γραμματέας το ίδιο διάστημα ήταν ο Αθανάσιος Διαμαντόπουλος, επίσης συγγραφέας, έμπορος και μέλος του ΚΚΕ. Η γνωριμία τους θα αποδειχθεί μοιραία και για τους δύο.
Στις 24 Σεπτεμβρίου 1984, ο 73χρονος Αθανάσιος Διαμαντόπουλος βρίσκεται δολοφονημένος στο σπίτι του με 97 χτυπήματα στο κεφάλι με σφυρί. Ως δράστης για το αποτρόπαιο αυτό έγκλημα που συντάραξε την ελληνική κοινωνία και έμεινε γνωστό ως «έγκλημα στο Κολωνάκι», κατηγορήθηκε ο Αθανάσιος Νάσιουτζικ. Η δικαστική διαμάχη που έφτασε δύο φορές μέχρι τον Αρειο Πάγο, ύστερα από ισάριθμες αθωωτικές αποφάσεις, έληξε έπειτα από μια δεκαετία με την αμετάκλητη καταδίκη του Νάσιουτζικ.
Οπως η δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου σημάδεψε τον Νίκο Ρωμανό, έτσι και για τη μητέρα του Παυλίνα Νάσιουτζικ υπήρξε καθοριστική η δικαστική περιπέτεια του πατέρα της, που την έζησε από τα 18 της χρόνια.
ΤΟ ΤΡΑΥΜΑ. «Ηταν η μέρα που ο Γιώργος μου είπε ότι ήταν ερωτευμένος μαζί μου. Επίσης ήταν η μέρα που έκλεινα τα 18. Και φυσικά η μέρα που έμαθα ότι ο πατέρας μου κατηγορείται για φόνο», περιγράφει η Παυλίνα Νάσιουτζικ, στο βιβλίο της «Τόση λίγη αλήθεια, η υπόθεση Νάσιουτζικ εκ των έσω».
Η δευτερότοκη κόρη του Αθανάσιου Νάσιουτζικ είναι διδάκτωρ Φιλοσοφίας και άρχισε το συγγραφικό έργο της με ιστορικές έρευνες και μελέτες. Ενα από τα έργα της που προκάλεσαν συζητήσεις, ήταν και το βιβλίο «Αμερικανικά οράματα στη Σμύρνη του 19ου αιώνα. Η συνάντηση της αγγλοσαξονικής σκέψης με την ελληνική».
Στη συνέχεια ωστόσο θα κάνει στροφή και θα αρχίσει να γράφει για πιο ανάλαφρα θέματα. «Κάψτε τα νυφικά», «Ο τρελός δρόμος του έρωτα», «Μαμάδες βορείων προαστίων» και «Μύκονος Μπλουζ» είναι μερικά από τα βιβλία της. Εξάλλου, για εκείνη «η Μύκονος και τα βόρεια προάστια είναι συγκοινωνούντα δοχεία και είναι αδύνατον να μπεις στον έναν κόσμο και να εγκαταλείψεις τον άλλον».
